ტიბეტიშ ლაკადა
From Wikipedia, the free encyclopedia
ტიბეტიშ ლაკადა (ჩინ. 青藏高原) — ლაკადა ცენტრალურ აზიას, უმენტაშო ჩინეთის. ფართობი დოხოლაფირო 2 500 000 კმ². ოშქაშე სიმაღალა — 4000-5 000 მ. ბჟადალშე უხურგანს ყარაყორუმი, ოორუეშე — კუნლუნი, ბჟაეიოლშე — ჩინეთ-ტიბეტიშ გვალეფი (მინშა თე გვალეფიშ სისტემასჷთ ტიბეტიშ ლაკადას მიორხველანა), ობჟათეშე — ჰიმალაიშ გვალეფი. ტიბეტიშ ლაკადაშ ოორუე დო ცენტრალურ ნორთის (აბანობური ჯოხოდვალა ჩანგტანი) 4600-5200 მ სიმაღალას მადვალუ დაღარას ზუგუამი დო ბირტყა რზენეფს თირანს განედური დო სუბგანედური მალობაშ მორჩილი ქჷნდჷრეფი (სიმაღალა 6000 მ-შახ). დიდი სიმაღალაშ უმკუჯინალო, ჩანგტანს ოშქაშე ლაკადაშ მეჯინა უღუ. ზოხოიანი კონკეფი ერანთელი რე თირიშ ხურგიშე უმოს მაღალას, სოდე იდვალუაფჷ რელიეფიშ ალპური ფორმეფი დო ჯიშთეფი. ტროგული ლეხერეფი, მორენეფი დო კარრეფი 4500 მ სიმაღალაშახ დინმურს. ტიბეტიშ ლაკადაშ კირდეეფს პერიფერიული ქჷნდჷრეფიშ კართეფი ახრა რე დო ლეხერეფით აკოწეწილი რე.
ტიბეტიშ ლაკადა |
||
---|---|---|
|
||
ორენი | ![]()
|
|
ფართობი | 2 500 000 კვ² | |
სიმაღალა | 6000 | |
სიგჷრძა | 2500 კმ | |
სიგანა | 1000 კმ | |