Лотар I
From Wikipedia, the free encyclopedia
Лотар I (средновековен латински и холандски: Lotharius; германски: Lothar ; француски: Lothaire; италијански: Lotario) (795-29 септември 855) ― император (817–855, совладеел со својот татко до 840 година), и управник на Баварија (815-817), крал на Италија (818-855) и Средна Франција (840-855).
Лотар I | |
---|---|
Франкиски император | |
Император на Каролиншкото Царство | |
На престол | 817–855 |
Крунисување | 817, Ахен; 5 април 823, Рим |
Претходник | Лудвиг Побожниот |
Наследник | Лудвиг II |
Крал на Италија | |
На престол | 818 - 855 |
Претходник | Бернард Италијански |
Крал на Средна Франкија | |
На престол | 840 - 855 |
Наследник | Лудвиг II (Италија) Лотар II (Лотарингија) Карло (Прованса) |
Роден(а) | 795 |
Починал(а) | 29 септември 855 (на 59–60 г.) Прим |
Почивалиште | Прим |
Деца | Лудвиг II Лотар II Карло |
Династија | Каролинзи |
Татко | Луј Благочестивиот |
Мајка | Ергенгарда Еспајеска |
Лотар бил најстариот син на каролиншкиот император Лудвиг Побожниот и неговата сопруга Ерменгарде Есбајеска,[1] ќерка на Ингерман, војводата на Есбаје. Во неколку наврати, Лотар ги повел своите полноправни браќа Пипин I Аквитански и Лудвиг Германски во бунт против нивниот татко за да протестираат против обидите да го направат нивниот полубрат Карло Ќелавиот сонаследник на франкиските поседи. По смртта на таткото, Карло и Лудвиг ги здружиле силите против Лотар во тригодишна граѓанска војна (840-843). Борбите меѓу браќата ја децентрализирале Франкиската Империја, составена од нивниот дедо Карло Велики, и преку власта во своите земји, ги поставиле темелите за развој на современа Франција и Германија.[2]