Omeiatarren meskita
From Wikipedia, the free encyclopedia
Omeiatarren meskita edo Damaskoko Meskita Handia (arabieraz: جامع بني أمية الكبير, Ğām' Banī 'Umayya al-Kabīr), lehen San Joan Bataiatzailearen basilika (grezieraz: Βασιλική του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, Vasilikí tou Agíou Ioánni tou Vaptistí), Damaskoko antzinako hiriko meskita da, munduko handienetariko eta zaharrenetariko bat dena. Islamaren laugarren lekurik sakratuena da[1].
Omeiatarren meskita | |
---|---|
جامع بني أمية الكبير | |
Ancient City of Damascus | |
Kokapena | |
Herrialdea | Siria |
Siriako muhafazah | Damasko eskualdea |
Hiria | Damasko |
Koordenatuak | 33°30′41″N 36°18′24″E |
Historia eta erabilera | |
Irekiera | 706 |
Erlijioa | islama |
Izena | Joanes Bataiatzailea |
Erabilera | meskita |
Arkitektura | |
Materiala(k) | haitzurdina eta harria |
Estiloa | Umayyad architecture (en) |
Dimentsioak | 50 () × 125 () m |
Ondarea | |
634an arabiarrek hiria konkistatu zutenean, Konstantino I.a Handiaren garaian eraturiko basilika kristauaren lekuan meskita eraiki zuten. Meskitak oraindik Joan Bataiatzailearen burua mantentzen du, kristauek zein musulmanek profetatzat hartzen dutena, eta baita munduaren bukaeran Isa itzuliko den lekua ere. Saladinaren hilobia meskitako iparraldeko harresiaren ondoan dagoen lorategi batean dago.
Omeiatarren meskitan lehen aldiz erabili zuten mihraba, eta baita qibla markatzen duen nitxoa. Meskita hau eredu bihurtu zen gero eraiki ziren meskitentzat: qiblaren hormarekiko paraleloak diren hiru nabe estali eta kanpoan patioa.