Aparello (construción)
From Wikipedia, the free encyclopedia
En arquitectura e construción o aparello, de aparellar, e este do latín appariculare, de apparare, "preparar", "dispoñer",[1] (tamén orixinariamente denominado opus na arquitectura romana), é a forma, estrutura ou disposición construtiva dun muro.
O aparello dun edificio ou dun muro pode clasificarse segundo o material empregado na súa construción e na disposición das pezas que o compoñen.
O aparellador (hoxe denominado en España arquitecto técnico) é o principal encargado da cantaría dun edificio. É quen traza os planos e quen dirixe a instalación das pezas, ademais de ocuparse de funcións moi diversas que van desde a redacción de informes até labores relacionados coa seguridade e a saúde, a xestión do proceso construtivo, a redacción de proxectos de intervencións menores e o asesoramento técnico.[2]