Carlo Buonaparte
From Wikipedia, the free encyclopedia
Carlo Maria Buonaparte (Ajaccio (Còrsega), 27/29 de març del 1746[1] – Montpeller, 24 de febrer de 1785) va ser un advocat i polític que va servir com a assistent personal del líder revolucionari Pasquale Paoli i més tard com a representant de Còrsega a la cort de Lluís XVI.
Dades ràpides Biografia, Naixement ...
Biografia | |
---|---|
Naixement | 29 març 1746 Ajaccio (República de Gènova) |
Mort | 24 febrer 1785 (38 anys) Montpeller (Regne de França) |
Causa de mort | Causes naturals (Càncer d'estómac ) |
Sepultura | Chapelle Impériale (en) |
Activitat | |
Ocupació | assessor judicial, advocat, polític |
Carrera militar | |
Rang militar | general |
Família | |
Família | Dinastia Bonaparte |
Cònjuge | Maria Letizia Ramolino (1764, 1764–) |
Fills | Josep Bonaparte, Jérôme Bonaparte, Carolina Bonaparte, Napoleó Bonaparte, Maria Anna Bonaparte, Maria Anna Bonaparte, Paulina Bonaparte, Élisa Bonaparte, Louis Bonaparte, Napoleó Bonaparte, Lucien Bonaparte, filla sense nom de Bonaparte |
Pares | Giuseppe Maria Buonaparte (en) i Maria Saveria Paravicini (en) |
Germans | Maria Getrude Buonaparte (en) , Sebastiano Buonaparte (en) i Marianna Buonaparte (en) |
Tanca
El seu fill Napoleó va aconseguir coronar-se Emperador de França, concedint diversos títols nobiliaris a germans seus. Dels seus fills destaquen Napoleó Bonaparte i Josep Bonaparte.