El Doze[1] el jera ła màsima carga de goérno de ła Serenìsima Repùblega de Venesia. No el gavéa mìa el poder de un prinçipe o de un re, ma el jera pitosto un "primus inter pares". Ła só funsion ła jera pì che altro queła de raprezentante uficiałe de ła Repùblega de Venesia inte łe çerimonie pùbleghe e inte łe rełasion diplomàteghe coi altri Stadi (in pràtega el gavéa un conpito che ghe someja un póco a queło del moderno Prezidente de ła Repùblega). En pì el gavéa da guidar el ezerçito e ła flota in tenpo de guera.
Remove ads
Inte i mie e sento ani de existensa de l'istitusion dogałe a Venesia ghe xe stà in tuto 120 doxi. Tra sti cua ghe ne xe serti che i merita particołarmente de èsar recordà, o par cuel che i gà fato o par cuel che xe suceso durante el so dogado:
Teodato Ipato, primo doxe de na Venetia indipendente, pienamente libera de sieliarse el proprio cao;
Angelo Partecipazio, che el gà portà ła cavedal dogałe inte ła sità de Venesia;
Giustiniano Partecipazio: durante el so dogado xe riva in sità łe spòlie de l'evangelista Marco, e xe scominsià l'indisołubie łigame tra el santo e ła sità.
Lodovico Manin, ultimo doxe de Venesia, che el gà deposto łe insegne insieme al Major Consejo inte el 1797, meténdoghe fin a ła storia miłenaria de Venesia independente.