Mazarà

Mazarà o Mazerà el xe un comune de ła provincia de Padova, abità da 9 938 persone. De sti qua 1 056 i sta inte ła frasion de Bertipaja, che ła se cata a squaxi du chiłòmetri dal séntro del comune.^[2]

Mazarà

Pozision
45°19′N 11°52′E45°19′N, 11°52′E (Mazarà)
Stato	Itàłia
Rejon	Vèneto
Provinsa	provincia de Pàdoa
Capitałe	Maserà di Padova (it)
Popołasion
Totałe	9 126 (2023)
Densità	519,11 hab./km²
Zènaro	4 581 (%50,2)   (%50) 4 563
Demònemo	maseratensi ,
Zeografia
Parte de	Union Pratiarcai
Àrea	17,58 km²[1]
Altitùdene	9 m
Rente a	Albignàzego   Àbano   Cazalserugo Cartura Do Carare
Dati istòreghi
Dì festivo	Festa patronałe(8 de setenbre)
Patrono	Natività deła Beata Vergine Maria
Còdazi de identifegasion
Còdaze postałe	35020
Còdaze de matricołasion	PD
Fuzo oràrio	UTC+1 UTC+2
Clasifegasion climàtega	clima subtropegałe ùmido
Prefiso tełefònego	049
ID ISTAT	028048
Còdaze catastałe de Itàlia	F011
Sito web	comune.masera.pd.it

Storia

El nome de Maxarà el poe végnare fora da ła prexensa de aque indove se maxarava el lino, par farghe tesùi^[3]. Poe anca èsare che in sto posto ghe fuse portae łe maxerie e i scarti scavai fora co i romani i ga fato ła centuriasion^[3].

Ste xone łe xe stae abitae da popołasion paleovènete, dónca i xe rivai i Romani, chei ga fato insediaminti łóngo ła strada caput silvae^[3]. Sti qua i no gera inportanti e daspò łe invaxion barbàreghe no se sa pì gnénte. Se scoménsa a sentire de novo de ła xona de Maxarà grasie ai mùneghi che, datorno al 740, i ga fato el monastier inte un łogo ciamà Corte.Se sa anca che el 2 de majo 874 el véscovo de Pàdova, Roerio, el ghe ga fato na donasion de tere: sto fato el confèrma che xà sti posti i gera soto el controło de ła diòcexi de Pàdova; inte el 970 el monastier el ga tólto altre tere grasie al véscovo Gauslino. Rivai al 1190, ła Ceza de Santa Maria Vèrxene ła xe deventada séde arcipretałe. Se sa de un comun de Maxarà inte el 1234, chel gera bastansa inportante e grando, ma a łe dependénse jurìdiche de Pàdova^[3].

Ła popołasion ła xe sénpre restada łigada al monestier, chel ga ajutà a mantégnare ła popołasion dàndoghe łavuri e bonifegando łe tere. Durante i ténpi de dominio venesian sta xona, come tuto el Vèneto, ła ga avùo łóngo ténpo de paxe, interoto soło dai soldai foresti che, inte ła Guera de Cambrai, i xe rivai a sachejare el teritorio.^[3]

Napoleon el ga sarà el monastier e'l ga dà i sui posediminti a privai. El teritorio el xe restà łigà al'agricoltura e oncora inte i ténpi de uncó eo xe bastansa, anca se, daspò ła Seconda guera mondiałe, tuti i seturi econòmisi i xe cresesti^[3].

Evołusion demogràfega

Abitanti censii