Ріцурін (сад)
З Вікіпедії, вільної енциклопедії
З Вікіпедії, вільної енциклопедії
Сад Ріцурін (яп. 栗林公園, Ritsurin Kōen, букв. "каштановий гай") — один з найвідоміших історичних садів Японії. Сад розташований у місті Такамацу і є одним з його головних визначних пам'яток. У саду є чайний будиночок, різні експонати народних мистецтв і ремесел (у тому числі Музей народних промислів провінції Санукі), а також різні предмети народних мистецтв і ремесел на продаж.
Ріцурін | |
---|---|
34°19′46″ пн. ш. 134°02′38″ сх. д. | |
Тип | Японський сад |
Статус | Place of Scenic Beautyd[1] і Special Place of Scenic Beautyd[1] |
Відкрито | 1625 |
Засновник | Ikoma Takatoshid |
Площа | 750 000 квадратний метр |
Країна | Такамацу, Японія |
Розташування | Такамацу, Японія |
my-kagawa.jp/ritsuringarden | |
Ріцурін у Вікісховищі |
Екскурсія по саду зазвичай триває від одного до двох годин. У саду розташовані різні мости, пішохідні доріжки і невеликі пагорби, з яких відкривається прекрасний вид на сад і навколишній пейзаж, особливо гору Сіун (яп. 紫雲山, Shiun-zan) на західній межі саду.[2]
У період Ґенкі-Тенсьо (бл. 1575) багата родина Сато розбила сад у південно-східній частині сучасного саду. Будівлі саду датуються ще початком 17 століття. У 1625 році даймьо Такамацу в провінції Санукі, Ікома Такатосі (яп. 生駒高俊) перебрав власність над Ріцуріном і розширив його на території навколо Південного ставка з використанням прекрасної зелені гори Сіун (гора Фіолетової Хмари) як тла. З 1642 року владу над територією отримав володар Мацудайра Йорісіґе (яп. 松平頼重), який продовжив будівництво. Робота була завершена п'ятим володарем Мацудайра — Йорітака — в 1745 році через 100 років удосконалень і розширень, зроблених послідовністю володарів. Коли новий уряд Мейдзі відібрав сад у родини Мацудайра, він був визначений садом префектури і відкритий для публіки 16 березня 1875 року. У 1953 році сад отримав звання Особливого місця природної краси (яп. 日本の特別名勝).
Сад займає площу бл. 75 га[3] і простягнувся з півночі на південь у підніжжя розташованої на заході гори Сіун, яка використовується «запозичений пейзаж» (借景, сяккей). Парк поділений на Північний і Південний парк, але без певного видимого кордону. Парк відзначається незвичайно великою кількістю водних об'єктів, маючи Північне, Західне та Південне озеро, Качиний ставок, ставок Кансуй[Anm 1], Лотосова водойма (названа за старою японською назвою для лотоса, Фуйоу) та інші менші ставки. Вони всі пов'язані між собою, і частково судноплавні для човнів. Через водойми перекинуто мости, серед них міст Напівмісяця або Лука (Енґецу-куйо).
Північна частина парку має, на додаток до вищезазначених споруд, такі варті уваги об'єкти:
У старішій Південній частині парку розташовані такі споруди та варті уваги об'єкти:
Численні ставки і струмки повні карпів кої, а довкола ставка у чайного будиночка розташовані лавки, де відвідувачі можуть посидіти і погодувати риб хлібними паличками, які купуються у чайному будиночку.
Місяць | Квітнуть | Примітка |
---|---|---|
Лютий | Камелії | по всьому парку |
Лютий/березень | Сливи | Північний і Південні ліски, бл. 200 дерев |
Березень | Магнолії | біля Сьоуфуда |
Квітень | Вишні | бл. 350 дерев у парку |
Травень | Вістерії різні азалії іриси | біля Старого Хігурасітей по всьому парку, бл. 2300 рослин біля Сьоуфуда |
Червень | півники | бл. 3000 рослин біля Качиного ставка |
Липень | Ябу-канзьо Но-канзьо[Anm 3] | на протоці Сейкей біля Сьосан, ставка Кансуй |
Липень/Серпень | Лотос | у водоймі Фуйоу |
Вересень | Лебедеца | по всьому парку |
Листопад | Клени | на Фууган (Кленовому березі) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.