Icosaedro
From Wikipedia, the free encyclopedia
Un icosaedro[1] é un poliedro de vinte caras, convexo ou cóncavo. Se as vinte caras do icosaedro son triángulos equiláteros e congruentes, iguais entre si, o icosaedro é convexo e denomínase regular, sendo entón un dos chamados sólidos platónicos. O poliedro conxugado do icosaedro é o dodecaedro.
O vocábulo icosaedro procede do grego eikosaedron, de εἴκοσι éikosi "vinte" e ἕδρα hedra "asento, cara".