Hugmegin
From Wikipedia, the free encyclopedia
Hugmegin eða psychokinesis (úr grísku ψυχή, „psyche“, þýðir sál, hjarta eða lífsandi; og κίνησις, „kinesis“, þýðir hreyfing; bókstaflega „hugarhreyfing“),[1][2] einnig þekkt sem telekinesis[3] (Gríska τῆλε + κίνησις, bókstafleg þýðing er „fjarhreyfing“), er hugtak sem var búið til af útgefandanum Henry Holt[4] um bein áhrif hugarins á efnislega hluti sem er ekki hægt að greina sem miðlun eitthverrar þekktrar líkamlegrar orku.[5] Dæmi um hugmegin eru að aflaga eða færa til hluti[6] og að hafa áhrif á útkomu forrits sem velur tölur af handahófi.[5][7][8]
Þessi grein þarfnast hreingerningar svo hún hæfi betur sem grein hér á Wikipediu. |
Rannsóknir á fyrirbærum sem sögð eru vera hugmegin eru hluti af dulsálfræði. Sumir rannsakendur hugmegina fullyrða að hugmegin sé til og eigi skilið frekari rannsókir, þó svo að fókus rannsókna í gegnum tíðina hafi færst frá stórum fyrirbærum yfir í tilraunir til að hafa áhrif á teninga og svo á talnaforritin sem velja tölur af handahófi.[9][10][11][12]
Það eru engin beinhörð vísindaleg sannindi fyrir því að hugmegin sé til.[13] Árið 2006 var greint 380 rannsóknir og fundust „mjög lítil“ áhrif, hægt er að útskýra það með hlutdrægni útgefenda þar sem þeir gefa aðeins út jákvæðu niðurstöðurnar en ekki þær neikvæðu.[11] Rannsóknir á hugmeginum hafa í gegnum tíðina verið gagnrýndar meðal annars fyrir að ekki er hægt að endurtaka þær.[14][15][16]