Martin Websky

Christian Friedrich Martin Websky (ur. 17 lipca 1824 w Nieder Wüstegiersdorf, zm. 27 listopada 1886 w Berlinie) – niemiecki mineralog.

Martin Websky

Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1824 Nieder Wüstegiersdorf
Data i miejsce śmierci	27 listopada 1886 Berlin
profesor nauk o Ziemi
Specjalność: geologia, mineralogia
Alma Mater	Akademia Górnicza w Berlinie
Profesura	1868
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Königliche Universität Breslau Uniwersytet w Berlinie

Życiorys

Naukę na szczeblu gimnazjum rozpoczętą w szkołach w Wałbrzychu i Miedziance ukończył w Berlinie, gdzie w 1843 uzyskał świadectwo dojrzałości w Gimnazjum Fryderyka Wilhelma. Powrócił na trzy lata na Dolny Śląsk, by uczyć się praktycznie zawodu górnika.

W 1846 podjął studia w Akademii Górniczej w Berlinie, będąc uczniem m.in. Christiana Samuela Weissa. Praktyki zawodowe odbywał w Złotym Stoku, a po zdaniu egzaminu na referendariusza uzyskał posadę okręgowego urzędnika górniczego w Wałbrzychu i Miedziance.

W 1853 został górmistrzem w Tarnowskich Górach, gdzie był też nauczycielem w Szkole Górniczej. W Tarnowskich Górach odkrył i opisał minerał, odmianę aragonitu, któremu nadał nazwę tarnowicyt, przez co zdobył sobie pewien rozgłos w świecie nauki. W 1861 przeniósł się do Wrocławia, gdzie został nadradcą górniczym.

W 1865, gdy zaproponowano mu pracę w Dortmundzie, zdecydował się porzucić górnictwo i poświęcił się pracy naukowej.

Uzyskał tytuł profesora honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego, habilitował się i rozpoczął wykładanie mineralogii jako docent prywatny. Dokonał także przeglądu kolekcji minerałów Uniwersytetu Wrocławskiego, ofiarował brakujące okazy z własnej kolekcji i został współzałożycielem uniwersyteckiego Muzeum Mineralogicznego.

W 1868 uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego, a w 1874 wyjechał do Berlina, objął Katedrę Mineralogii i został kierownikiem zbiorów mineralogicznych Uniwersytetu Berlińskiego. W 1883 został członkiem Leopoldiny^[1].

W 1884 stwierdził występowanie w minerałach wanadowych pochodzących z Argentyny obecność nieznanego dotąd pierwiastka i zaproponował dla niego nazwę „Idunium”, jednakże nie ukończywszy badań nad tym zagadnieniem zmarł.

W dorobku naukowym pozostawił ponad 100 artykułów i doniesień publikowanych głównie na łamach specjalistycznych wydawnictw, jak „Zeitschrift der Deutschen Geologischen Gesellschaft”, „Sitzungsberichten der Gesellschaft naturforschender Freunde in Berlin” czy „Sitzungsberichten der Akademie der Wissenschaften zu Berlin”.