陳嶠(825年—899年),字延封。莆田人。

先祖陳邁,唐初為莆田縣令,遂以莆田為家。自幼好學,弱冠能寫文章。與高陽許龜圖、江夏黃彥修,居莆城城西北岩精舍一同讀書。唐僖宗光啟四年(888年)登戊申科鄭貽矩榜一甲二名進士。釋褐(脫去平民粗布衣)任京兆府參軍,後歸閩。司空王審知主閩,聘其為從事,授大理評事、監察御史,官至大理司直兼殿中侍御史[1]晚年娶儒家女為妻,至新婚日,年已近八十矣。當時有「生荑」之諷,荑是指植物的嫩芽,喩老夫少妻。陳嶠亦自成一章,其末曰:「彭祖尚聞年八百,陳嶠猶是小孩兒。」[2]光化二年(899年)卒,享年七十五歲,葬興教里福平山。御史黃滔為撰《司直陳公嶠墓志銘》。

注釋

參考書目

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.