Herbert Schade
niemiecki lekkoatleta Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herbert Otto Emanuel Schade (ur. 26 maja 1922 w Solingen, zm. 1 marca 1994 tamże[1]) – zachodnioniemiecki lekkoatleta (długodystansowiec), medalista olimpijski z 1952.
![]() | ||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
26 maja 1922 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 marca 1994 | |||||||||
Wzrost |
179 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Zdobył brązowy medal w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach (za Emilem Zátopkiem z Czechosłowacji i Alainem Mimounem z Francji)[1].
Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie zajął 4. miejsce w biegu na 10 000 metrów i nie ukończył biegu finałowego na 5000 metrów[2]. Wystąpił we wspólnej reprezentacji Niemiec na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, gdzie zajął 9. miejsce w biegu na 10 000 metrów i 12. miejsce w biegu na 5000 metrów[1].
Schade był mistrzem Niemiec w biegu na 5000 metrów w latach 1950, 1951, 1954 i 1955, wicemistrzem w 1949 oraz brązowym medalistą w 1957[3], a także mistrzem biegu na 10 000 metrów w latach 1952-1954 i 1956 oraz wicemistrzem w 1957[4].
10 sierpnia 1951 w Sztokholmie jako pierwszy Niemiec przebiegł 10 000 metrów w czasie poniżej pół godziny (29:55,4). Ustanowił cztery rekordy RFN na 5000 metrów (do wyniku 14:06,6 8 czerwca 1952 w Nienburgu) oraz trzy rekordy w biegu na 10 000 metrów do wyniku 29:24,8 (14 września 1952 w Düsseldorfie)[5].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.