മെസപ്പൊട്ടേമിയ
From Wikipedia, the free encyclopedia
മധ്യപൂർവേഷ്യയിലെ യൂഫ്രട്ടിസ്, ടൈഗ്രിസ് എന്നീ നദികൾക്കിടയിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഭൂപ്രദേശമാണ് മെസപ്പൊട്ടേമിയ. ആധുനിക ഇറാക്കിന്റെ ഭൂരിഭാഗം പ്രദേശങ്ങളും, സിറിയയുടെ വടക്കു കിഴക്കൻ പ്രദേശങ്ങളും, തുർക്കിയുടെ തെക്കു കിഴക്കൻ ഭൂഭാഗങ്ങളും ഇറാന്റെ തെക്കൻ പ്രദേശങ്ങളും ഇതിൽപ്പെടുന്നു. മനുഷ്യചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും പുരാതനമായ നാഗരികതകൾ ഉടലെടുത്തത് മെസപ്പൊട്ടേമിയയിലാണ്. സുമേറിയർ, ബാബിലോണിയർ, അസീറിയർ എന്നിങ്ങനെ വിവിധ ജനവിഭാഗങ്ങളുടെ സാമ്രാജ്യങ്ങളുടെ കേന്ദ്രമായിരുന്നു മെസപ്പൊട്ടേമിയ.
രേഖാമൂലമുള്ള ചരിത്രത്തിന്റെ തുടക്കം മുതൽ (ബി.സി. 3100) ഹഖാമനി സാമ്രാജ്യം മൂലമുണ്ടായ ബാബിലോണിന്റെ പതനം വരെ (ബി.സി. 539) മെസൊപ്പൊട്ടേമിയയിൽ സുമേറിയക്കാരും അക്കാദിയക്കാരും, അസീറിയക്കാരും, ബാബിലോണിയക്കാരും ആധിപത്യം പുലർത്തി. ബി.സി.ഇ 332 -ൽ മെസപ്പൊട്ടേമിയ അലക്സാണ്ടർ ചക്രവർത്തിക്ക് കീഴിലായി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം അത് ഗ്രീക്ക് സെല്യൂക്കിഡ് സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറി. പിന്നീട് മെസപ്പൊട്ടേമിയയുടെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഭാഗങ്ങളിൽ അരാമിയക്കാർ ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചു.[1][2]
150 ബി.സി.ഇ യോടടുത്ത് മെസപ്പൊട്ടേമിയ പാർത്തിയൻ സാമ്രാജ്യത്തിനു കീഴിലായി. മെസപ്പൊട്ടേമിയക്കുവേണ്ടി റോമക്കാർക്കും പാർത്തിയക്കാർക്കുമിടയിൽ യുദ്ധങ്ങൾ നടക്കുകയും പടിഞ്ഞാറൻ മെസപ്പൊട്ടേമിയ കുറച്ചുകാലത്തേക്ക് റോമൻ നിയന്ത്രണത്തിലാവുകയും ചെയ്തു. 226 സി.ഇ-യിൽ മെസൊപ്പൊട്ടേമിയയുടെ കിഴക്കൻ പ്രദേശങ്ങൾ സസാനിഡ് പേർഷ്യയുടെ അധീനതയിലായി. ബൈസന്റൈൻ, സസാനിഡ് സാമ്രാജ്യങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള മെസൊപ്പോട്ടേമിയയുടെ വിഭജനം ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ സസാനിയൻ പേർഷ്യയെ റാഷിദീയ ഖിലാഫത്ത് കീഴടക്കുന്നതു വരെ നീണ്ടുനിന്നു. ഹത്ര, ഒസ്റോയിൻ, അഡിയോബെൻ എന്നിവയുൾപ്പെടെയുള്ള കുറച്ച് നവ അസീറിയൻ, ക്രിസ്ത്യൻ മെസപ്പൊട്ടേമിയൻ രാജ്യങ്ങൾ ബി.സി.ഇ ഒന്നാം ശതകത്തിനും സി.ഇ മൂന്നാം ശതകത്തിനുമിടയിൽ നിലനിന്നിരുന്നു