bisteu

Etimolodjeye

Tayon-bodje latén « bestia » (biesse) avou ene cawete teyorike -oe ki dmeure a môde di disfondowe lidjwesse (-eû), çou ki rshonne a ene cawete « -eu » acawêye a on no; mot cité dins l’ FEW 1 340a.

Prononçaedje

AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /bis.tøː/ (minme prononçaedje pattavå)
Ricepeures : bis·teu

Sustantif

bisteu omrin (nén contåve) (cåzu todi singulî)

(mot des cinsîs) totes les biesses d’ aclevaedje, foiravant les vatches.
- L’ eritaedje diveut dmorer ås efants, li bisteu eto — vîs papîs d’ 1450 (fråze rifondowe).
- I gn a pus wêre di bisteu so l’ Fagne — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
- Pitit, li domestike del cinse, n’ a rén d’ ôte a fé ki d’ sognî l’ bisteu — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
(tchesse) gros djibî (bixhes, tchivroûs, singlés).
- C’ est s’ plaijhi d’ s’ acahouter drî on bouxhon et do ratinde li bisteu ki distrût les dinrêyes — Joseph Calozet, Li crawieûse agasse (fråze rifondowe).
- Les shabotîs ki baraként tote l’ anêye e bwès, c’ est bén dazår s’ i n’ årént nén aduzé l’ bisteu — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
pititès mwaijhès biesses.
- (Dj’ a dvou coûtchî dins) on lét plin d’ bisteu — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).
- Aspite ene nûlêye di coirbås
  K’ ramexhnèt tot l’ måva bisteu
  Ki l’ eraire vént d’ abouter foû
  — Henri Simon (fråze rifondowe).
(contåve) (rålmint eployî) biesse.
- Ci tchvå la, c’ est on bea bisteu — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe).