Joseph-Marie Vien
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Joseph-Marie Vien (ur. 18 czerwca 1716 w Montpellier, zm. 27 marca 1809) – francuski malarz, rysownik i grafik, prekursor neoklasycyzmu.
Joseph Marie Vien, portret Josepha Duplessis (1784) | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data śmierci | |||
Narodowość |
francuska | ||
Dziedzina sztuki | |||
|
Był uczniem Charlesa-Josepha Natoire’a, w 1745 zdobył nagrodę Grand Prix de Rome i wyjechał na trzyletnie stypendium do Rzymu.
W 1754 został przyjęty do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby, gdzie prowadził własną pracownię i pracował jako pedagog. W latach 1775-1781 był dyrektorem Académie de France w Rzymie. Jest uważany za ojca neoklasycyzmu, za zasługi dla sztuki Bonaparte mianował go w 1799 senatorem. Pochowany jest w Panteonie w Paryżu[1].
Vien malował najchętniej alegorie inspirowane mitologią. Jego prace nawiązywały początkowo do rokoko a później do klasycyzmu. Wśród licznych uczniów artysty najwybitniejszymi okazali się Jacques-Louis David, François-André Vincent i Jean-Baptiste Regnault. Jego żona Marie-Thérèse Reboul (1728-1805) sama była członkiem Akademii, a ich syn Marie Joseph (ur. 1761) również został malarzem.