Juho Kusti Paasikivi
7. forseti Finnlands (1870-1956) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Juho Kusti Paasikivi (27. nóvember 1870 – 14. desember 1956) var finnskur stjórnmálamaður sem var sjöundi forseti Finnlands frá 1946 til 1956. Paasikivi var meðlimur í Finnska flokknum þar til hann var lagður niður árið 1918 og síðan í Samstöðuflokknum. Hann var áður öldungadeildarþingmaður, þingmaður (1907–1909, 1910–1914),[1] sendifulltrúi í Stokkhólmi (1936–1939) og Moskvu (1940–1941) og forsætisráðherra Finnlands (1918 og 1944–1946).[2] Hann gegndi ýmsum öðrum ábyrgðarstöðum á ferli sínum og naut mikilla áhrifa í finnskum efnahags- og stjórnmálum í meira en fimmtíu ár.
Juho Kusti Paasikivi | |
---|---|
Forseti Finnlands | |
Í embætti 11. mars 1946 – 1. mars 1956 | |
Forsætisráðherra | Mauno Pekkala Karl-August Fagerholm Urho Kekkonen Sakari Tuomioja Ralf Törngren |
Forveri | C. G. E. Mannerheim |
Eftirmaður | Urho Kekkonen |
Forsætisráðherra Finnlands | |
Í embætti 17. nóvember 1944 – 9. mars 1946 | |
Forseti | Carl Gustaf Emil Mannerheim |
Forveri | Urho Castrén |
Eftirmaður | Mauno Pekkala |
Í embætti 27. maí 1918 – 27. nóvember 1918 | |
Forveri | Pehr Evind Svinhufvud |
Eftirmaður | Lauri Ingman |
Persónulegar upplýsingar | |
Fæddur | 27. nóvember 1870 Koski Hl, Stórfurstadæminu Finnlandi, rússneska keisaradæminu |
Látinn | 14. desember 1956 (86 ára) Helsinki, Finnlandi |
Þjóðerni | Finnskur |
Stjórnmálaflokkur | Samstöðuflokkurinn |
Maki | Anna Matilda Forsman (látin) Allina (Alli) Valve |
Börn | 4 |
Undirskrift |
Paasikivi er minnst sem helsta hönnuðar finnskrar utanríkisstefnu í kjölfar seinni heimsstyrjaldarinnar.[3] Til dæmis reyndu Paasikivi-samtökin (Paasikivi-seura), sem voru stofnuð árið 1958 að undirlagi Jan-Magnus Janssons, að heiðra pólitíska arfleifð Paasikivi með því að hvetja til „staðreyndamiðaðrar hugsunar í utanríkismálum“ og undirstrika hlutleysisstefnu Finnlands á alþjóðavelli.[4]