Արիացիներ
From Wikipedia, the free encyclopedia
«Արիացիներ» կամ «արիական ռասա», ռասա, ռասայական խումբ, որը ենթադրաբար ներառում է հնդեվրոպական ազգերին և նրանց նախնիներին և ֆիզիկապես և մտավոր գերազանցող այլ ցեղերի։ Գաղափարն առաջ է քաշվել 19-րդ դարի կեսերին ռասայական տեսությունների հեղինակների կողմից և լայն տարածում է ստացել 20-21-րդ դարերում՝ նացիոնալ-սոցիալիզմի, նեոնացիզմի շրջանակներում[1]։ Ժամանակակից կողմնակիցների շրջանում գաղափարներն ավելի հաճախ անվանվում են արիաներ, ինչը կարող է շփոթություն առաջացնել պատմական արիաների հետ[2]։
Գաղափարը հիմնված է այն գաղափարի վրա, որ հնդեվրոպական լեզուների նախնական կրիչները (նախահնդեվրոպացիներ) և նրանց ժառանգները մինչև օրս կազմում են եվրոպական ռասայի հատուկ ռասա կամ ենթառասա[3][4]։ Սկզբնական արիացիներ են համարվում հին ժողովուրդները, որոնք պատկանում են նորդիկական ռասային, իսկ առավել ռասայական մաքուր ժամանակակից արիացիները, համապատասխանաբար, նրանց առավել մաքուր սերունդները կամ ժողովուրդները, որոնք մյուսներից ավելի լավ են պահպանել արիական ոգին։ Արիացիները դիտարկվում են որպես մշակութագործներ, բարձր մշակույթի տարածողներ և հնության ու արդիականության մեծ քաղաքակրթությունների հիմնադիրներ։ Այս ներկայացումը կապված է հոգևոր (մշակութային) ֆիզիկական սերտ կապի մասին տարածված կեղծ գիտական գաղափարի հետ, որը ծառայում է որպես ռասայական տեսությունների և ռասիզմի կարևորագույն բաղադրիչներից մեկը։ Մինչև 20-րդ դարի կեսերը արիացիներ տերմինը լայնորեն օգտագործվում էր որպես հնդեվրոպական հասկացության հոմանիշ։
Արիական ռասան հակադրվում է սեմիտական ռասային՝ ի դեմս առաջին հերթին հրեաների, որտեղից առաջացել է հակասեմիտիզմ տերմինը։ Ընդ որում, սեմիտական ռասային վերագրվում են զուտ բացասական հատկանիշները, որոնք այն դարձնում են արիական ռասայի ուղղակի հակադրությունը։
Արիական գաղափարը ծագել է որպես գիտական վարկած վաղ եվրոպական ռոմանտիզմի համատեքստում, ժամանակի ընթացքում գիտական գիտելիքների զարգացման գործընթացում ճանաչվել է ոչ գիտական, սակայն դարձել է ազգայնական դիսկուրսի հիմքերից մեկը[2]։