Σχολή της Μπαρμπιζόν
καλλιτεχνικό κίνημα τοπιογράφων του πρώτου μέρους και των μέσων του 19ου αιώνα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σχολή της Μπαρμπιζόν (γαλλικά: École de Barbizon) ήταν γαλλική σχολή ζωγραφικής των μέσων του 19ου αιώνα, τμήμα ενός ευρύτερου ευρωπαϊκού κινήματος προς τον Ρεαλισμό στην τέχνη, που προέκυψε στα πλαίσια του κυρίαρχου Ρομαντικού κινήματος της εποχής και συνέβαλε στην καθιέρωση του ρεαλισμού στη γαλλική τοπιογραφία.
Πήρε το όνομά της από το χωριό Μπαρμπιζόν της Γαλλίας, στην άκρη του δάσους του Φονταινεμπλώ, στα περίχωρα του Παρισιού, όπου συγκεντρώθηκαν πολλοί καλλιτέχνες. Η σχολή της Μπαρμπιζόν αντιπροσωπεύει μια ενδιάμεση φάση ανάμεσα στη μελοδραματική γραφικότητα της ρομαντικής τοπιογραφίας και στην ιμπρεσιονιστική τοπιογραφία.[1]
Η σχολή της Μπαρμπιζόν δημιουργήθηκε τη δεκαετία του 1820 και διατηρήθηκε μέχρι περίπου το 1870. Είχε μεγάλη επιρροή στην τοπιογραφία σε όλη την Ευρώπη και ιδιαίτερα στον ιμπρεσιονισμό.[2]