Bakra
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Bakra, backra, backara of buckra (mv: bakra’s of bakkerare[1]) is een aanduiding voor een blank persoon. In het Sranantongo verwijst het in het bijzonder naar een blanke Nederlander of Hollander. De term stamt uit het Caraïbisch gebied, inclusief Suriname en werd daar oorspronkelijk gebruikt door slaven op plantages ter aanduiding van hun blanke slavenhouder.