Loading AI tools
Telli bir çalgı Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Tar, uzun saplı; İran, Azerbaycan, Gürcistan, Ermenistan ve kısmen Türkiye'de kullanılan telli bir çalgıdır. Tar (تار) kelimesi, Farsçada "tel" anlamına gelir. Tar çalan kişiye ise tarzen veya tarist denmektedir. Bu çalgının iki buçuk oktav ses sahası bulunmaktadır. 8 yıl önce UNESCO tarafından Dünya Miras Listesinde alınmıştır.[1] .
Günümüzde İranlılar ve Azerbaycanlılar bu çalgının kendi kültürlerine ait olduğunu iddia ederler. Bu durumun yanı sıra iki ülkede de tar farklı şekillerde kullanılmaktadır.Azerbaycan Tar 1870 yılında İran Tar bazı tellerin eklenmesiyle yapıldığını da belirtmek gerekir.[2][2][3][4]Kopen sazlardandır. Tar; setar, dutar, pençtar ve gitar gibi enstrümanların atasıdır. Bu çalgının ne zaman ve nerede ilk olarak kullanıldığına dair elimizde pek bilgi olmamasına rağmen 10. yüzyıldan kalma birkaç şiirde tar isminin geçtiği bulunmuştur. Orta Çağ resim eserlerinde de tarın tasvirine rastlanılabilir. 1816 yılında Ebu Gasım Tebrizi’nin yağlı boya ile yaptığı “Tar çalan kız” eseri bu bakımdan ilgi çekicidir.[5] Bilinen ilk tar örneği olan şeştar, dizde çalınan bir enstrümandır. 19. yüzyılda Mirze Sadık tarın yapısında bir değişikliğe gidip tel sayısını beşten ona yükseltmiştir. Ayrıca ağırlığı yüzünden dizde çalınması gereken tarı hafifleterek göğüste çalınabilecek bir enstrüman haline getirmiştir. İran tarı, beş tellidir. Derviş Han, tara altıncı bir tel daha eklemiştir. Azerbaycan tarı ise farklı çeşitte olup, on bir telden oluşur. Türkiye'de de Azerbaycan tarı çalınmaktadır. Kars yöresinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Bunun yanı sıra Siirt'te halk oyunlarının bir parçasıdır.[6] Tar’ın sesi için musikişinaslar bir benzetme de yapmışlardır. Tar’ın alt telinin(ağsim); su gibi akıcı, orta telinin(sarısim); ateş gibi yakıcı, üst telinin ise(köksim); toprak gibi sabitleyici olduğunu söylemişlerdir.[7] Tarın sesi mandolin, cümbüş ve buzuki'yi andırsa da farklı bir çalım tekniği ve repertuvarı vardır.[8]
Üç bölümden oluşan tarın yapımı için 3 farklı ağaç kullanılmaktadır. Teknesi büyüklükleri birbirinden farklı iki çanaktan oluşmaktadır ve genellikle dut ağacından yapılır.[9] Bu dut ağaçları, tekneyi oyma işlemi yapılırken çatlamaması için ve sesinin daha güzel olması için gün ışığı alan yerlerden kesilmiş ağaçlar kullanılmaktadır. Sap kısmı genellikle ceviz gibi daha sert ağaçlardan yapılmaktadır. Kelle denen baş kısmı için ise fındık ağacı kullanılır.
Tar türleri dörde ayrılır: 86–89 cm uzunluğundaki solo tar, 83–86 cm uzunluğundaki orkestra tar, 72–76 cm uzunluğundaki öğrenci tarı ve cura tarı.[10]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
