Freeman Dyson
From Wikipedia, the free encyclopedia
Freeman John Dyson, naixito de Crowthorne (Reino Uniu) lo 15 d'aviento de 1923[1], yera una fisico y matematico conoixiu por o suyo treballo en electrodinamica cuantica, fisica d'estato solido, astronomía y incheniería nuclear. Estió profesor emerito en l'Instituto d'Estudios Abanzaus de Princeton y miembro d'a Chunta de Patrocinadors d'o Boletín d'os Cientificos Atomicos.
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla. |
Freeman Dyson | |
---|---|
Freeman Dyson | |
Información personal | |
Calendata de naixencia | 15 d'aviento de 1923 |
Puesto de naixencia | Crowthorne (Reino Uniu) |
Calendata de muerte | 28 de febrero de 2020 |
Puesto de muerte | Princeton (Nueva Jersey (Estaus Unius)) |
Ocupación | fisico y matematico |
Dyson orichinó cuantos conceptos que levan o suyo nombre, como que a transformación de Dyson (en anglés Dyson's transform), una tecnica fundamental en a teoría de numeros aditivos, que desembolicó como parti d'a suya preba d'o teorema de Mann; l'arbol Dyson, una hipotetica planta cheneticament modificada capaz de creixer en una cometa; a serie Dyson, una serie perturbativa an cada termin ye representau por diagramas de Feynman; a esfera de Dyson, un experimento mental que intenta explicar cómo una civilización espacial aconseguiría os suyos requerimientos d'enerchía con una hipotetica megaestructura que abarca por completo una estrela y captura un gran porcentache d'a suya producción d'enerchía; y a intelichencia eterna de Dyson, un meyo por o cual una sociedat immortal de sers intelichents en un universo ubierto podría escapar d'a perspectiva d'a muerte por calor d'o universo en extender o tiempo subchectivo a l'infinito mientres gasta solament una cantidat finita d'enerchía.
Dyson no estió d'alcuerdo con a posición cientifica d'o establimiento que o dioxido de carbonio (CO2) ye un impulsor material d'os augmentos d'a temperatura planetaria.[2] Él creyeba que beluns d'os efectos de l'augmento d'os livels de CO2 son favorables y os cientificos d'o clima no los tienen en cuenta, como que l'augmento d'o rendimiento agricola y amás que os beneficios positivos d'o CO2 prebablement superen a os efectos negativos. S'amostró esceptico sobre os modelos de simulación utilizaus pa predecir o escalfamiento global, argumentando que os esfuerzos politicos pa reducir las causas d'o escalfamiento global distrayen d'atros problemas globals que habrían de tener prioridat. Tamién sinyó a Declaración Mundial d'o Clima tetulada "No i hai emerchencia climatica".