Bulbo raquídeo
From Wikipedia, the free encyclopedia
O bulbo raquídeo ou medula oblonga (medulla oblongata) é a porción inferior do tronco encefálico, que, xunto con outros órganos como o mesencéfalo e a ponte, establece a comunicación entre o cerebro e a medula espiñal. Está situado entre a ponte de Varolio e a medula espiñal e por diante do cerebelo. A forma do bulbo lembra a dun cono cortado, no cal a substancia branca é externa e a gris interna.
É un órgano condutor de impulsos nerviosos. Relaciónase con funcións vitais como a respiración, o latexo cardíaco e a presión arterial, e con algúns tipos de reflexos como a mastigación, movementos peristálticos, fala, pestanexo, secreción lacrimal e vómito. Por iso un golpe ou lesión nesa área ou a súa compresión por parte do cerebelo, que se encontra detrás, pode causar a morte instantánea, paralizando os movementos respiratorios e cardíacos. Del saen os pares de nervios craniais do VI ao XII.