Entzefalo enborra
From Wikipedia, the free encyclopedia
Entzefalo enborra nerbio sistema zentralaren eta entzefaloaren atal bat da. Bizkarmuina eta dientzefaloa lotzen dituen egitura da. Aurreko garunaren, bizkarrezur-muinaren eta nerbio periferikoen arteko komunikazio biderik handiena da. Jatorri enbriologikoa mesentzefaloan eta erronbentzefaloan izango du. Bertan hainbat nukleo egongo dira, besteak beste gara nerbioen nukleoak. Enbor entzefalikoak hainbat funtzio kontrolatzen ditu; horien artean, arnasketa, bihotz-erritmoaren erregulazioa eta soinuaren lokalizazioaren lehen mailako alderdiak; azken hau gai grisez eta zuriz osaturik. Gai grisak nukleo ezberdinak eratzen ditu substantzia zurian barreiaturik; substantzia zuria hiru mota ezberdinetan sailkatu ahal izatea eragiten duena
Artikulu edo atal hau «Enbor entzefaliko» artikuluarekin batu dadila proposatu da. (Eztabaida) |
Entzefalo enbor | |
---|---|
Entzefalo enborraren aurreko ikuspegia. Garuntxoa berdez. | |
Xehetasunak | |
Honen parte | Entzefalo |
Aparatua | Nerbio Sistema Zentrala |
Konponenteak | Erraboila, Zubia, Mesentzefaloa |
Latinez | truncus encephali |
Terminologia anatomikoa |
1. Bikote-kranealen edo gara nerbioen jatorri erreala irudikatzen duten erdialde segmentarioak.
2. Enbor entzefalikoan dauden nukleoak; hiru elementu hartzen dituztenak:
- Bide sentikorrak.
- Entzefalo enborreko elkar bideen jatorria.
- Bide begetatibo eragileen jatorria.
3. Erretikulu formazioa: efektu kitzikatzailea edo inhibitzailean jardunez, hainbat prozesutan parte hartzen duten neurona-multzoa; ala nola, lo-bijilia egoeran.[1]