Tenasüp

Tenasüp ya da yakışma,^[1] tezat olmayarak anlamca birbirine uygun birden fazla şeyi bir araya getirmektir.^[2] Anlamca birbiri ile ilgili kelimeleri bir arada kul­lanmaktır. Karşıtlık ilgisi, bunun dışındadır.

"Müraat-ı nazir" adıyla da bilinen tenasüp, mânaca birbiriyle alâkalı kelimeleri bir arada kullanma sanatıdır. Tenasüp sanatında, anlamca ilgili sözcükler okuyucunun zihninde bir çağrışım, bir cisim oluştururlar. Tenasüp olması için mânaca alâkalı kelimeler arasında karşıtlık ilgisinin bulunmaması gerekir.

Divan edebiyatı şairleri, tenasüp sanatında türlü ilim terimlerini, mitoloji, tarih ve mesnevi kahramanlarını, hayvan, bitki ve çiçek adlarını bol bol kullanmışlardır.

Örnekler

Arı gibi her çiçekten bal alırsın

Benden selam söyle gül yüzlü yare
Yanakların olmuş gonca
Al karanfil takmış sümbül saçına

Aramazdık gece mehtâbı yüzün parlarken

Bir uzak yıldıza benzerdi güneş sen varken

Bu dizelerde "arı, bal, çiçek", "yanak, yüz", "gül, karanfil, sümbül, çiçek", "mehtab, yıldız, güneş" anlamca ilişkili sözcüklerdir.^[3]