Lingua Francogallica
lingua / From Wikipedia, the free encyclopedia
Lingua Francogallica[1] vel Lingua Francica vel Lingua Francoromana seu lingua Gallica recentior[2] (Francogallice: français sive langue française) est lingua Indoeuropaea inter linguas Romanicas enumerata, nam haud dissimilis est linguis Lusitanae, Italianae, Hispanicae, Dacoromanicae.
Lingua Francogallica Français | ||
---|---|---|
IPA: | [ fʁɑ̃sɛ ] | |
Taxinomia: | ||
Locutores: | 220 000 000 | |
Sigla: | 1 fr, 2 fre, 3 fra | |
Status publicus | ||
Officialis | Francia, Belgia, Helvetia, Luxemburgum, Canada (Quebecum, Novum Brunsvicum, Nova Scotia, Ontario), America, Africa, et mundo primaria. | |
Privata | permultae civitates | |
Litterae: | ||
Scriptura: | Latina | |
Procuratio: | Academia Francica | |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae | ||
Situs locutorum linguae Francogallicae |
Lingua Francogallica maxime adhibetur in Francia, Belgia, Canada (praecipue in Quebeco), Helvetia, Polynesia Francica, et in omnibus regionibus ubi Francici olim imperabant (inter quas notandae sunt Africa Septentrionalis Occidentalisque et insula Madagascaria).
His temporibus fere septuaginta octo decies centena milia hominum Francogallice loquuntur cum in Francia nati essent et circiter centum decies centena milia hominum Francogallicam linguam neque vero primariam loqui possunt. Francogallica est lingua totius orbis terrarum tertia (post sermones Sinensem Mandarinicum et Anglicum) quae ad numerum locutorum spectat.
Latine grammatica linguae Francogallicae a Claudio a Sancto Vinculo composita est.