Όρος του Ναού
λόφος στο Ισραήλ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Όρος του Ναού ή Χαράμ αλ-Σαρίφ[1] (εβραϊκά: הַר הַבַּיִת, Χαρ χαΜπάγιτ, ή הַר הַמוריה, Χαρ χαΜόρια, αραβικά: الحرم القدسي الشريف, αλ-χάραμ αλ-κούντσι ασ-σαρίφ ή πιο απλά χάραμ ασ-σαρίφ, ή χάραμ αλ-άσραφ, κυριολεκτικά: το ευγενές [ιερόν] άβατον, ή το πιο ευγενές [ιερόν] άβατον) είναι ένας από τους σημαντικότερους θρησκευτικούς χώρους στην Ιερουσαλήμ. Το βουνό είναι σημαντικός θρησκευτικός χώρος για τους Εβραίους, τους Χριστιανούς, τους Ρωμαίους και τους Μουσουλμάνους. Οι μελετητές της Βίβλου το έχουν ταυτίσει με δύο βουνά, το όρος Μοριά, όπου ο Αβραάμ έδεσε τον Ισαάκ για να τον θυσιάσει, και το όρος Σιών, όπου βρισκόταν το οχυρό των Ιεβουσαίων.
Στον Ιουδαϊσμό, το βουνό θεωρείται ως το μέρος το οποίο διάλεξε ο Θεός για να αναπαυθεί η θεϊκή παρουσία. Σύμφωνα με τη Βίβλο είναι το μέρος στο οποίο βρίσκονταν οι δύο ιουδαϊκοί ναοί, αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις για την εκείθε παρουσία του πρώτου ναού.[2] Σύμφωνα με την εβραϊκή παράδοση, ο πρώτος ναός κατασκευάστηκε από τον Σολομώντα το 957 π.Χ. και καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους το 586 π.Χ. Ο δεύτερος ναός κατασκευάστηκε το 516 π.Χ. από τον Ζοροβάβελ και καταστράφηκε από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ.. Σήμερα διακρίνονται σημεία από τα ερείπια του Ιουδαϊκού ναού, όπου έχουν χτιστεί τα τωρινά Ισλαμικά τεμένη. Κατά την περίοδο του δεύτερου ναού ήταν το οικονομικό κέντρο της πόλης. Επίσης, η παράδοση αναφέρει ότι θα κατασκευαστεί και τρίτος ναός. Το βουνό είναι ο πιο ιερός τόπος στον Ιουδαϊσμό και το μέρος στο οποίο στρέφονται οι Εβραίοι όταν προσεύχονται. Εξαιτίας της ιερότητάς του πολλοί Εβραίοι δεν περπατούν επάνω στο βουνό, από φόβο μην εισέλθουν εκεί που βρίσκονταν τα άδυτα των αδύτων, όπου σύμφωνα με τον ραβινικό νόμο, βρίσκεται η θεϊκή παρουσία.
Για τους Σουνίτες Μουσουλμάνους, το βουνό είναι ο τρίτος ιερότερος τόπος στο Ισλάμ. Το βουνό θεωρείται πως είναι το σημείο από το οποίο μεταφέρθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας ο Μωάμεθ και αναλήφθηκε ώστε να συναντήσει τον Θεό. Μετά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τους Άραβες το 637 οι Ομεϋάδες χαλίφηδες κατασκεύασαν στο βουνό το τέμενος αλ-Άκσα και τον Θόλο του Βράχου.[3] Ο Θόλος ολοκληρώθηκε το 692 και είναι ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα δείγματα ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Ο Θόλος βρίσκεται στο κέντρο του βουνού, περίπου στη θέση όπου σύμφωνα με τη Βίβλο βρισκόταν ο Ναός.[4]
Εξαιτίας των διεκδικήσεων τόσο του Ιουδαϊσμού όσο και του Ισλάμ, είναι ένα από τα πιο αμφισβητήσιμους θρησκευτικούς χώρους στον κόσμο. Μετά τις Σταυροφορίες, η μουσουλμανική κοινότητα της Ιερουσαλήμ έχει διαχειριστεί το μέρος ως βακουφικό.[5] Δεδομένου ότι η περιοχή αποτελεί τμήμα της παλιάς πόλης, η οποία ελέγχεται από το Ισραήλ από το 1967, τόσο το Ισραήλ όσο και η Παλαιστινιακή Αρχή αξιώνουν την κυριαρχία τους στο όρος και παραμένει ένα σημαντικό σημείο τριβής στην αραβο-ισραηλινή διένεξη.[6] Σε μια προσπάθεια να διατηρήσει το στάτους κβο, η ισραηλινή κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να ελέγχεται από τις Ιορδανικές αρχές ο χώρος με τα δύο Ισλαμικά τεμένη, ενώ εφαρμόζει μια αμφιλεγόμενη απαγόρευση προσευχής σε μη μουσουλμάνους επισκέπτες. Για τους απλούς επισκέπτες του χώρου η κατάσταση είναι δύσκολη, αφού κάθε απόπειρα στοχοποιείται από εξτρεμιστές Μουσουλμάνους που επιτίθενται στους τουρίστες, έτσι γίνεται απαραίτητη συνεχώς η αστυνομική προστασία.