Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα (21 Σεπτεμβρίου 1452 - 23 Μαΐου 1498) ήταν πολιτικός και θρησκευτικός ηγέτης της Φλωρεντίας. Ήταν Δομινικανός μοναχός, με τεράστια επιρροή στα πλήθη της Φλωρεντίας. Ήταν ηγέτης της πόλης από το 1494 μέχρι την εκτέλεσή του το 1498. Όσο κράτησε η ηγεσία του, κήρυσσε την εγκράτεια και ήταν πολέμιος της αγάπης των Φλωρεντινών για τις τέχνες. Ήταν εναντίον της διαφθοράς και του Πάπα Αλέξανδρου ΣΤ΄. Πρωτοστάτησε στο κάψιμο βιβλίων.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 21 Σεπτεμβρίου 1452[1][2] Φερράρα[3][4] |
Θάνατος | 23 Μαΐου 1498[1][2] Φλωρεντία[3][4] |
Αιτία θανάτου | θάνατος στην πυρά |
Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
Χώρα πολιτογράφησης | Δουκάτο της Φερράρα Δημοκρατία της Φλωρεντίας |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Δομινικανών |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[5][6] λατινική γλώσσα[7][6][8] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Φερράρας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός φιλόσοφος θρησκευόμενος (καθολικισμός)[4] συγγραφέας[7][9] ιεροκήρυκας[2] θεολόγος[10] προτεστάντης μεταρρυθμιστής[11] |
Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Φερράρας |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Γεννήθηκε στη Φερράρα, όπου και σπούδασε. Πήγε ως μοναχός στη Φλωρεντία το 1482 όπου έμεινε μέχρι το 1487. Επέστρεψε στη Μπολόνια για συνέχιση των σπουδών του. Γύρισε στη Φλωρεντία το 1490, κάνοντας φλογερά κηρύγματα μέσα από τα οποία έγινε γνωστός. Σταδιακά επιτέθηκε σε όλους τους εκπρόσωπους της εξουσίας, στον Πάπα και στους Μεδίκους. Μετά το 1494 πήρε την εξουσία από τους Μεδίκους.
Το 1497 αυτός και οι οπαδοί του έκαψαν καθρέφτες, καλλυντικά, μουσικά όργανα, γυναικεία καπέλα, βιβλία αρχαίων συγγραφέων, πίνακες και γλυπτά που τα θεώρησαν ακατάλληλα στην κεντρική πλατεία της Φλωρεντίας, στην αποκαλούμενη "Πυρά της ματαιοδοξίας".
Σταδιακά οι Φλωρεντινοί κουράστηκαν από την ασκητική ζωή. Στις 12 Μαΐου 1497 ο Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄ τον αναθεμάτισε και το 1498 ζήτησε τη σύλληψη και θανάτωσή του. Ένα εξαγριωμένο πλήθος τον συνέλαβε στις 8 Απριλίου. Εκτελέστηκε στις 23 Μαΐου 1498.
Στο τέλος του 20ού αιώνα, Δομινικανοί μοναχοί ζήτησαν από τον Πάπα να τον ανακηρύξει Άγιο, θεωρώντας άδικο τον αναθεματισμό του.