سلسله اشکانی ارمنستان
حکومتی تاریخی در منطقه ارمنستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
دودمان آرشاکونی (به ارمنی: Արշակունի) سلسلهای از نسل و تبار اشکانیان ایران بودند که بیش از سه سده بر ارمنستان حکومت کردند. پادشاهان اشکانی در سالهای پرآشوب پس از پایان سلسله آرتاشسی بهطور متناوب به سلطنت میرسیدند تا اینکه سلطنت تیرداد یکم فرمانروایی آرشاکونیها را بر ارمنستان تثبیت کرد و از آنجا که استقرار تیرداد بر تخت سلطنت ارمنستان گویا به معنای پایان نفوذ سیاسی روم بر این منطقه و مزیتی برای دشمنش اشکانیان بود، رومیان تصمیم گرفتند به ارمنستان حمله کنند و این پادشاه تازه را از آنجا برانند. این کار تا سال ۵۸ میلادی به تأخیر افتاد و در این فاصله به تیرداد فرصت کافی داده شد تا پایههای سلطنت خود را مستحکم کند. این حمله سر آغاز جنگی شد که چهار سال به طول انجامید و در طی آن، ارمنستان که از اشکانیان کمک میگرفت توانست با رومیان بجنگد و پیروزمندانه در برابر آنان پایداری کند.[1] اگرچه او موفق نشد که در ادامه نسل خود را بر تخت بنشاند و تا زمان سلطنت بلاش پنجم افراد مختلفی از خاندانهای مختلف اشکانی سلطنت را در دست گرفتند. بلاش پنجم موفق به ایجاد سلسله خود در تاج و تخت ارمنستان شد که تا زمان برافتادن این دودمان توسط شاهنشاهی ساسانیان تا سال ۴۲۸ پابرجا بود.[2]
آرشاکونی Արշակունի | |
---|---|
خاندان مادر | خاندان اشکانی |
کشور | ارمنستان سوریه کیلیکیه آلبانی |
تاریخ بنیانگذاری | ۱۲ |
آخرین حاکم | آرتاشس چهارم |
عنوانها | |
انحلال | ۴۲۸ |
در سال ۶۶ میلادی نرون پادشاه امپراتوری روم، تیرداد یکم را به پادشاهی ارمنستان منصوب میکند. سلسله اشکانی ارمنستان رسماً تحت الحمایه امپراتوری روم قرار گرفت.[3]
دو تا از برجستهترین اتفاقاتی که تحت حکومت اشکانیان در ارمنستان اتفاق افتاد یکی تغییر دین به مسیحیت توسط گریگوری روشنگر در سال ۳۰۱ و دیگری ایجاد الفبای ارمنی توسط مسروب ماشتوتس در سال ۴۰۵ میلادی است. سلطه اشکانیان بر ارمنستان نشانگر غلبه ایرانیت بر این کشور است.[2]