烏克蘭進步社會黨（烏克蘭語：Prohresivna Sotsjalistychna Partiya Ukrayiny/Progressivnaya Sotsialističeskaja Partiya Ukrajiny，Прогресивна соціалістична партія України）是前烏克蘭社會黨成員娜塔莉婭·維特連科在1996年所成立的烏克蘭政黨。她率領的激進派社會黨成員反對社會黨內的右轉傾向。烏克蘭進步社會黨自稱左翼政黨，支持與俄羅斯和白俄羅斯整合，作為歐盟以外的另一選擇。進步社會黨傳統上以反北約、反國際貨幣基金、親俄方針進行活動。1998年議會選舉，該黨拿下4%的得票率，1999年總統大選，娜塔莉亞·維特連科出馬角逐總統寶座，第一輪得票率10.97%排名第四。
Quick Facts 烏克蘭進步社會黨Prohresivna Sotsjalistychna Partiya Ukrayiny, 領袖 ...
Close
2002年烏克蘭議會選舉，該黨成立「娜塔莉婭·維特連科聯盟」，得票率3.22%，未能跨過進入烏克蘭議會的4%門檻。2004年總統大選，進步社會黨曾公開反對總統庫奇馬，但他們支持2002年起擔任總理的維克托·亞努科維奇。在橙色革命之後，該黨與國家黨組成新總統尤先科的反對聯盟。
2006年議會選舉，該黨以娜塔莉婭·維特連科人民反對聯盟的一員參選，但未能拿下席次。2007年議會選舉，該黨依然未能成功進入議會。
在即將到來的2010年總統大選，進步社會黨拒絕加入左派與中間偏左政治勢力選舉聯盟[9]，因為他們不想與烏克蘭社會黨加入同一個選舉聯盟。[10] 該黨決定再度推出娜塔莉婭·維特連科作為總統候選人[11]，但因無法繳納250萬格里夫納的選舉金，烏克蘭中央選舉委員會拒絕登記。[12]
2011年，烏克蘭進步社會黨決定加入全俄人民陣線。[13]
2022年俄羅斯入侵烏克蘭期間，由於烏克蘭國家安全與國防事務委員會指控該黨與俄羅斯有聯繫，烏克蘭政府下令在戒嚴期間暫停其活動。[14]
Andrzej Antoszewski. Partie polityczne Europy Środkowej i Wschodniej. Poznań-Wrocław: Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu. 2005: 179. ISBN 83-88544-63-2 （波蘭語）. Ekstremizm lewicowy reprezentowany jest w Europie Wschodniej głównie przez partie neokomunistyczne, odróżniające się i najczęściej dystansujące się od zreformowanych ugrupowań postkomunistycznych. W Czechach, Rosji, na Słowacji i Ukrainie istnieją formacje opowiadające się za pryncypiami ekonomicznymi i społecznymi komunizmu (przy werbalnym odcięciu się od niektórych błędów przeszłości), kładące akcent na krytykę kapitalistycznego modelu rozwoju, przyjętego po 1989 r., negatywną ocenę procesu politycznej, gospodarczej i militarnej integracji Europy oraz protestujące przeciwko globalizacji. Zaliczymy do nich przede wszystkim: Komunistyczną Partię Federacji Rosyjskiej (KPRF), Komunistyczną Partię Ukrainy (KPU) i Socjalistyczną Partię Ukrainy (SPU), Komunistyczną Partię Czech i Moraw, Komunistyczną Partię Słowacji (KSĆM), Łotewską Partię Socjalistyczną (LSP), Serbską Partię Socjalistyczną oraz ukraińską Progresywną Partię Socjalistyczną (SPS).
Ryszard Herbut; Andrzej Antoszewski. Systemy polityczne współczesnej Europy. Wydawnictwo Naukowe PWN. 2007: 102. ISBN 978-83-011-4622-1 （波蘭語）. W niektórych elekcjach wzięły udział także inne partie, które mogą być określone mianem skrajnej lewicy. Mamy tu na myśli Związek Robotników Słowacji (ZRS), ukraińską Progresywną Partię Socjalistyczną (SPS) oraz polską Samoobronę.
Siaroff, Alan. Comparative European Party Systems: An Analysis of Parliamentary Elections Since 1945 2nd. Routledge. 2019: 563. ISBN 9781317498773. The SPU suffered a split in 1996 when far left members left and formed the Progressive Socialist Party of Ukraine (PSPU).
Laryš, Martin. Double Marginalisation of the Communist Party: Ukraine’s Decommunisation and the Russian-Backed Rebellion in Donbas. Central European Journal of International and Security Studies (Metropolitan University Prague). 2022, 16 (4): 54. doi:10.51870/NTQF5668 
. At the beginning of the insurgency, the major anti-Ukrainian forces were the militant Luhansk Guard (Luganskaya gvardiya, LG) made up of the remnants of the marginal Progressive Socialist Party of Ukraine (Prohresyvna sotsialistychna partiya Ukraiiny, PSPU), a far-left group competitive with the KPU several years earlier.
