Նագուշ Հարությունյան
քաղաքական գործիչ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Նագուշ Խաչատուրի Հարությունյան (նոյեմբերի 10 (23), 1912[1][2], Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[3][1][2] - հունվարի 18, 1993(1993-01-18)[2], Մոսկվա, Ռուսաստան[2]), հայ մեխանիկ, պետական-քաղաքական գործիչ, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր (1949 թ.), պրոֆեսոր (1950 թ.), ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1950 թ.), ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1962 թ.)[5]։
Արագ փաստեր Նագուշ Հարությունյան, Ծնվել է ...
Նագուշ Հարությունյան | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 10 (23), 1912[1][2] Երևան, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[3][1][2] |
Մահացել է | հունվարի 18, 1993(1993-01-18)[2] (80 տարեկան) Մոսկվա, Ռուսաստան[2] |
Գերեզման | Տրոեկուրովյան գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ և ԽՍՀՄ |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | մեքենագետ |
Հաստատություն(ներ) | Երևանի պետական համալսարան[1], ՀԱՊՀ, ՀՀ ԳԱԱ, ՌԳԱ Մեխանիկայի հիմնախնդիրների ինստիտուտ և Moscow State Institute of Electronics and Mathematics? |
Գործունեության ոլորտ | analytical mechanics? |
Պաշտոն(ներ) | ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության փոխնախագահ |
Անդամակցություն | ՀՀ ԳԱԱ[1][2] |
Ալմա մատեր | Վ. Կույբիշևի անվան ռազմաինժեներական ակադեմիա և Սանկտ Պետերբուրգի պետական պոլիտեխնիկական համալսարան |
Կոչում | ակադեմիկոս[1][2] և պրոֆեսոր[2] |
Գիտական աստիճան | տեխնիկական գիտությունների դոկտոր[2] (1950) |
Տիրապետում է լեզուներին | ռուսերեն[4] |
Եղել է գիտական ղեկավար | Վլադիմիր Սարգսյան |
Պարգևներ | |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Փակել