Eski oʻzbek tili
From Wikipedia, the free encyclopedia
Turkiy, Eski oʻzbek tili, Chigʻatoy tili yoki Sharqiy turkcha[1] (Chagʻatoy turkchasi[2] Türkčä til[3]) – turkiy tillarning qarluq guruhiga mansub tillardan biri; mahalliy turkiy lahjalar negizida oʻzidan oldingi davrlar (masalan, Qoraxoniylar – 11-12-asrlar; Oltin Oʻrda – 13-14-asrlar)ning adabiy-lisoniy anʼanalari taʼsiri ostida shakllangan va 14-asr 2-yarmidan 19-asr oxirlarigacha mavjud boʻlgan yozma kitobiy til. Alisher Navoiy va Bobur adabiy tilni turkiy til deyishgan. „Chigʻatoy tili“ iborasi keyingi davrlarda ishlatilgan.
Qisqa faktlar Eski oʻzbek tili Chigʻatoycha, Milliy nomi ...
Eski oʻzbek tili Chigʻatoycha | |
---|---|
Milliy nomi | Čaġatāy / جغتای |
Mamlakatlar | |
Mintaqalar | Markaziy Osiyo |
Soʻzlashuvchilarning umumiy soni | 0 |
Til oilasi |
Oltoy tillari oilasi (bahsli) |
Alifbosi | eski oʻzbek yozuvi va arab-fors alifbosi |
Til kodlari | |
ISO 639-1 | chag 781 |
ISO 639-2 | chg |
ISO 639-3 | chg |
Yopish