Royal Rumble maçı

Royal Rumble maçı, çok sayıda güreşçinin (genellikle 30) rakibini üst ipin üzerinden atarak ringin dışarısına çıkartmayı amaçladığı bir profesyonel güreş maç türüdür. Ringden dışarı çıkan güreşçinin elenmiş sayılması için iki ayağı da yere değmelidir. Tüm rakipleri elendikten sonra ringde kalan son güreşçi maçın galibi olur. Maçın kuralları Battle Royal maçına dayanmaktadır.^[1][2]

WWE Royal Rumble 2010 maçı

Bu maç WWE'nin her yıl Ocak ayında gerçekleştirdiği bir izle ve öde etkinliği olan Royal Rumble'ın en önemli maçıdır.^[1][3] 2006-2016 yılları arasında WWE için çalışan ve 3 kez Royal Rumble maçına çıkan Hornswoggle'ın söylediklerine göre, katılımcılar onlardan önce elenen güreşçiyi ve kendilerinden sonra maça giren güreşçiyi bilerek maçtan ne zaman eleneceklerini hatırlarmış. Ayrıca maça katılacak tüm güreşçiler, maça girecekleri numaraya göre arka alanda sıralanırmış.^[4] 2006-2014 yılları arasında WWE için çalışan CM Punk'a göre, güreşçilere giriş numaralarının ve elemelerin bir listesi verilirdi ve maçı ona göre geliştirmeleri beklenirdi.^[5]

Tarihleri, yerleri ve kazananları

Royal Rumble tarihleri, yerleri ve kazananları listesi

	Etkinlik	Tarih	Şehir	Yer	Kazanan	Giriş Numarası	Kaynakça
1	Royal Rumble (1988)	24 Ocak 1988	Hamilton, Ontario	Copps Coliseum	Jim Duggan	13	[6][7]
2	Royal Rumble (1989)	15 Ocak 1989	Houston, Teksas	The Summit	Big John Studd	27	[8][9]
3	Royal Rumble (1990)	21 Ocak 1990	Orlando, Florida	Orlando Arena	Hulk Hogan	25	[10][11]
4	Royal Rumble (1991)	19 Ocak 1991	Miami, Florida	Miami Arena		24	[12][13]
5	Royal Rumble (1992)	19 Ocak 1992	Albany, New York	Knickerbocker Arena	Ric Flair	3	[14][15]
6	Royal Rumble (1993)	24 Ocak 1993	Sacramento, Kaliforniya	ARCO Arena	Yokozuna	27	[16][17]
7	Royal Rumble (1994)	23 Ocak 1994	Providence, Rhode Island	Providence Civic Center	Bret Hart Lex Luger	27 23	[18][19]
8	Royal Rumble (1995)	22 Ocak 1995	Tampa, Florida	USF Sun Dome	Shawn Michaels	1	[20][21]
9	Royal Rumble (1996)	21 Ocak 1996	Fresno, California	Selland Arena		18	[22][23]
10	Royal Rumble (1997)	19 Ocak 1997	San Antonio, Teksas	Alamodome	Stone Cold Steve Austin	5	[24][25]
11	Royal Rumble (1998)	18 Ocak 1998	San Jose, Kaliforniya	San Jose Arena		24	[26][27][28]
12	Royal Rumble (1999)	24 Ocak 1999	Anaheim, Kaliforniya	Arrowhead Pond	Mr. McMahon	2	[29][30][31]
13	Royal Rumble (2000)	23 Ocak 2000	New York, New York	Madison Square Garden	The Rock	24	[32][33][34]
14	Royal Rumble (2001)	21 Ocak 2001	New Orleans, Louisiana	New Orleans Arena	Stone Cold Steve Austin	27	[35][36][37]
15	Royal Rumble (2002)	20 Ocak 2002	Atlanta, Georgia	Philips Arena	Triple H	22	[38][39][40]
16	Royal Rumble (2003)	19 Ocak 2003	Boston, Massachusetts	Fleet Center	Brock Lesnar	29	[41][42]
17	Royal Rumble (2004)	25 Ocak 2004	Philadelphia, Pensilvanya	Wachovia Center	Chris Benoit	1	[43][44][45]
18	Royal Rumble (2005)	30 Ocak 2005	Fresno, Kaliforniya	Save Mart Center	Batista	28	[46][47][48]
19	Royal Rumble (2006)	29 Ocak 2006	Miami, Florida	American Airlines Arena	Rey Mysterio	2	[49][50][51]
20	Royal Rumble (2007)	28 Ocak 2007	San Antonio, Teksas	AT&T Center	The Undertaker	30	[52][53][54]
21	Royal Rumble (2008)	27 Ocak 2008	New York, New York	Madison Square Garden	John Cena	30	[55][56][57]
22	Royal Rumble (2009)	25 Ocak 2009	Detroit, Michigan	Joe Louis Arena	Randy Orton	8	[58][59]
23	Royal Rumble (2010)	31 Ocak 2010	Atlanta, Georgia	Philips Arena	Edge	29	[60][61]
24	Royal Rumble (2011)	30 Ocak 2011	Boston, Massachusetts	TD Garden	Alberto Del Rio	38	[62]
25	Royal Rumble (2012)	29 Ocak 2012	St. Louis, Missouri	Scottrade Center	Sheamus	22	[63][64][65]
26	Royal Rumble (2013)	27 Ocak 2013	Phoenix, Arizona	US Airways Center	John Cena	19	[66][67][68]
27	Royal Rumble (2014)	26 Ocak 2014	Pittsburgh, Pensilvanya	Consol Energy Center	Batista	28	[69][70]
28	Royal Rumble (2015)	25 Ocak 2015	Philadelphia, Pennsylvania	Wells Fargo Center	Roman Reigns	19	[71]
29	Royal Rumble (2016)	24 Ocak 2016	Orlando, Florida	Amway Center	Triple H	30
30	Royal Rumble (2017)	29 Ocak 2017	San Antonio, Teksas	Alamodome	Randy Orton	23	[72]
31	Royal Rumble (2018)	28 Ocak 2018	Philadelphia, Pensilvanya	Wells Fargo Center	Shinsuke Nakamura	14	[73][74]
32					Asuka	25	[75][76]
33	Greatest Royal Rumble	27 Nisan 2018	Cidde, Suudi Arabistan	King Abdullah International Stadium	Braun Strowman	41	[77][78]
34	Royal Rumble (2019)	27 Ocak 2019	Phoenix, Arizona	Chase Field	Becky Lynch	28	[79]
35					Seth Rollins	10	[79]
36	Royal Rumble (2020)	26 Ocak 2020	Houston, Teksas	Minute Maid Park	Charlotte Flair	17	[80]
37					Drew McIntyre	16	[80]
38	Royal Rumble (2021)	31 Ocak 2021	St. Petersburg, Florida	Tropicana Field	Bianca Belair	3
39					Edge	1

Erkekler Royal Rumble kazananlarının kemer fırsatı

Kemer	Galibiyet	Mağlubiyet	Toplam	Başarı oranı
WWE Şampiyonluğu	10	8	18	.556
Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu	5	2	7	.714
WWE Evrensel Şampiyonluğu	1	0	1	1.000
Toplam	16	10	26	.615

  – WrestleMania galibiyeti

  – WrestleMania mağlubiyeti

  – Kemer maçı alamadı

	Kazanan	Etkinlik	Yıl	Kemer maçı
1	Yokozuna	WrestleMania IX	1993	Yokozuna, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Bret Hart'ı yendi.
2	Lex Luger	WrestleMania X	1994	Luger, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Yokozuna'ya diskalifiye ile yenildi.
2	Bret Hart	WrestleMania X	1994	Hart, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Yokozuna'yı yendi.
3	Shawn Michaels	WrestleMania XI	1995	Michaels, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Diesel'a yenildi.
4	Shawn Michaels	WrestleMania XII	1996	Michaels, In Your House 6'da Owen Hart'a karşı kemer maçı hakkını korudu. WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Bret Hart'ı yendi.
5	Stone Cold Steve Austin	WrestleMania 13	1997	WWF Başkanı Gorilla Monsoon, hakemler Austin'in ringden atıldığında onu göremediğinden Austin'in maça tekrar girmesi nedeniyle WrestleMania 13'te kemer maçını Austin'e vermeyeceğini söyledi. Şubat ayında kimin kemer maçında olacağına karar vermek için maç yapıldı ama Shawn Michaels kemerini kaybettiğinde bu planlar değiştir. WrestleMania ana etkinliğinde The Undertaker, Sycho Sid'le karşılaştı.
6	Stone Cold Steve Austin	WrestleMania XIV	1998	Austin, WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Shawn Michaels'ı yendi.
7	Mr. McMahon	WrestleMania XV	1999	Ertesi gece Raw Is War programında McMahon, WWF Şampiyonu The Rock'a WrestleMania'da meydan okumaktan vazgeçmişti. WWF Komisyon Üyesi Shawn Michaels, kemer maçı fırsatını maçın ikincisi Stone Cold Steve Austin'e verdi. Austin, McMahon'ı üstü açık kafes maçında yenerek fırsatını korudu ve WrestleMania'da The Rock'ı yenip WWF Şampiyonluğu kemerinin sahibi oldu.
8	The Rock	WrestleMania 2000	2000	Daha sonra gösterilen videoda Rock'ın ayaklarının Big Show'dan önce yere indiği görüldü. Doğru bir numaralı adayın isimlendirilmesine yönelik çok sayıda başarısız girişimden sonra The Rock ve Big Show, Mick Foley ile beraber ana etkinlikteki maça eklenerek Triple H'e meydan okudu. Triple H, dört köşeli eleme maçında WWF Şampiyonluğu kemerini korudu.
9	Stone Cold Steve Austin	WrestleMania X-Seven	2001	Austin, The Rock'ı diskalifiyesiz maçta yenerek WWF Şampiyonluğu kemerinin sahibi oldu.
10	Triple H	WrestleMania X8	2002	Triple H, No Way Out'ta WrestleMania kemer maçı fırsatını Kurt Angle'a kaybetti. Ertesi gece Raw programında Triple H, kemer maçı hakkını geri aldı ve WrestleMani'da Chris Jericho'yu yenerek Tartışmasız WWF Şampiyonluğu kemerini aldı.
11	Brock Lesnar	WrestleMania XIX	2003	SmackDown üyesi Lesnar, kendi brand'indeki WWE Şampiyonluğu kemer maçına hak kazandı. WrestleMania XIX'da Kurt Angle'ı yenerek WWE Şampiyonluğu kemerini aldı.
12	Chris Benoit	WrestleMania XX	2004	SmackDown üyesi Benoit, Raw'daki Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemeri için Triple H'e3 meydan okudu ve brand değiştirdi. Triple H ve Shawn Michaels'ı üçlü tehdit maçında yenerek Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini aldı.
13	Batista	WrestleMania 21	2005	Batista, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Triple H'ı yendi.
14	Rey Mysterio	WrestleMania 22	2006	Mysterio, No Way Out'da WrestleMania kemer maçı hakkını Randy Orton'a kaybetti. SmackDown Genel Müdürü Theodore Long, daha sonra Mysterio'yu WrestleMania'daki Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçına ekledi ve üçlü tehdit maçı ayarladı. WrestleMania 22'de Mysterio, şampiyon Kurt Angle ve Orton'ı yenerek Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini aldı.
15	The Undertaker	WrestleMania 23	2007	Undertaker, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Batista'yı yendi.
16	John Cena	No Way Out (2008) WrestleMania XXIV	2008	WrestleMania'yı beklemeyen Cena, WWE Şampiyonluğu kemer maçı hakkını No Way Out'ta Randy Orton'a karşı kullandı. Orton, diskalifiye olunca kemer Orton'da kaldı. Cena, WrestleMania XXIV'te WWE Şampiyonluğu için Triple H'in de olduğu üçlü tehdit maçında yer aldı. Orton kemerini korudu.
17	Randy Orton	WrestleMania XXV	2009	Orton, WWE Şampiyonluğu maçında Triple H'e yenildi.
18	Edge	WrestleMania XXVI	2010	Edge, Chris Jericho'ya yenildi.
19	Alberto Del Rio	WrestleMania XXVII	2011	Del Rio, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Edge'e yenildi.
20	Sheamus	WrestleMania XXVIII	2012	Sheamus, Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu maçında Daniel Bryan'ı yendi.
21	John Cena	WrestleMania 29	2013	25 Şubat Raw programında Cena, CM Punk'a karşı kemer maçı hakkını başarıyla korudu. Cena, WWE Şampiyonluğu maçında The Rock'ı yendi.
22	Batista	WrestleMania XXX	2014	Daniel Bryan, açılış maçında Triple H'i yenip WWE Dünya Ağırsiklet Şamopiyonluğu maçına hak kazanmıştı. Bryan, WrestleMania'da şampiyon Randy Orton ve Batista'yı üçlü tehdit maçında yenerek kemerin sahibi oldu.
23	Roman Reigns	WrestleMania 31	2015	Reigns, Fastlane'de Daniel Bryan'a karşı kemer maçı hakkını başarıyla korudu. Daha sonra WrestleMania 31'de WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemeri için Brock Lesnar'a meydan okudu. WrestleMania'da yapılan maçın ortasında Seth Rollins, Money in the Bank sözleşmesini yatırdı. Böylelikle Reigns ve Lesnar arasındaki teke tek maçı üçlü tehdit maçına çevirdi. Rollins, Reigns'i tuşlayarak WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini kazandı.
24	Randy Orton	WrestleMania 33	2017	SmackDown markasının üyesi Orton, bulnduğu markanın bir kemeri olan WWE Şampiyonluğu için maç hakkı kazandı. Ancak kendisinin de üyesi olduğu Wyatt Family grubunun üyesi Bray Wyatt, Elimination Chamber'da kemeri kazanmış ve ertesi gece SmackDown programında kemeri korumuştu. Orton, WrestleMania'da Wyatt'la karşılaşmayacağını söyledi. 28 Şubat SmackDown programında Orton, Wyatt'a ihanet edip kararını değiştirdi ve ertesi hafta AJ Styles'ı yenerek kemer hakkını geri kazandı. WrestleMania'da Wyatt'ı yenerek WWE Şampiyonluğu kemerini kazandı.
25	Shinsuke Nakamura	WrestleMania 34	2018	SmackDown markasının üyesi Nakamura, bulunduğu markanın bir kemeri olan WWE Şampiyonluğu için maç hakkı kazandı. Fakat WrestleMania 34'te AJ Styles'a yenildi.
26	Seth Rollins	WrestleMania 35	2019	Raw markasının üyesi Rollins, bulunduğu markanın bir kemeri olan Evrensel Şampiyonluğu için bir maç hakkı kazandı. WrestleMania 35'te şampiyon Brock Lesnar'ı yendi.
27	Drew McIntyre	WrestleMania 36	2020	Raw markasının üyesi McIntyre, bulunduğu markanın bir kemeri olan WWE Şampiyonluğu için maç hakkı kazandı. WrestleMania 36'da şampiyon Brock Lesnar'ı yendi.
28	Edge	WrestleMania 37	2021

Not: 1992 ve 2016 Royal Rumble maçlarında WrestleMania'da kemer maçı hakkı kazanılmamıştır. 1992 yılında Ric Flair, Royal Rumble maçını kazanarak boştaki WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerinin sahibi olmuştur. 2016 yılında Triple H, Roman Reigns'in WWE Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerini koruduğu Royal Rumble maçını kazanarak kemere sahip olmuştur.

Kadınlar Royal Rumble kazananlarını kemer fırsatı

Kemer	Galibiyet	Mağlubiyet	Toplam	Başarı oranı
WWE Raw Women's Championship	1	0	1	1.000
WWE SmackDown Women's Championship	0	1	1	.000
NXT Women's Championship	1	0	1	1.000
Toplam	2	1	3	.667

  – WrestleMania galibiyeti

  – WrestleMania mağlubiyeti

	Kazanan	Etkinlik	Yıl	Kemer maçı
1	Asuka	WrestleMania 34	2018	Asuka, kadınlar için ilk kez yapılan Royal Rumble'ı Raw markasının bir üyesi olarak kazandı, fakat SmackDown Kadınlar Şampiyonluğu için Charlotte Flair'a meydan okudu. WrestleMania 34'de Charlotte Flair'e yenildi.
2	Becky Lynch	WrestleMania 35	2019	Lynch, Royal Rumble'ı SmackDown markasının bir üyesi olarak kazandı, fakat, Raw Kadınlar Şampiyonluğu için Ronda Rousey'e meydan okudu. Lynch, McMahon ailesine saldırdığı için maçtan kaldırıldı, uzaklaştırma cezası aldı ve onun yerine Charlotte Flair'in maça çıkacağı açıklandı. Fastlane'de Lynch, Flair'i yendi ve WrestleMania'daki maça eklendi. SmackDown Live'ın 26 Mart tarihli bölümünde Flair, SmackDown Kadınlar Şampiyonluğu kemerini kazandı. Stephanie McMahon iki kemerin de ortada olacağını açıkladı, böylece maç kazanan hepsini alır maçına dönüştü. WrestleMania 35'te Lynch, Rousey'i ve Flair'i yenerek iki kemeri de kazandı.
3	Charlotte Flair	WrestleMania 36	2020	Flair, Royal Rumble'ı Raw markasının bir üyesi olarak kazandı, fakat NXT Kadınlar Şampiyonluğu için Rhea Ripley'a meydan okudu, bununla birlikte ilk defa bir Royal Rumble galibi NXT markasının bir kemerini seçmiş oldu. WrestleMania 36'da Rhea Ripley'i yendi.
4	Bianca Belair	WrestleMania 37	2021	Belair, Royal Rumble'ı SmackDown markasının bir üyesi olarak kazandı

Royal Rumble rekorları

Erkekler

En çok Royal Rumble kazananlar

Güreşçi	Kazanma sayısı	Yıl
Stone Cold Steve Austin	3	1997, 1998, 2001
Edge	2	2010, 2021
Randy Orton		2009, 2017
Triple H		2002, 2016
Batista		2005, 2014
John Cena		2008, 2013
Shawn Michaels		1995, 1996
Hulk Hogan		1990, 1991

En çok ikinci olanlar

Güreşçi	İkincilik sayısı	Yıl
Roman Reigns	4	2014, 2017, 2018, 2020
Randy Orton	2	2006, 2021
John Cena		2005, 2010
Triple H		2008, 2009
Shawn Michaels		1994, 2007
Big Show		2000, 2004

Giriş numaralarına göre kazananlar

Numara	Yıl
27	1989, 1993, 1994, 2001
1	1995, 2004, 2021
30	2007, 2008, 2016
24	1991, 1998, 2000
23	1994, 2017
19	2013, 2015
28	2005, 2014
22	2002, 2012
29	2003, 2010
2	1999, 2006
16	2020
10	2019
41	2018 (GRR)
14	2018
38	2011
8	2009
5	1997
18	1996
3	1992
25	1990
13	1988

Royal Rumble maçında en uzun süre kalma rekoru

Aşağıda yalnızca bir Royal Rumble maçında en uzun süre ringde kalan güreşçiler gösterilmektedir.

Numara	Güreşçi	Süre	Yıl
1	Daniel Bryan	1.16:05	2018 (GRR)
2	Rey Mysterio	1.02:12	2006[81]
3	Chris Benoit	1.01:30	2004[81]
4	Bob Backlund	1.01:10	1993[81]
5	Triple H	1.00:16	2006
6	Chris Jericho	1.00:13	2017
7	Roman Reigns	59.50	2016
8	Ric Flair	59.26	1992[81]
9	Edge	58.30	2021
	Randy Orton
11	Finn Bálor	57.38	2018
12	Mr. McMahon	56.38	1999
	Stone Cold Steve Austin
14	Kane	53.46	2001
15	Rick Martel	52.17	1991[81]
16	The Rock	51.32	1998
17	Chris Jericho	50.47	2016
18	Triple H	50.00	2009
19	Dolph Ziggler	49.47	2013
20	Rey Mysterio	49.26	2009

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble'da toplam en uzun süre bulunma rekoru

Aşağıda yalnızca tüm Royal Rumble maçlarında iki saati aşkın süre geçiren güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Süre
Chris Jericho	4.59:33[82]
Randy Orton	4.31:49
Rey Mysterio	4.01:54
Triple H	4.00:50
Shawn Michaels	3.47:32[82]
Edge	3.31:53
Kane/Diesel/Isaac Yankem, DDS	3.17:49
Cody Rhodes/Stardust	3.06:45
John Cena	2.48:32
CM Punk	2.48:11
Dolph Ziggler	2.47:53
Stone Cold Steve Austin/The Ringmaster	2.45:04
Roman Reigns	2.44:06
Chris Benoit	2.37:24
Kofi Kingston	2.33:03
The Undertaker	2.31:21
Sheamus	2.09:57
The Miz	2.09:17
The British Bulldog	2.06:02

Royal Rumble maçında en kısa süre kalma rekoru

Aşağıda yalnızca bir Royal Rumble maçında 10 saniyeden az kalan güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Süre	Yıl
Santino Marella	0.00:01	2009[81]
The Warlord	0.00:02	1989[81]
Sheamus		2018[81]
No Way Jose		2019
Mo	0.00:03	1995[81]
Owen Hart
Mike Kanellis		2018 (GRR)
Xavier Woods		2019
Bushwhacker Luke	0.00:04	1991
Jerry Lawler		1997
Titus O'Neil		2015
The Godfather	0.00:05	2013[81]
Titus O'Neil		2019
Gillberg	0.00:07	1999
The Miz		2007
Montel Vontavious Porter		2010
Adam Rose	0.00:08	2015
Erick Rowan		2020
John Morrison	0.00:09
Tazz	0.00:10	2001

Elenmemiş güreşçiler

Birkaç kez güreşçiler maçta yer almak isterken maça giremedi. Onların katılımı #6 Hornswoggle dışında sıfır saniye sayıldı:

1. 1991'de "Macho King" Randy Savage 18. sıradaydı, ancak Ultimate Warrior'ın Sgt. Slaughter'a karşı WWF Şampiyonluğu kemerini almasına engel olduktan sonra binayı terk etti ve görünmedi.
2. 1994'te Bastion Booger 25. sıradaydı, ancak maçtan önce gıda zehirlenmesi geçirdiğinden maçta görünmedi.
3. 1998'te Skull 22. sıradaydı, ancak kendisini Stone Cold Steve Austin'le karıştıran Los Boricuas'ın saldırısına uğrayınca maça giremedi.
4. 2004'te Spike Dudley 13. sıradaydı, ancak rampada Kane'in saldırısına uğradı.
5. 2005'te Scotty 2 Hotty 15. sıradaydı, ancak rampada Muhammad Hassan'ın saldırısına uğradı.
6. 2008'de Hornswoggle 9. sıradaydı ve The Miz'i eledi. 27. sıradan giren Finlay diskalifiye olduktan sonra onunla beraber ringi terk etti ve maça bir daha dönmedi.
7. 2015'te Curtis Axel 6. sıradaydı, ancak rampada Erick Rowan'ın saldırısına uğradı.
8. 2019'da R-Truth 30. sıradaydı, ancak rampada Nia Jax'in saldırısına uğradı.

Numaraları çalınan veya yerleri doldurulan güreşçiler

Birkaç kez güreşçiler maçta yer almak isterken birisi tarafından saldırıya uğradılar veya son dakikada maçtan çekildi ve başka bir güreşçi onların yerine maça katıldı.

1. 1999'da, Mosh 11. sıradaydı, fakat Mabel'ın saldırısına uğradı ve Mabel, Mosh'un sırasını alarak maça katıldı.
2. 2001'de, Lo Down takımı (Chaz ve D'Lo Brown), Kaientai'yi (Funaki ve Taka Michinoku) yenerek Royal Rumble maçı için bir sıra kazandı, fakat Vince McMahon onların hakkını ellerinden aldı ve Drew Carey'in maça katılmasını sağladı.
3. 2004'te Test 21. sıradaydı, fakat Mick Foley'ın saldırısına uğradı ve Foley, Test'in sırasını alarak maça katıldı.
4. 2005'te Nunzio 20. sıradaydı, fakat Kurt Angle onun sırasını çaldı. Angle sırayı kazanmak için Nunzio'ya meydan okudu.
5. 2015'te Curtis Axel 6. sıradaydı, ancak rampada Erick Rowan'ın saldırısına uğradı ve Rowan, Axel'ın sırasını alarak maça katıldı.
6. 2018'de Tye Dillinger 10. sıradaydı, ancak Kevin Owens ve Sami Zayn'in saldırısına uğradı. Daha sonra Zayn, Dillinger'ın sırasını alarak maça katıldı.
7. 2019'da R-Truth 30. sıradaydı, ancak rampada Nia Jax'in saldırısına uğradı ve Jax, Truth'un sırasını alarak maça katıldı.

Royal Rumble maçında bir seferde en çok güreşçi eleyenler

Aşağıda bir maçta en az altı güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Eleme sayısı	Yıl
Braun Strowman	13	2018 (GRR)[83]
Brock Lesnar		2020[84]
Roman Reigns	12	2014[85]
Kane	11	2001[81][86]
Hulk Hogan	10	1989[81][87]
Stone Cold Steve Austin		1997[81][88]
Shawn Michaels	8	1995, 1996
Stone Cold Steve Austin		1999
Hulk Hogan	7	1991
Yokozuna		1993
Diesel		1994
Stone Cold Steve Austin		1998
Rikishi		2000
Stone Cold Steve Austin		2002
The Undertaker		2002
The Great Khali		2007
CM Punk		2011
John Cena		2011
Bray Wyatt		2015
Braun Strowman		2017
One Man Gang	6	1988
The Ultimate Warrior		1990
Hulk Hogan
Sid Justice		1992
Lex Luger		1994
Chris Jericho		2003
Chris Benoit		2004
Batista		2005
Rey Mysterio		2006
Triple H		2006, 2008, 2009
Big Show		2009
Shawn Michaels		2010
Cody Rhodes		2012
Rusev		2015
Roman Reigns
Braun Strowman		2019
Drew McIntyre		2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında art arda en çok eleme yapanlar

Güreşçi	Eleme sayısı	Yıl
Brock Lesnar	13	2020
Hulk Hogan	8	1989
Diesel	7	1994
Rikishi		2000
The Great Khali		2007
CM Punk		2011
Braun Strowman		2017
Kane	6	2001
The Undertaker		2002
Stone Cold Steve Austin
Shawn Michaels		2010
John Cena		2011
Bray Wyatt		2015
Braun Strowman		2018 (GRR)
Sid Justice	5	1992
Mabel		1999
Big Show		2009

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında toplamda en çok güreşçi eleyenler

Aşağıda toplamda en az 20 güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.^[89]

Güreşçi	Eleme sayısı	Bulunduğu maç sayısı
Kane/Diesel/Isaac Yankem, DDS	46	20[81][90][91]
The Undertaker	40	11
Shawn Michaels	40	12[92][93]
The Ringmaster/Stone Cold Steve Austin	36	6[81]
Braun Strowman	36	6
Triple H	33	9
Big Show	32	12
Roman Reigns	32	6
Hulk Hogan	27	4
Randy Orton	27	12
John Cena	25	8
Brock Lesnar	24	4
Edge	23	7

Birden fazla güreşçinin elediği isimler

Zaman zaman, bir kişiden daha fazla sayıdaki güreşçiler (en az dört kişi), takım gibi davranarak bir güreşçiyi elemeye çalışır.

Güreşçi	Eleyen güreşçilerin sayısı	Yıl
Mabel/Viscera	8	2007
	7	1994
Rikishi	6	2000
Muhammad Hassan		2005
The Canadian Earthquake	5	1990
Diesel		1994
Kurrgan		1998
Brodus Clay		2013
Crush	4	1994
John Morrison		2011
Mark Henry
Alexander Rusev		2014
Bobby Lashley		2021

Royal Rumble maçında en çok yer alanlar

Aşağıda en az on maçta bulunan güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Yaptığı maç sayısı	İlk maçı	Son maçı
Kane/Diesel/Isaac Yankem, DDS	20	1996	2021
Dolph Ziggler	14	2009	2021
Goldust	13	1997	GRR 2018
Randy Orton		2004	2021
The Miz		2007
Kofi Kingston		2009	2020
Shawn Michaels	12	1989	2010
Big Show		2000	2017
Rey Mysterio		2003	2021
The Undertaker	11	1991	2017
Chris Jericho		2000	GRR 2018
Shelton Benjamin		2003	2020
Fatu/The Sultan/Rikishi	10	1993	2004
Mark Henry		1998	GRR 2018

Aynı günde birden daha fazla kez maça katılanlar

Bu güreşçiler aynı günde birden daha fazla kez bir veya iki Royal Rumble maçına katıldı. Foley aynı maça üç kez katılırken, Jax hem Kadınlar maçına, hem de Erkekler maçına katıldı.

Güreşçi	Katılma sayısı	Yıl
Mick Foley	3	1998
Nia Jax	2	2019

Erkekler Royal Rumble maçına katılan kadın güreşçiler

Güreşçi	Bulunduğu maçlar
Chyna	2 (1999, 2000)[30][33]
Beth Phoenix	1 (2010)[61]
Kharma	1 (2012)
Nia Jax[a]	1 (2019)

1. 2018'de Kadınlar Royal Rumble maçının tanıtılmasından bu zamana, Nia Jax aynı günde hem erkekler hem kadınlar Royal Rumble maçlarına çıkan tek kişidir.

Kadınlar

En çok Royal Rumble kazananlar

Güreşçi	Kazanma sayısı	Yıl
Bianca Belair	1	2021
Charlotte Flair		2020
Becky Lynch		2019
Asuka		2018

En çok ikinci olanlar

Güreşçi	İkincilik sayısı	Yıl
Rhea Ripley	1	2021
Shayna Baszler		2020
Charlotte Flair		2019
Nikki Bella		2018

Giriş numaralarına göre kazananlar

Numara	Yıl
3	2021
17	2020
28	2019
25	2018

Royal Rumble maçında en uzun süre kalma rekoru

Aşağıda en az on dakika kalan güreşçiler gösterilmiştir.

#	Güreşçi	Süre	Yıl
1	Bianca Belair	56.49	2021
2	Natalya	56.01	2019
3	Sasha Banks	54.46	2018
4	Ember Moon	52.23	2019
5	Charlotte Flair	50.01
6	Naomi	47.43	2021
7	Shayna Baszler	41.47
8	Rhea Ripley	39.06
9	Charlotte Flair	33.45
10	Bianca Belair	33.27	2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında toplam en uzun süre kalma rekoru

Aşağıda tüm Royal Rumble maçlarında en uzun süre ringde kalabilen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Süre
Charlotte Flair	1.51:05
Natalya	1.38:18
Bianca Belair	1.30:16
Naomi	1.18:01
Ember Moon	1.00:26
Sasha Banks	54.46
Lacey Evans	48.41
Shayna Baszler	46.14
Becky Lynch	44.14
Mandy Rose	42.21

Royal Rumble maçında en kısa süre kalma rekoru

Numara	Güreşçi	Süre	Yıl
1	Liv Morgan	00.08	2019
2	Chelsea Green	00.12	2020
3	Sarah Logan	00.28
4	Tamina	00.39
5	Liv Morgan	00.44
6	Carmella	00.45	2021
7	Vickie Guerrero	00.57	2018
8	Santina Marella	01.01	2020
9	Alexa Bliss	01.02	2021
10	Naomi	01.28	2019

Numaraları çalınan veya yerleri doldurulan güreşçiler

• 2019'da Lana 28. sıradaydı, fakat ayak bileği sakatlığı nedeniyle maça çıkamadı, Becky Lynch onun sırasını aldı ve maça katıldı.

Bir Royal Rumble maçında en çok güreşçi eleme rekoru

Aşağıda bir maçta en az üç güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Eleme sayısı	Yıl
Shayna Baszler	8	2020
Bianca Belair
Rhea Ripley	7	2021
Michelle McCool	5	2018
Charlotte Flair		2019
Charlotte Flair	4	2020
Bianca Belair		2021
Nia Jax		2018, 2021
Nikki Bella	3	2018
Sasha Banks
Asuka
Natalya
Trish Stratus
Bayley		2019
Ruby Riott
Rhea Ripley
Nia Jax
Alexa Bliss		2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Royal Rumble maçında en çok yer alanlar

Aşağıda en az iki maçta bulunan güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Yaptığı maç sayısı	İlk maçı	Son maçı
Carmella	4	2018	2021
Dana Brooke
Liv Morgan
Mandy Rose
Naomi
Natalya
Tamina
Kairi Sane	3		2020
Sarah Logan
Sonya Deville
Alicia Fox			2021
Bayley
Ember Moon
Mickie James
Lana
Nia Jax
Ruby Riott
Alexa Bliss		2019
Charlotte Flair
Nikki Cross
Becky Lynch	2	2018	2019
Beth Phoenix			2020
Kelly Kelly
Molly Holly/Mighty Molly
Torrie Wilson			2021
Candice LeRae		2019	2020
Xia Li
Zelina Vega
Billie Kay			2021
Lacey Evans
Peyton Royce
Rhea Ripley
Bianca Belair		2020
Dakota Kai
Shayna Baszler
Shotzi Blackheart
Toni Storm

Birden fazla güreşçinin elediği isimler

Zaman zaman, bir kişiden daha fazla sayıdaki güreşçiler (en az dört kişi), takım gibi davranarak bir güreşçiyi elemeye çalışır.

Güreşçi	Eleyen güreşçilerin sayısı	Yıl
Nia Jax	6	2018
Vickie Guerrero	4

Royal Rumble maçında toplamda en çok güreşçi eleyenler

Aşağıda toplamda en az 3 güreşçi eleyen güreşçiler gösterilmiştir.

Güreşçi	Eleme sayısı	Yaptığı maç sayısı
Shayna Baszler	14	2
Bianca Belair	12	2
Nia Jax	11	3[a]
Rhea Ripley	10	2
Charlotte Flair		3
Ruby Riott	6	3
Natalya		4
Michelle McCool	5	1
Alexa Bliss		3
Bayley
Nikki Bella	4	1
Becky Lynch		2
Asuka	3	1
Sasha Banks
Trish Stratus
Lacey Evans		2
Mandy Rose		4

1. Jax, 2019'da hem erkekler Royal Rumble maçına hem de kadınlar Royal Rumble maçına katıldı ve ikisinde de elemeler yaptı, fakat sadece kadınlar Royal Rumble maçında yaptığı elemeler sayılmaktadır.

Royal Rumble maçında art arda en çok eleme yapanlar

Güreşçi	Eleme sayısı	Yıl
Shayna Baszler	7	2020
Michelle McCool	5	2018
Nia Jax	4	2018, 2021
Ruby Riott	3	2019
Rhea Ripley
Charlotte Flair		2020

Not: Kalın yazı, güreşçinin maçı kazandığını belirtmektedir.

Kadınlar Royal Rumble maçlarındaki erkek katılımcılar

Güreşçi	Yaptığı maç sayısı
Santina Marella	1 (2020)

Diğer Royal Rumble maçları

WWE, zaman zaman izle ve öde etkinliğinin dışında da Royal Rumble maçları yapmıştır:

• İlk Royal Rumble maçı, 4 Ekim 1987 tarihinde St. Louis, Missouri'de düzenlenen bir canlı etkinlikte yapıldı. One Man Gang, en son Junkyard Dog'ı eleyerek 12 kişilik Royal Rumble maçını kazandı. Bununla birlikte, Hulk Hogan'a karşı WWF Dünya Ağırsiklet Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu bir maç hakkı kazandı.
• 16 Mart 1988 tarihinde Hartford, Connecticut'da düzenlenen bir canlı etkinlikte, 20 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Ravishing Rick Rude maçı kazandı.
• 17 Ocak 1994 tarihinde Madison Square Garden'da düzenlenen bir canlı etkinlikte, 30 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Owen Hart, en son Fatu'yu eleyerek maçı kazandı.
• 9 Mayıs 1994 tarihinde Osaka, Japonya'da düzenlenen bir canlı etkinlikte, 18 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. The Undertaker, en son Bam Bam Bigelow'u eleyerek maçı kazandı.
• Raw'ın 15 Haziran 1998 tarihli bölümünde, takımlar arasında bir Royal Rumble maçı yapıldı. Kane ve Mankind maçı kazandı ve The New Age Outlaws'a karşı WWF Takım Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu bir maç hakkı kazandı.
• Raw'ın 11 Ocak 1999 tarihli bölümünde, Royal Rumble maçındaki 30. sıranın sahibini belirlemek için The Corporation ve D-Generation X üyelerinin yer aldığı bir Royal Rumble maçı yapıldı. Chyna, en son Vince McMahon'ı eleyerek maçı kazandı.
• SmackDown'ın 16 Eylül 1999 tarihli bölümünde, Triple H'in taşıdığı WWE Şampiyonluğu kemerinin bir numaralı adayını belirlemek için 5 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı.
• SmackDown'ın 8 Ocak 2004 tarihli bölümünde 4 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Paul Heyman, Chris Benoit'i F.B.I. takımının üç üyesine karşı maça çıkarttı.
• SmackDown'ın 29 Ocak 2004 tarihli bölümünde, No Way Out'da Brock Lesnar'ın WWE Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu maçtaki rakibini belirlemek için 15 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Eddie Guerrero, en son Kurt Angle'ı eleyerek maçı kazandı.
• Raw'ın 22 Ocak 2007 tarihli bölümünde 7 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Ancak katılımcıların belirli aralıklarla çıkması yerine, Jonathan Coachman her katılımcıyı kendi isteğine göre çağırdı.
• 14 Ocak 2008 tarihinde Vince McMahon, cüce güreşçilerin olduğu bir Royal Rumble maçı organize etti. Hornswoggle maçı kazandı.
• SmackDown'ın 28 Ocak 2011 tarihli bölümünde, Alberto Del Rio'nun ayarladığı 4 kişilik bir Royal Rumble maçı yapıldı. Sonuçsuz biten tek Royal Rumble maçıdır.
• Raw'ın 31 Ocak 2011 tarihli bölümünde, Elimination Chamber'da The Miz'in WWE Şampiyonluğu kemerinin ortada olduğu maçtaki rakibini belirlemek için bir Royal Rumble maçı yapıldı. Jerry Lawler, en son Sheamus'ı eleyerek maçı kazandı.
• 2017'de bir canlı etkinlikte, NXT markasının kadın güreşçileri bir Cadılar Bayramı Royal Rumble maçı yaptı. Shayna Baszler, Darth Baszler adını kullanarak maçı kazandı.
• 2018 Royal Rumble'da WWE, KFC'e reklam yapma amacıyla 9 kişilik KFC Colonel Rumble maçı yaptı. Maç iki hafta önce SmackDown'da kameralara kapalı bir şekilde yapıldı. Yayınlanan bu maçı, en son The Miz'i eleyen Ric Flair kazandı.
• 2018'de bir canlı etkinlikte, NXT markasının erkek güreşçileri bir Cadılar Bayramı Royal Rumble maçı yaptı.

Royal Rumble tarihleri, yerleri ve kazananları listesi

	Etkinlik	Tarih	Şehir	Yer	Kazanan	Kaynakça	Note
1	Canlı etkinlik	4 Ekim 1987	St. Louis, Missouri	St. Louis Arena	One Man Gang	[94][95]	12 kişilik Royal Rumble
2	Canlı etkinlik	16 Mart 1988	Hartford, Connecticut	Hartford Civic Center	Rick Rude	[96][97]	20 kişilik Royal Rumble
3	Canlı etkinlik	17 Ocak 1994	New York	Madison Square Garden	Owen Hart	[98]	30 kişilik Royal Rumble
4	Canlı etkinlik	9 Mayıs 1994	Osaka, Japonya	Osaka-jō Hall	The Undertaker	[98]	18 kişilik Royal Rumble
5	Raw	15 Haziran 1998	San Antonio, Teksas	Freeman Coliseum	Kane ve Mankind	[98]	10 takımlı Royal Rumble
6	Raw	11 Ocak 1999	Houston	Compaq Center	Chyna	[98]	1999 Royal Rumble'da 30. sırayı kazanmak için 10 kişilik Corporation vs. DX maçı
7	SmackDown	16 Eylül 1999	Las Vegas	Thomas & Mack Centre	The Undertaker	[99]	WWE Şampiyonluğu kemerinin bir numaralı adayını belirlemek için 5 kişilik Royal Rumble
8	SmackDown	8 Ocak 2004	Huntsville, Alabama	Von Braun Centre	Chris Benoit	[100]	4 kişilik Royal Rumble
9	SmackDown	29 Ocak 2004	Washington, D.C.	MCI Center	Eddie Guerrero	[101]	No Way Out'da WWE Şampiyonluğu maçına çıkabilmek için 15 kişilik Royal Rumble
10	Raw	22 Ocak 2007	Lafayette, Louisiana	Cajundome	The Great Khali	[102]	7 kişilik Royal Rumble
11	Raw	14 Ocak 2008	Mobile, Alabama	Mobile Civic Center	Hornswoggle	[103]	6 kişilik Mini Royal Rumble (The Great Khali hariç tüm güreşçiler cüce güreşçilerdi.)
12	SmackDown	28 Ocak 2011	Cincinnati, Ohio	U.S. Bank Arena	–	[104]	4 kişilik Royal Rumble
13	Raw	31 Ocak 2011	Providence, Rhode Island	Dunkin' Donuts Center	Jerry Lawler	[105]	Elimination Chamber'da WWE Şampiyonluğu maçına çıkabilmek için 7 kişilik Royal Rumble
14	Royal Rumble (2018)	28 Ocak 2018	Philadelphia, Pensilvanya	Wells Fargo Center	Ric Flair[kfc 1]	[106][107]	KFC Colonel Rumble (9 kişilik)

1. AJ Styles kameralara kapalı şekilde yapılan maçı kazandı. Maç daha sonra Royal Rumble etkinliğinden önce reklam için yeniden çekildi.

Kaynakça

1. "Specialty Matches: Royal Rumble". WWE. 14 Temmuz 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2007.
2. Waldman, Jon (2 Şubat 2005). "Statistical survival – breaking down the Royal Rumble". SLAM! Wrestling. 10 Mart 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2007.
3. Dale Plummer and Nick Tylwalk (30 Ocak 2006). "Mysterio claims Rumble; Cena reigns again". SLAM! Wrestling. 5 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2007.
4. YouShoot Swoggle (Hornswoggle). Kayfabe Commentaries. 14 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
5. "CM Punk & Colt Cabana v Dr Chris Amann Trial Day 4 Afternoon Notes". Wrestlezone (İngilizce). 1 Haziran 2018. 4 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Haziran 2018.
6. "Royal Rumble 1988 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
7. "Royal Rumble 1988 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
8. "Royal Rumble 1989 Results". World Wrestling Entertainment. 17 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
9. "Royal Rumble 1989 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
10. "Royal Rumble 1990 Results". World Wrestling Entertainment. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
11. "Royal Rumble 1990 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
12. "Royal Rumble 1991 Results". World Wrestling Entertainment. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
13. "Royal Rumble 1991 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
14. "Royal Rumble 1992 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
15. "Royal Rumble 1992 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
16. "Royal Rumble 1993 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
17. "Royal Rumble 1993 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
18. "Royal Rumble 1994 Results". World Wrestling Entertainment. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
19. "Royal Rumble 1994 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
20. "Royal Rumble 1995 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
21. "Royal Rumble 1995 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
22. "Royal Rumble 1996 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
23. "Royal Rumble 1996 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
24. "Royal Rumble 1997 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
25. "Royal Rumble 1997 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
26. "Royal Rumble 1998 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
27. "Royal Rumble 1998 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
28. Powell, John (19 Ocak 1998). "Austin wins predictable Rumble". SLAM! Sports. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
29. "Royal Rumble 1999 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
30. "Royal Rumble 1999 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
31. Gramlich, Chris (25 Ocak 1998). "Morrison wins Rumble, Rock champ again". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
32. "Royal Rumble 2000 Results". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
33. "Royal Rumble 2000 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 18 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
34. Powell, John (24 Ocak 1998). "Rocky wins the Rumble, A bloody Triple H defeats Cactus Jack". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
35. "Royal Rumble 2001 Results". World Wrestling Entertainment. 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
36. "Royal Rumble 2001 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
37. Powell, John (22 Ocak 1998). "Surprises dominate Rumble 2001". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
38. "Royal Rumble 2002 Results". World Wrestling Entertainment. 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
39. "Royal Rumble 2002 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
40. Powell, John (21 Ocak 1998). "Rumble 2002 stumbles, Triple H wins WrestleMania spot". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
41. "Royal Rumble 2003 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
42. "Royal Rumble 2003 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
43. "Royal Rumble 2004 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
44. "Royal Rumble 2004 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 4 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
45. Powell, John (26 Ocak 1998). "Benoit wins the 'Rumble'". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
46. "Royal Rumble 2005 Results". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
47. "Royal Rumble 2005 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2009.
48. Plummer, Dale (31 Ocak 1998). "Batista claims the Rumble". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
49. "Royal Rumble 2006 Results". World Wrestling Entertainment. 16 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
50. "Royal Rumble 2006 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 9 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
51. Plummer, Dale (30 Ocak 1998). "Mysterio claims Rumble; Cena reigns again". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
52. "Royal Rumble 2007 Results". World Wrestling Entertainment. 27 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
53. "Royal Rumble 2007 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 13 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
54. Plummer, Dale (28 Ocak 1998). "Old guard dominates Rumble". SLAM! Sports. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
55. "Royal Rumble 2008 Results". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
56. "Royal Rumble 2008 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
57. Plummer, Dale (28 Ocak 1998). "Cena wins Rumble in surprise return". SLAM! Sports. 18 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2009.
58. "Royal Rumble 2009 Results". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
59. "Royal Rumble 2009 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
60. "Royal Rumble 2010 Results". World Wrestling Entertainment. 26 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
61. "Royal Rumble 2010 Main Event Synopsis". World Wrestling Entertainment. 31 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2010.
62. Gerweck, Steve (27 Temmuz 2010). "Upcoming dates for WWE PPV events in 2011". WrestleView. 24 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2010.
63. "WWE presents Royal Rumble, 01-29-2012". WWE. 11 Aralık 2011. 27 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2011.
64. Murphy, Ryan (29 Ocak 2012). "Sheamus won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. 19 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013.
65. Powers, Kevin (29 Ocak 2012). "WWE Champion CM Punk def. Dolph Ziggler (Special Guest Referee John Laurinaitis)". WWE. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013.
66. "Royal Rumble 2013 results". WWE. 28 Ocak 2013. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013.
67. Giannini, Alex; Linder, Zach (27 Ocak 2013). "John Cena won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013.
68. Clapp, John (27 Ocak 2013). "The Rock def. WWE Champion CM Punk". WWE. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2013.
69. Murphy, Ryan; Linder, Zach. "Batista won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. 17 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014.
70. "Royal Rumble 2014 results". 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2014.
71. Cena, John. "WWE World Heavyweight Champion Brock Lesnar vs. John Cena". WWE. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2014.
72. "Royal Rumble returns to Alamodome for the first time in 20 years". WWE. 9 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2016.
73. "Philadelphia to host 30th anniversary of WWE Royal Rumble in 2018". WWE. 26 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2017.
74. Benigno, Anthony. "Shinsuke Nakamura won the 2018 Men's Royal Rumble Match". WWE. 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2018.
75. WWE.com Staff (18 Aralık 2017). "The historic first-ever Women's Royal Rumble Match announced for Jan. 28". WWE.com. 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2017.
76. Benigno, Anthony. "Asuka won the first-ever Women's Royal Rumble Match; Ronda Rousey debuted". WWE. 29 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2018.
77. "Saudi Arabia to host the Greatest Royal Rumble this April". WWE (İngilizce). 6 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2018.
78. "WWE Greatest Royal Rumble to be shown live on Sky Sports Box Office". Sky Sports. 22 Mart 2018. 23 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mart 2018.
79. "WWE fans, Royal Rumble 2019 is coming to Chase Field in Phoenix". AZ Central. 20 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ocak 2018.
80. Barron, David (16 Şubat 2019). "WWE's Royal Rumble coming to Minute Maid Park in 2020". Houston Chron. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Şubat 2019.
81. "Royal Rumble Statistics and Facts". World Wrestling Entertainment. 9 Şubat 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2010.
82. "Royal Rumble Statistics and Facts". Smark Out Moment. 18 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2018.
83. "Royal Rumble Elimination Record". WWE. 28 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
84. "Forbes article about Royal Rumble 2020". 28 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
85. Murphy, Ryan; Linder, Zach. "Full list of Royal Rumble Match participants and eliminations". WWE. 21 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2014.
86. "Royal Rumble 2001". WWE. 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010.
87. "Royal Rumble 1989". WWE. 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010.
88. "Royal Rumble 1997". WWE. 21 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010.
89. "5 Things". WWE. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ocak 2016.
90. "Royal Rumble 2011". www.mondaynightwarriors.com. 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2010.
91. "The 30 Best Rumbers ever #1 Shawn Michaels". WWE. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015.
92. Waldman, Jon (30 Ocak 2010). "The Royal Rumble stat pack". SLAM! Wrestling. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2010.
93. "The 30 best Rumblers ever – Page 27". WWE. 3 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015.
94. "Match data". www.thehistoryofwwe.com. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
95. Burkholder, Denny (26 Ocak 2017). "The Lost Royal Rumble and how a signature WWE event survived despite early failure". cbssports.com. 27 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
96. "Match data". www.thehistoryofwwe.com. 27 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
97. Cameron, Tony (24 Ocak 2016). "The Forgotten Royal Rumbles". wwfoldschool.com. 27 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ocak 2018.
98. Cawthon, Graham (2013). the History of Professional Wrestling Vol 2: WWF 1990–1999. CreateSpace Independent Publishing Platform. ASIN B00RWUNSRS.
99. "SmackDown Replays". WWE Network (İngilizce). 28 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2019.
100. "Smackdown Replays". WWE Network (İngilizce). 28 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2019.
101. Cawthon, Graham. "WWE Smackdown 2004". The History of WWE. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015.
102. "Raw Replays". WWE Network (İngilizce). 28 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2019.
103. Cawthon, Graham. "WWE Raw 2008". The History of WWE. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015.
104. WWE, SmackDown: Alberto Del Rio Royal Rumble Match Exhibition, 30 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 28 Ocak 2019
105. Cawthon, Graham. "WWE Raw 2011". The History of WWE. 18 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2015.
106. "AJ Styles Hits A Stunner In Special Royal Rumble Match After Last Night's WWE TV Tapings". prowrestling.com. 17 Ocak 2018. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018.
107. "Who will be crowned the next WWE KFC Colonel in a special "Colonel Rumble"?". WWE.com. 30 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018.