اراده قدرت
From Wikipedia, the free encyclopedia
ارادهٔ قدرت (به آلمانی: Der Wille zur Macht) مفهومی است در فلسفه فریدریش نیچه. ارادهٔ قدرت چیزی است که به عقیدهٔ نیچه نیروی محرک اصلی انسانها برای زندگی است.
اطلاعات اجمالی نویسنده(ها), عنوان اصلی ...
بستن
در اوایل سال ۱۸۷۲ نیچه به مطالعه کتاب راجر جوزف بوسکویچ بنام نظریه فلسفه طبیعی (Theoria Philosophia Naturalis) پرداخت.[1] نیچه تنها اشاره به بوسکویچ را در فراسوی نیک و بد میکند.[2]