Licaonia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Licaonia (latín Lycaonia, grego Λυκαονία) foi unha rexión de Asia Menor, ao norte dos montes Tauros,[1] ao sueste de Frixia e na parte occidental de Capadocia. Baixo dominio romano en xeral pertenceu a Capadocia. Os seus habitantes serían os licaóns (pobo) ou licaonios (xentilicio). É mencionada entre o século V a.C. e o século VI.
O nome de Lycaonia aparece nas fontes sobre a expedición de Ciro o Novo. En grego, Λυκαωνία = Lykaônia significa "terra de lobos";[2] para os gregos, este territorio pertencía á Gran Frixia.