Էֆիր (արբանյակ)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Էֆիր (ռուս.՝ Эфир), խորհրդային Երկրի մագնիտոսֆերան ուսումնասիրելու համար նախատեսված արբանյակների ծրագիր էր, ընդհանուր առմամբ արձակվել են երկու արբանյակներ 1984 և 1985 թվականներին։ Արբանյակները ուսումնասիրել են բարձր էներգիայի մասնիկները, լիցքի կազմը, առաջնային մասնիկների էներգիան և նյութի հետ նրանց փոխազդեցության բնութագրերը։ Արբանյակները մշակվել են ԿՀԿԲ-Պրոգրես-ում։ Արբանյակների ակտիվ գործողության ժամկետն էր 30 օր[1]։ Արբանյակները արձակվել են Սոյուզ կրող հրթիռներով Պլեսեցկ տիեզերակայանից[2][3]։
Կազմակերպություն | ԽՍՀՄ տիեզերական ծրագիր |
---|---|
Հիմնական կապալառուներ | ԿՀԿԲ-Պրոգրես |
Գործարկման ամսաթիվ | 1984-1985 |
Գործարկման վայր | Բայկոնուր |
Զանգված | 2450 կգ |
Էթեր տիեզերանավը մշակվել է Բիոն տիպի կայանների հիման վրա։ Գիտական սարքավորումը 2450 կգ կշռող մոնոբլոկ էր[1]՝ բաղկացած լիցքի դետեկտորներից, էներգիայի դետեկտորից և էլեկտրոնիկայի ագրեգատներից։ Ընդհանուր առմամբ արձակվել է 2 արբանյակ։
Աշխատանքի ընթացքում նրանց հաջողվել է գրանցել 1012 էՎ-ից ավելի էներգիա ունեցող մոտ 20000 առաջնային մասնիկ։ Այս տեղեկությունն առաջին անգամ է ստացվել տիեզերական թռիչքների համաշխարհային պրակտիկայում[4]։