![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Nietzsche_LIFE.jpg/640px-Nietzsche_LIFE.jpg&w=640&q=50)
Aʼlo odam
From Wikipedia, the free encyclopedia
Aʼlo odam yoki Oliy odam (nemischa: , nemischa talaffuzi: [ˈʔyːbɐmɛnʃ]) – Fridrix Nitsshening „Zardoʻsht tavallosi“ asarida[1] oʻz irodasi va kuch-qudrati bilan zamonaviy odamdan xuddi inson maymundan oʻzib ketganidek oʻzib ketishi tasvirlangan obraz. Aʼlo odam, Nitsshe gipotezasiga koʻra, odam turi tarixidagi qonuniy bosqich boʻlib, hayotning vital affektlarni oʻzida namoyon qiladigan mavjudotdir. Aʼlo odam radikal egotsentrik boʻlib, hayotning eng ekstremal koʻrinishlarida qabul qiladi va uning qudratli irodasi tarixiy rivojlanish vektorini belgilaydi.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Nietzsche_LIFE.jpg/320px-Nietzsche_LIFE.jpg)
Aʼlo odamning antipodi sifatida Nitsshe hayotdan charchagan, xavfdan qochadigan va faqatgina qulaylik va xavfsizlik izlaydigan oxirgi odamni koʻradi. Oxirgi odamlar jamiyatida hukmdor va tobeʼlar, kuchli va zaiflar, eng zoʻrlar va oddiylar oʻrtasida farq yoʻqolgan. Ijtimoiy nizolar va muammolar minimal darajada. Har bir odam bir xil hayot kechiradi va „yuzaki“ garmoniyada yashaydi.