Autokatalyse
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedia
Bij autokatalyse wordt een chemische reactie versterkt door het product van diezelfde reactie. Omdat er aan het begin van een dergelijke autokatalytische reactie weinig product aanwezig is, komt de reactie traag op gang. Naarmate de reactie vordert neemt de snelheid toe. De curve van concentratie van het product versus tijd heeft typisch een sigmoïdale vorm.
De observatie van een versnellende hydrolyse van gamma-valerolacton naar gamma-hydroxyboterzuur vormde in 1890 de aanleiding om het concept autokatalyse in de chemie te introduceren.[1]
Een voorbeeld van een in de natuur voorkomende autokatalysator zijn groep II intronen (RNA).
Veel autokatalytische reacties zijn ontledingsreacties. Een van de eerste autokatalytische reacties die werd beschreven is de ontleding van zilveroxide:[2]
2 Ag2O → 4 Ag + O2.