Pelagianizm

Pelagianizm, aslî günahın insan doğasını lekelemediğini ve insanların ilahi lütufla insan mükemmelliğine ulaşmak için özgür iradeye sahip olduğunu savunan bir Hristiyan ilahiyatında teolojik konumudur. Britanya Adaları'ndan bir münzevi ve filozof olan Pelagius (y. 355 – c. 420), Tanrı'nın inananlara imkansızı emredemeyeceğini ve bu nedenle tüm ilahi emirleri yerine getirmenin mümkün olması gerektiğini öğretti. Ayrıca bir kişiyi diğerinin günahları için cezalandırmanın adaletsiz olduğunu da öğretti; bu nedenle bebekler suçsuz doğarlar. Pelagius, günahkâr davranışlar için hiçbir mazeret kabul etmedi ve tüm Hristiyanların, hayattaki konumları ne olursa olsun, suçlanamaz, günahsız hayatlar yaşamaları gerektiğini öğretti.

"Pelagianizm" büyük ölçüde rakibi Augustinus tarafından tanımlandı ve kesin tanımlar belirsizliğini koruyor. Pelagianizm, çağdaş Hristiyan dünyasında, özellikle Roma seçkinleri ve keşişler arasında önemli bir desteğe sahip olsa da, lütuf, kader ve özgür irade konusunda karşıt görüşlere sahip olan Augustinus ve destekçileri tarafından saldırıya uğradı. Augustinus, Pelagian tartışmasında galip geldi; Pelagianism, 418 Kartaca Konsili'nde kesin bir şekilde kınandı ve Katolik Kilisesi ve Doğu Ortodoks Kilisesi tarafından hala sapkın olarak görülüyor. Bundan sonraki yüzyıllar boyunca, "Pelagianizm", alışılmışın dışında inançlara sahip Hristiyanlar için sapkınlıkla ilgili aşağılayıcı bir suçlama olarak çeşitli biçimlerde kullanıldı, ancak son zamanlarda bilim adamları tarafından yeniden değerlendirildi.

Dış bağlantılar

• Pelagius Library 1 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: Online site dedicated to the study of Pelagius