انسانگرایی سکولار
موضع زندگی که عقل انسانی، اخلاق سکولار و طبیعتگرایی فلسفی را دربرمیگیرد / From Wikipedia, the free encyclopedia
انسانگرایی سکولار یا اومانیسم سکولار، فلسفهای بر پایهٔ خرَد، منش نیک و دادگری است؛ و بهویژه، هر گونه پایهٔ فراطبیعی و دینی برای منش را رد میکند. به نظر اومانیستهای سکولار، اخلاقیات، هیچ وابستگی با دین ندارد؛ مانند دیگر گونههای اومانیسم، انسانگرایی سکولار، بر روی روشهایی که به زندگی شاد آدمی میانجامد پافشاری میکند.
واژهٔ انسانگرایی سکولار در قرن بیستم برای روشن کردن جدایی آن با انسانگرایی دینی درست شد. یک مفهوم مشابه «انسانگرایی علمی» است که ای اُ ویلسون زیستشناس نامدار آن را چنین بازگو کردهاست: «تنها جهانبینی که با افزایش دانستنیهای دانش دربارهٔ جهان واقعی و قوانین طبیعت میخواند».