Erwin Panofsky
Duits kunsthistoricus (1892-1968) / Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Erwin Panofsky (Hannover, 30 maart 1892 - Princeton (New Jersey) (VS), 14 maart 1968) was een vooraanstaand 20e-eeuws Duits-Amerikaans kunsthistoricus.[15] Hij groeide op in Duitsland en woonde en werkte het grootste deel van zijn leven in Amerika. Panofsky droeg vooral bij aan de studie van de iconografie van de middeleeuwen, de renaissance, het maniërisme en de barok. Zijn werk op dat gebied, waaronder Studies in Iconology: Humanistic Themes in the Art of the Renaissance (1939) en The Life and Art of Albrecht Dürer (1943), is nog steeds bijzonder invloedrijk. Panofsky (die bevriend was met de Utrechtse kunsthistorici Jan Gerrit van Gelder en William Heckscher) ontving zijn eerste eredoctoraat van de Universiteit Utrecht. In 1954 werd hij buitenlands lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen.
Erwin Panofsky | ||||
---|---|---|---|---|
Erwin Panofsky (links) en William Heckscher, jaren '50 | ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 30 maart 1892[1][2][3][4][5][6][7][8][9] | |||
Geboorteplaats | Hannover[10][11] | |||
Overleden | 14 maart 1968[1][11][2][3][4][5][6][7][8][9] | |||
Overlijdensplaats | Princeton[12][11][13][14] | |||
Beroep | kunsthistoricus | |||
|