Արդյունաբերացում
From Wikipedia, the free encyclopedia
Արդյունաբերացում կամ ինդուստրացում (լատին․՝ Industria)[2], զարգացման ավանդական փուլից արդյունաբերական փուլին արագացված սոցիալ-տնտեսական անցման գործընթացը՝ տնտեսության մեջ արդյունաբերական արտադրության գերակշռությամբ։ Այս գործընթացը կապված է նոր տեխնոլոգիաների զարգացման հետ, հատկապես այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են էներգետիկան և մետալուրգիան։ Ինդուստրացման ընթացքում հասարակությունը նույնպես ենթարկվում է որոշակի փոփոխությունների, փոխվում է նրա աշխարհայացքը։ Աշխատանքի նկատմամբ դրական վերաբերմունքը՝ զուգորդված նոր տեխնոլոգիաների և գիտական հայտնագործությունների հնարավորինս արագ կիրառման ցանկության հետ, նույնպես նպաստում է արտադրության և բնակչության եկամուտների արագացված աճին։ Արդյունքում ձևավորվում է բոլոր տեսակի ապրանքների և ծառայությունների ավելի լայն, ի վերջո, համաշխարհային շուկա, որն իր հերթին խթանում է ներդրումները և հետագա տնտեսական աճը։
Արդյունաբերացումը խոշոր, տեխնիկապես զարգացած արդյունաբերության ստեղծումն է, տնտեսության մեջ արդյունաբերության մասնաբաժնի զգալի աճը։
Տարբեր երկրներում արդյունաբերացման ժամկետներն ու տեմպերը կարող են տարբեր լինել։ Առաջին երկիրը, որտեղ տեղի ունեցավ արդյունաբերական հեղափոխությունը, Մեծ Բրիտանիան էր (19-րդ դարի կեսերին)[3]։ Ֆրանսիան արդյունաբերական դարձավ 1920-ականների սկզբին։ Ռուսական կայսրությունում ինդուստրացումը սկսվել է 19-րդ դարի վերջից մինչև 20-րդ դարի սկիզբը։ 20-րդ դարի վերջում տնտեսապես ամենահաջողակ տարածաշրջաններից մեկը Արևելյան Ասիան էր, հատկապես Հոնկոնգը[4]։
ԽՍՀՄ-ում 1930-ականներին ինդուստրացման իրականացումը ենթադրում էր երկրի տնտեսության հետամնացության վերացում զարգացած երկրների համեմատ համեմատաբար կարճ ժամանակահատվածում՝ ծանր արդյունաբերության գերակշռող նյութական և մարդկային ռեսուրսների զգալի լարման հաշվին[5]։