Mestre de obras
From Wikipedia, the free encyclopedia
Mestre de obras, ás veces chamado Mestre maior de obras, é a denominación histórica dun oficio da construción, que desempeñou as funcións de arquitecto, do que foi sinónimo até a Idade Moderna.
Pode relacionarse co oficio de tradición musulmá do alarife ou mestre de albanelaría mudéxar.[1]
A partir da Idade Contemporánea é de uso máis habitual a denominación de aparellador,[2] oficio que se identificaba coas funcións técnicas do mestre de obras. Posteriormente foron xurdindo distintas denominacións establecidas como graos académicos: o de arquitecto técnico,[3] e o de enxeñeiro de edificación.[4]
Non debe confundirse co oficio de Mestre de Maiores ou Mestre de Maiores e Retórica, un cargo docente.