جمهوری وایمار
کشوری در مرکز اروپا (۱۹۱۸–۱۹۳۳) / From Wikipedia, the free encyclopedia
جمهوری وایمار (به آلمانی: Weimarer Republik) با نام رسمی رایش آلمان (به آلمانی:Deutsches Reich) به دورهای از تاریخ آلمان اشاره میکند که یک جمهوری پارلمانی فدرال بین سالهای ۱۹۱۸ تا ۱۹۳۳ بر این کشور حاکم بود.
این مقاله دارای چندین مشکل است. خواهشمندیم به بهبود آن کمک کنید یا در مورد این مشکلات در صفحهٔ بحث گفتگو کنید. (دربارهٔ چگونگی و زمان مناسب برداشتن این برچسبها بیشتر بدانید)
|
رایش آلمان Deutsches Reich جمهوری وایمار | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۹۱۸–۱۹۳۳[1][2][3] | |||||||||
سرود: "Deutschlandlied" | |||||||||
جمهوری وایمار در سال ۱۹۳۰ | |||||||||
ایالتهای جمهوری وایمار در سال ۱۹۲۰ | |||||||||
پایتخت | برلین | ||||||||
زبان(های) رایج | رسمی: آلمانی غیررسمی: | ||||||||
دین(ها) | تخمین ۱۹۲۵:[4]
| ||||||||
حکومت | |||||||||
رئیسجمهور آلمان | |||||||||
• ۱۹۱۹–۱۹۲۵ | فریدریش ابرت | ||||||||
• ۱۹۲۵–۱۹۳۳ | پاول فون هیندنبورگ | ||||||||
صدراعظم | |||||||||
• ۱۹۱۹(first) | فیلیپ شایدمان | ||||||||
• ۱۹۳۳ (last) | آدولف هیتلر | ||||||||
قوه مقننه | رایشستاگ | ||||||||
رایشسرات | |||||||||
دوره تاریخی | دوره میاندوجنگ | ||||||||
• بنیانگذاری | ۹ نوامبر ۱۹۱۸ | ||||||||
• قانون اساسی | ۱۱ اوت ۱۹۱۹ | ||||||||
• شروع دوره وضعیت اضطراری | ۲۹ مارس ۱۹۲۰[5] | ||||||||
• انتخاب هیتلر به صدارت | ۳۰ ژانویه ۱۹۳۳ | ||||||||
۲۷ فوریه ۱۹۳۳ | |||||||||
• تصویب قانون تفویض اختیارات | ۲۳ مارس ۱۹۳۳[6][7][8] | ||||||||
مساحت | |||||||||
۱۹۲۵[9] | ۴۶۸٬۷۸۷ کیلومتر مربع (۱۸۱٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||
جمعیت | |||||||||
• ۱۹۲۵[9] | ۶۲٬۴۱۱٬۰۰۰ | ||||||||
• تراکم | ۱۳۳٫۱۲۹ بر کیلومتر مربع (۳۴۴٫۸ بر مایل مربع) | ||||||||
واحد پول |
| ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از |
این دولت با نام جمهوری آلمان نیز شناخته میشد. اصطلاح «جمهوری وایمار» به شهر وایمار اشاره دارد؛ جایی که اولین دوره مجلس مؤسسان این دولت برای اولین بار در آنجا برگزار شد. اصطلاح «جمهوری وایمار» تا دهه ۱۹۳۰ رایج نبود.
چهار سال درگیری در جنگ جهانی اول از سال ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ که خسارات فراوانی را برای آلمان به بار آورد، سرانجام باعث از پا افتادن آلمان شد و امپراتوری آلمان در نهایت از نیروهای متفقین درخواست آتشبس کرد.
شکست قطعی آلمان در جنگ باعث بروز انقلاب آلمان و برکناری قیصر ویلهلم دوم شد. سپس جمهوری وایمار در ۹ نوامبر ۱۹۱۸ اعلام شد. از سال ۱۹۱۸ تا ۱۹۲۳، جمهوری وایمار به دلیل تحمیل پیمان ورسای توسط متفقین با مشکلات زیادی از جمله ابرتورم، افراط گرایی سیاسی (با شبه نظامیان مدعی قدرت) و همچنین روابط پر مناقشه با کشورهای پیروز جنگ جهانی اول روبهرو بود. از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۹، به ثبات و شکوفایی نسبی دست یافت. این دوره را دهه بیست طلایی مینامند. به هر وجه، بحران اقتصادی جهانی که از اکتبر ۱۹۲۹ آغاز شد، آلمان را به شدت تحت تأثیر قرار داد که نهایتاً منجر به فروپاشی دولت ائتلاف شد. از مارس ۱۹۳۰، چندین صدراعظم با اختیارات اضطراری اعطا شده از سمت رئیسجمهور، حکومت کردند. این دوره با انتصاب آدولف هیتلر به عنوان صدراعظم در ۳۰ ژانویه ۱۹۳۳ پایان یافت.
کینه آلمانیها نسبت به معاهده ورسای بسیار شدید بود. به ویژه در جناح راست سیاسی که خشم شدیدی نسبت به کسانی که این پیمان را امضا کرده و تسلیم آن شده بودند، وجود داشت. جمهوری وایمار بیشتر الزامات معاهده ورسای را برآورده کرد؛ اگرچه هرگز به طور کامل به شرایط خلع سلاح پایبند نبود و تنها قسمت اندکی از غرامت جنگ را پرداخت نمود.[10] طبق پیمان لوکارنو، که در سال ۱۹۲۵ امضا شد، آلمان به سمت عادی سازی روابط با همسایگان خود حرکت کرد. این کشور مرزهای غربی را که از طریق پیمان ورسای ایجاد شدهبود به رسمیت شناخت، اما مرزهای شرقی آن همچنان مورد مناقشه بود. در سال ۱۹۲۶ آلمان به جامعه ملل پیوست. از سال ۱۹۳۰ به بعد، رئیسجمهور پاول فن هیندنبورگ با اعطای اختیارات اضطراری، به حمایت از صدراعظم هاینریش برونینگ، فرانتس فون پاپن و ژنرال کورت فن اشلایشر پرداخت. رکود بزرگ، که در پی سیاست تورم زدایی صدراعظم برونینگ ایجاد شد، افزایش بیکاری را به دنبال داشت.[11]
در ۳۰ ژانویه ۱۹۳۳، هیندنبورگ هیتلر را به عنوان صدراعظم در راس دولت ائتلاف منصوب کرد. در این زمان حزب نازی دو کرسی از ده کرسی کابینه را در دست داشت. فن پاپن که به عنوان معاون وزیر در نظر گرفته شد قرار بود هیتلر را با استفاده از ارتباط شخصی نزدیک وی با هیندنبورگ، تحت کنترل خود درآورد. اما در عمل این نقشه تواناییهای سیاسی هیتلر را دست کم گرفت. در اواخر ماه مارس ۱۹۳۳ و در آتشسوزی رایشستاگ، قانون تفویض اختیارات ۱۹۳۳ باعث قدرت گرفتن هیتلر شد. هیتلر با استفاده از این قانون، وضعیت اضطراری اختیارات فراپارلمانی کسب نمود. بدین ترتیب با قبضه شدن قدرت توسط هیتلر، جمهوری وایمار به پایان خود رسید و ایجاد حکومت تک حزبی باعث شروع دوران دیکتاتوری نازیها شد.