Muhyiddin İbnü'l-Arabî
Endülüslü İslam düşünürü, sufi ve filozof (1165–1240) Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Muhyiddin İbnü'l-Arabî (Arapça: مُحِي اَلدِّينْ اِبْنُ الْعَرَبِي; 28 Temmuz 1165 - 10 Kasım 1240) ya da tam adıyla Muhyiddîn Muhammed bin Ali bin Muhammed el-Arabî el-Hâtimî et-Tâî (Arapça: أَبُو عَبْدُ الله مُحَمَّدْ بِنْ عَلِي بِنْ مُحَمَّدْ بِنْ اَلْعَرَبِي اَلحَاتَمِي اَلطَّائِي), ünlü İslam düşünürü, mutasavvıf, yazar ve şair.[1] "Şeyhü'l Ekber" unvanı ile de bilinir.
| Muhyiddin İbnü'l-Arabî | |
|---|---|
 İbnü'l-Arabî'nin anonim bir resmi | |
| Tam adı | Muhyiddin Muhammed bin Ali bin Muhammed el-Arabî et-Tâî el-Hâtimî |
| Doğumu | 28 Temmuz 1165 Murcia, Endülüs (günümüzde İspanya) |
| Ölümü | 10 Kasım 1240 (75 yaşında) Şam, Suriye, Eyyûbîler Devleti |
| Milliyeti | Endülüslü |
| Çağı | İslam'ın Altın Çağı |
| Okulu | İslam |
| İlgi alanları | Tasavvuf, Sufi metafiziği, Şiir |
Etkilendikleri
| |
| Diğer ad(lar)ı | Şeyhü'l Ekber |
Hayatı
Özetle
Bakış açısı
Muhyiddin İbnü'l-Arabî, Muvahhidler döneminde, 28 Temmuz 1165'te Mursiye (Murcia), Endülüs'te doğdu. Bilinmeyen bir sebeple sekiz yaşında ailesiyle birlikte İşbiliye'ye taşındı. Ailesi, Arap Tayy kabilesine mensuptu ve akrabaları arasında tasavvufî bilgilere sahip kimseler bulunuyordu.[2]
İsminin sonunda yer alan el-Hâtimî et-Tâî, onun cömertliği ve hayırseverliğiyle ün kazanmış olan Taî kabilesine mensup Adî b. Hâtim et-Taî'nin kardeşi Abdullah b. Hâtîm et-Taî'nin soyundan geldiğini göstermektedir. Bu kabilenin Arap olması sebebiyle İbn Arabî ve ataları "Arabî" (Arab) diye tanınmıştır.[3]
Endülüs'te bir süre daha kaldıktan sonra çıktığı seyahatte Şam, Bağdat ve Mekke'ye giderek orada bulunan tanınmış âlim ve şeyhlerle görüşmeler yaptı. Babası, kendisindeki değişikliği fark ederek, onunla görüşmek isteyen filozof İbn Rüşd'e bahsetmişti.[4]
İbn Rüşd, gerçek bilginin akıl yoluyla elde edildiğini savunurken, İbnü'l-Arabî ise gerçek bilginin yalnızca akıldan doğmadığını, daha çok tasavvuf yoluyla elde edilebileceğini savunuyordu.[5] Daha sonra Sufizmi benimsedi ve hayatını manevî yola adadı.[4]
İbnü'l-Arabî, kendisine "Manevî annenim ve dünyevî annenin ışığıyım" diyen, 95 yaşından büyük Kordovalı Fatma adında bir kadına hizmet etti. Takvası ve tevekkülü ile bilinen bu kadın, onun üzerinde büyük bir etki bırakmıştır.[6]
Seyahatleri
İbnü'l-Arabî, ilk defa 36 yaşında İspanya'dan ayrıldı ve 1193'te Tunus'a geldi.[7] Tunus'ta bir yıl geçirdikten sonra 1194'te Endülüs'e döndü. Babası, onun Sevilla'ya gelmesinden kısa bir süre sonra öldü. Annesi de birkaç ay sonra öldüğünde, İspanya'yı ikinci kez terk etti ve iki kız kardeşiyle 1195'te Fas'ın Fez kentine gitti.[8]
1198'de İspanya'nın Córdoba şehrine döndü ve son kez 1200'de, Cebelitarık'tan geçerek İspanya'yı tamamen terk etti. Mağrip'te bazı yerleri ziyaret ettikten sonra 1201'de Tunus'tan ayrıldı ve 1202'de hac yaptı. Üç yıl Mekke'de yaşadı ve burada el-Fütûḥâtü’l-Mekkiyye (Arapça: اَلْفُتُوحَاتُ الْمَكِّيَّة) adlı eserini yazmaya başladı.
Mekke'de vakit geçirdikten sonra Suriye, Filistin, Irak ve Anadolu'ya seyahat etti.[1]
1204 yılında İbnü'l-Arabî, Selçuklu döneminde büyük tanınmış şeyhlerinden Mecdüddin İshak ile buluştu. Bu kez kuzeye yöneldiler; önce Medine'yi ziyaret ettiler ve 1205'te Bağdat'a gittiler. Bu ziyaret, ona Şeyh Abdülkâdir Geylânî'nin doğrudan öğrencileriyle tanışma fırsatı sundu.
İbnü'l-Arabî, âlim Ali bin Abdullah bin Câmî'yi görmek için Musul'u ziyaret etmek istediği için Bağdat'ta sadece 12 gün kaldı. Orada Ramazan ayını geçirdi ve et-Tenezzülâtü'l-Mevṣıliyye ile el-Celâl ve'l-Cemâl adlı eserlerini yazdı.[9]
Muhyiddin İbnü'l-Arabî ve Ekberî Öğretisi
Varlık birliği (Vahdet-i Vücud) öğretisinin baş sözcüsü olmakla birlikte, kendisinden sonra vahdet-i vücud görüşünü benimseyen sufiler için Muhyiddin İbnü'l-Arabî'nin lakaplarından olan Şeyh-i Ekber'e atıfla "Ekberî" sıfatı kullanılmıştır. Her ne kadar varlığın bir olduğunu kabul etmiş olsalar da, Ekberî sufiler bazı görüşlerinde farklılıklar sergilemişlerdir.
Mesela, Abdülkerim el-Cili ve Sadreddin Konevî, her ikisi de Ekberî olmakla birlikte, özgün görüşlere sahip olup başlı başına bir sufi metafiziği ve felsefesine sahip olan düşünürlerdir.
İbnü'l-Arabi'ye yönelik eleştiriler
Özetle
Bakış açısı
Muhyiddin İbnü'l-Arabî'ye, öğretisini benimseyenler tarafından Şeyh-i Ekber (en büyük şeyh), öğretisine karşı çıkanlar tarafından ise Şeyh-i Ekfer (en kâfir şeyh) gibi birbirine tamamen zıt lakaplar verilmiştir. Bu durum, İbnü'l-Arabî'nin İslâm tarihinde üzerine en sert tartışmaların yapıldığı kişilerden biri olduğunun göstergesidir.[10]
İbnü'l-Arabî'ye ait birçok görüş tartışılagelmiş, fakat üzerinde en çok durulan konu şüphesiz vahdet-i vücud düşüncesidir.[11]
İbnü'l-Arabî, vahdet-i vücud (varlığın birliği) anlayışı dolayısıyla panteizmi savunduğu, yani varlığın Tanrı olduğunu söylediği iddiasıyla hem bazı fakihlerden hem de bazı sûfîlerden ılımlı ve sert eleştiriler almıştır.[11]
Ancak Fusûsu'l-Hikem şârihlerinden Ahmed Avni Konuk, panteizmin vahdet-i vücud kavramından farklı olduğunu belirtir ve bu farkı 11 madde ile açıklar. Bu maddelerden ikisi şöyledir:
- Madde 4: Vahdet-i vücudu müşahede edenler, taayyünatın ve eşyanın hakikatinin Hak olduğunu söylerler; fakat taayyünatın ve eşyanın kendisine Hak demezler. "Hak, Hak’tır ve eşyalar da kendi zatlarında eşyadır" derler. Vücûdîler (panteistler) ise eşyanın taayyünlerinin ve zatlarının Hak olduğunu söylerler.[12]
- Madde 8: Vahdet-i vücudu müşahede edenler, Cenâb-ı Hakk'ı hem "tenzih" hem de "teşbih" ederler. Vücûdîler (panteistler) ise yalnız "teşbih" ederler.
İbnü'l-Arabî'nin en sert eleştirmenlerinden biri, Hanbelî mezhebi geleneğinden gelen İbn Teymiyye'dir. İbn Teymiyye'ye göre vahdet-i vücud küfürdür, dolayısıyla onu savunanlar da kâfirdir.
Bâzı tasavvuf ehilleri, Muhyiddin İbnü'l-Arabî'nin ulaştığı idrak ve ilâhî anlayış seviyesinin, peygamberler hariç, insanlığın gelebileceği en yüksek seviye olduğunu savunmaktadır. Tasavvuf çevrelerindeki genel kanaat, onun gelmiş geçmiş en büyük birkaç şeyhten biri olduğu yönündedir; bu da "Şeyh-ül-Ekber" yakıştırması ile paraleldir.
Muhyiddin İbnü'l-Arabî'nin öğretisinin ve anlayışının ancak onun seviyesinde olanlar tarafından anlaşılabileceği, yani cüz'î iradenin tamamen devre dışı bırakılması ile mümkün olabileceği ifade edilmiştir. Aksi hâlde, cüz'î iradeden tamamen kopamayan ve ilâhî iradeyle bütünleşemeyen bir kişinin, İbnü'l-Arabî'nin bu yöndeki söylemlerini dillendirmesinin bir mânâda yalan beyan olacağı belirtilmiştir.[13]
Sadreddin Konevî'den günümüze kadar İbnü'l-Arabî ekolünü devam ettiren sufilerden bazıları
| Adı veya Namı | Doğum ve Ölüm Tarihi | Hakkında |
|---|---|---|
| Fahreddin Irakî | 1213-1289 | |
| Müeyyidüddin el-Cendi | ö. 1291 | |
| Azîz Nesefî | ö. 1300 | |
| Dâvûd-i Kayserî | ö. 1350 | Konevî'nin talebelerinden Kemâleddin Kâşânî'nin talebesidir. |
| Sadeddin Fergânî | ö. 1300 | |
| Abdürrezzak Kaşanî | ö. 1329 | |
| Şebüsterî | 1288-1340 | |
| Şeyh Bedreddin | 1359-1420 | |
| Abdülkerim el-Cili | 1366-1424 | |
| Molla Fenari | ö. 1430 | Babası, Konevî'nin halifelerindendir. |
| Ni‘metullāh-ı Velî (Nûreddin Kirmanî) | 1330-1431 | |
| Molla Câmî | 1414-1492 | |
| Muhammed Kutbuddin İznikî | ö. 1450 | Molla Fenârî'nin talebesidir. |
| Yazıcızâde Muhammed Efendi | ö. 1451 | Muhammediye adlı meşhur eserin müellifidir. |
| Hacı Bayram Velî | ö. 1429 | Akşemseddin'in hocasıdır. |
| Akşemseddin | ö. 1459 | Fatih Sultan Mehmed'in hocasıdır. Risâletü’n-Nûriyye ve Def'u Metâini's-Sûfiyye adlı eserlerinde İbn Arabî'nin görüşlerini savunmuştur. |
| Abulvehhab Şa'rânî | 1493-1565 | |
| Cemal Halvetî (Çelebi Halife) | ö. 1506 | İbn Arabî'nin iki beytini şerh etmiştir. |
| İdris-i Bitlisî | ö. 1520 | Yavuz Sultan Selim'in resmi tarihçisidir. |
| Sofyalı Bâlî Efendi | ö. 1552 | Füsûs şârihidir. |
| Üftâde Muhammed Muhyiddin | ö. 1580 | Bursalı ve Celvetiyye tarikatı büyüklerindendir. |
| Aziz Mahmud Hüdâyî | ö. 1629 | Üftâde'nin talebesidir. |
| Nureddin Musliheddin Mustafa Efendi | ö. 1578 | |
| İsmail Ankaravî | ö. 1631 | Meşhur Mesnevî şârihidir. |
| Abdullah Bosnevî | ö. 1636 | Füsûs şârihidir. |
| Sarı Abdullah Efendi | ö. 1660 | |
| Gaybi Sun'ullah | ö. 1676 | Keşfü'l-Gıtâ adlı eserinde vahdet-i vücûdu açıklamaktadır. |
| Karabaş Velî (Ali Alâeddin Atvel) | ö. 1685 | |
| Atpazarî Osman Fazlı İlâhî | ö. 1690 | |
| Niyâzî-i Mısrî | ö. 1693 | En yaygın ve meşhur tasavvufî divanın sahibidir. |
| İsmail Hakkı Bursevî | ö. 1724 | |
| Nasuhî Mehmet Efendi | ö. 1717 | |
| Neccarzade Mustafa Rıza Efendi | ö. 1746 | |
| Abdülaziz Debbağ | ö. 1717 | |
| Abdülgani Nablusi | 1641-1731 | |
| Kırımlı Selim Baba | ö. 1756 | |
| Şah Velîullah Dehlevî | 1703-1762 | |
| Abdullah Salâhî-i Uşşâkî | ö. 1781 | |
| Ahmed İbn Acibe | 1747-1809 | |
| Köstendilli Süleyman Şeyhî | 1750-1820 | |
| Safranbolulu Mehmed Emin Halvetî | ö. 1867 | |
| Harîrîzâde Seyyid Muhammed Kemâleddin | ö. 1881 | |
| Abdülkadir el-Cezâirî | 1808-1883 | |
| Muhammed Nûrü'l-Arabî | ö. 1887 | |
| Ahmed Ziyâeddin Gümüşhânevî | ö. 1893 | Tercüme-i Cânibü'l-Garbî fî Halli Müşkilâti İbn Arabî adlı bir eseri vardır. |
| Ahmed Amiş Efendi | 1807-1920 | |
| Hüseyin Vassâf | 1872-1929 | Uşşâkî şeyhlerinden yazar. |
| Abdurrahman Sâmi Uşşâkî | 1878-1935 | Halvetî-Uşşâkî şeyhlerindendir. İbn Arabî'nin bazı eserlerini tercüme ve şerh etmiştir. |
| Ali Salâhaddin Yiğitoğlu | ö. 1937 | Ahmed Avni Konuk ve Yakub Han Kaşgârî ile birlikte Osmanlı'nın son Füsûs şârihlerindendir. İbn Arabî'nin Füsûsu'l-Hikemini ve İbn Fârız divanını Türkçeye tercüme ve şerh etmiştir. Eserleri basılmamıştır. |
| Ahmed Avni Konuk | 1868-1938 | İbn Arabî'nin Füsûsunu hem tercüme hem şerh etmiştir. Ayrıca Mevlânâ'nın Mesnevîsini ve Fahrüddin Irakî'nin Lem'âtını da Türkçeye tercüme etmiştir. |
| Hüseyin Şemsî Ergüneş | 1872-1968 | Muhammed Nûr'ül-Arabî'nin talebelerindendir. Çok sayıda tercümesinden sadece azı günümüz Türkçesine aktarılmıştır. |
| Lütfi Filiz | 1911-2007 |
Eserleri
Özetle
Bakış açısı
Nefahat'a göre, Bağdat ulemasından birisi Muhyiddin İbnü'l-Arabî üzerine bir kitap telif etmiş ve bu kitapta onun eserlerinin 500'den fazla olduğunu belirtmiştir. İbnü'l-Arabî'nin eserlerinin sayısının kendisine de malum olmadığı söylenir. Hayatında, dostlarının isteği üzerine birkaç defa bunların fihristini çıkarmak istemiştir.[14] Bu fihristler birbirinden ayrı üç yazma hâlinde günümüze ulaşmıştır.
Bugüne gelenlerin bazıları:
- Fütûhat-ı Mekkiyye fî Esrâri'l-Mahkiyye ve'l-Mülkiye (Kendi el yazısıyla olan nüsha, Türk-İslâm Eserleri Müzesi, no. 1845-1881’de bulunmaktadır. Bu nüsha 31 cilt hâlinde tertip edilmiştir.)
- Fusûsu’l-Hikem (Türkçeye Molla Câmî tarafından tercüme edilmiştir. Hoca Muhammed Parsa, “Füsûs” için “can”, “Fütûhat” için “gönül” dendiğini rivayet eder.)
- Kitâbu'l-İsrâ ilâ Makâmi'l-Esrâ
- Muhâdarâtü'l-Ebrâr ve Müsâmeretü'l-Ahyâr
- Kelâmü'l-Abâdile
- Tâcu'r-Resâil ve Minhâcu'l-Vesâil
- Mevâqîu'n-Nucûm ve Metâli' Ehilletü'l-Esrâr ve'l-Ulûm
- Rûhu'l-Kuds fî Münâsahâti'n-Nefs
- et-Tenezzülâtü'l-Mevsîliyye fî Esrâri't-Tahârat ve's-Salavât
- Kitâbu'l-Esfâr
- el-İsfâr an Netâici'l-Esfâr
- Dîvân
- Tercemânu'l-Eşvâk
- Kitâbu Hidâyeti'l-Abdâl
- Kitâbu Tâci't-Terâcim fî İşârâti'l-İlm ve Latâifi'l-Fehm
- Kitâbu'ş-Şevâhid
- Kitâbu İşârâti'l-Kur'ân fî Alâimi'l-İnsân
- Kitâbu'l-Ba
- Nisâbü'l-Hirâq
- Fazlu Şehâdeti't-Tevhîd ve Vasfu Tevhîdi'l-Mükinîn
- Cevâbü's-Suâl
- Kitâbu'l-Celâl ve hüve Kitâbu'l-Ezel
- Kitâbu'l-Cem ve't-Tafsîl fî Esrâri'l-Ma'ânî ve't-Tenzîl (Meryem Sûresi'ne kadar yazdığı Kur'ân-ı Kerîm tefsiridir. Her âyeti Celâl, Cemâl ve İ'tidal olmak üzere üç ayrı makamda incelediğini belirtir. İbnü'l-Arabî'ye göre Kur'ân-ı Kerîm'i bu tarzda tefsir eden hiç olmamıştır. Sadece 64 defter, Kehf Sûresi'ndeki "Ve iz kâle Mûsâ li fetâhu lâ ebrahu..." (Kehf, 18/60) âyetine ayrılmıştır.)
- eş-Şeceretü'n-Nu'mâniyye
Türkçede İbn Arabî
- Fusus'ül-Hikem, çev. Ekrem Demirli, Kabalcı Yayıncılık
- Fütuhat-ı Mekkiye, çev. Ekrem Demirli, I.-XVIII. cilt, Litera Yayıncılık
- Fususu'l - Hikem Tercüme ve Şerhi I, Ahmed Avni Konuk, Hazırlayan: Doç. Dr. Selçuk Eraydın, IV cilt, Marmara Üniv. İlahiyat Fak. Vakfı
- Arzuların Tercümanı, İz Yayıncılık
- Fenâ Risâlesi, İz Yayıncılık
- Fenâ Risâlesi - Arzuların Tercümanı, İz Yayıncılık
- Marifet Kitabı, İz Yayıncılık
- Marifet ve Hikmet, İz Yayıncılık
- Nurlar Hazinesi, İz Yayıncılık
- Saatlerin Hazinesi, Sümer Yayınları
- Tedbirât-ı İlâhiyye -Tercüme ve Şerhi-, İz Yayıncılık
- Ahadiyyet Risalesi, İlk Harf Yayınevi, 2012.
- Allah'ın İsimlerinin Sırları ve Manalarının Keşfi, Gelenek Yayıncılık, 2010.
- Bir Sufinin Portresi/ Şeyh-i Ekber'in Kaleminden Zunnun-ı Misri, Gelenek Yayıncılık.
İbn Arabî Üzerine
- Yetkin İlker Jandar, İbn Arabî ve Ekberilik, Ataç Yayınları
- Tahir Uluç, İbn Arabî'de Sembolizm, İnsan Yayınları
- İbn Arabî Anısına, ed. İbrahim Medkur, Çev: Tahir Uluç, İnsan Yayınları
- Suad El-Hakim, İbnü'l Arabî Sözlüğü, Çev: Ekrem Demirli, Kabalcı Yayınları
- Claude Addas, İbn Arabî-Kibriti Ahmer'in Peşinde, Çev: Atila Ataman, Gelenek Yayınları
- Michel Chodkiewicz, Sahilsiz Bir Umman: Muhyiddin İbn Arabî, Çev: Atila Ataman, Gelenek Yayınları
- Şeyh Mekkî Efendi ve Ahmed Neylî Efendi, Yavuz Sultan Selim'in Emriyle Hazırlanan İbn Arabî Müdafaası, Gelenek Yayınları
- Seyfullah Sevim, İslâm Düşüncesinde Marifet ve İbn-i Arabî, İnsan Yayınları
- İsmail Fenni Ertuğrul, Vahdeti Vücud ve İbn Arabî, Hazırlayan: Prof. Dr. Mustafa Kara, İnsan Yayınları
- Mustafa Fevzi, Vahdet-i Vücud Meselesi, Hece Yayınları
- Metin Yasa, İbn Arabî ve Spinoza'da Varlık, Elis Yayınları
- William Chittick, Hayal Âlemleri, İbn Arabî ve Dinlerin Çeşitliliği Meselesi, çev: Mehmet Demirkaya, Kaknüs Yayınları
- Ekrem Demirli, İbn'ul Arabî Metafiziği, Sufi kitap yayınları, 2013.
Batı Dillerine Çevirilen Eserleri
- Commentary on Tirmidhi's Hadith Collection (book)
- The Bezels of Wisdom (Fusus al-Hikam), Arabî'nin Magnum Opusu olarak değerlendirilen eseri.
- The Meccan Illuminations (Al-Futuhat al-Makkiyya), Mistik felsefesinden tasavvufî pratiklere kadar kadar geniş bir konu yelpazesine sahip en hacimli eseridir.
- The Meccan Revelations, Volume I (Al-Futuhat al-Makkiyya), edited by Michel Chodkiewicz. Translated by William C. Chittick & James W. Morris. Preface and Introduction by James Morris. Pir Press, New York, 2002.
- The Meccan Revelations, Volume II (Al-Futuhat al-Makkiyya), edited by Michel Chodkiewicz. Translated by Cyrille Chodkiewicz and Denis Gril. Introduction by Michel Chodkiewicz. Pir Press, New York, 2004.
- The Mysteries of Bearing Witness to the Oneness of God and Prophethood of Muhammad. A translation by Aisha Bewley of three chapters of the Futuhat and a portion of the Introduction. The greatest part of the book consists of the translation of the last chapter of the Futuhat (Chapter 560), called here "Advice Which Benefits the Seeker". Great Books of the Islamic World, 2002
- The Diwan, beş ciltlik şiir koleksiyonu
- The Holy Spirit in the Counselling of the Soul (Ruh al-quds), Mağrip'deki çeşitli tasavvuf üstadlarıyla edindiği deneyimlerin özetini de içeren ruh üzerine risalesi.
- Contemplation of the Holy Mysteries (Mashahid al-asrar), On dört rüyet ve Tanrı ile diyaloglarını içermektedir.
- Divine Sayings (Mishkat al-anwar), Anqa Publishing, new edition 2010, Arabî'nin hadis koleksiyonu.
- The Book of Annihilation in Contemplation (K. al-Fana' fi'l-mushahada), Zühdün anlamı üzerine kısa bir risale.
- Devotional Prayers (Awrad), Arabî'nin gündüz ve gece okuduğu dualar.
- The Four Pillars of Spiritual Transformation (Hilyat al-abdal) Translation and Arabic edition by Stephen Hirtenstein, Arabî'nin tasavvuf yolunda tanıştığı velilerle ilgili eseri.
- A Prayer for Spiritual Elevation and Protection (al-Dawr al-a'la or Hizb al-wiqaya) Study, translation, transliteration and Arabic text by Suha Taji-Farouki
- The Universal Tree and the Four Birds – Treatise on Unification (al-Ittihad al-kawni) Introduction, translation and commentary by Angela Jaffray, Arabic text edited by Denis Gril.
- The Universal Tree and the Four Birds – Treatise on Unification (al-Ittihad al-kawni)
- Muhyiddin Ibn 'Arabi - A Commemorative Volume, edited by Stephen Hirtenstein and Michael Tiernan. A selection of papers and translations.
- Divine Governance of the Human Kingdom, Interpreted by Tosun Bayrak from the Ottoman Turkish, Fons Vitae, 1997.
- The Seven Days of the Heart, Prayers for the nights and days of the week, Translation into English of Ibn 'Arabi's Awrâd al-usbû (Wird), with introduction and notes. Translated by Pablo Beneito and Stephen Hirtenstein. Read an Extract on the publisher's website. Anqa Publishing, 2000
- La Production des Cercles, Kitâb inshâ ad-dawâ'ir al-ihâtiyya Book of the Description (i.e. drawing) of the Circles Encompassing the Correspondence of Man to Creator and Creatures. Parallel text - Arabic / French translation, with introduction and notes by Paul Fenton & Maurice Gloton. Éditions de l'Éclat, 1996
- Las contemplaciones de los misterios (Mashahid al-asrar al-qudsiya wa-matali al-anwar al-ilahiyya) Muhyi l-Din Ibn 'Arabi This includes a critical edition made by Suad Hakim and Pablo Beneito of the Arabic text of the Mashâhid al-asrâr of Ibn 'Arabi, and their introduction and translation of the text into Spanish. This was the basis for the English translation by Cecilia Twinch, Contemplation of the Holy Mysteries. Editora Regional de Murcia, first printed 1994, reprinted 2003
- Le Dévoilement des Effets du Voyage, Kitâb al-isfar 'an natâij al-asfâr Muhyiddin Ibn 'Arabi Describes the kinds of journeys travelled by human beings, with specific reference to the model journeys of the prophets. Parallel text - Arabic / French translation, with introduction and notes by Denis Gril. Read a Review from the Journal. Éditions de l'Éclat, 1994
- L'Interprète des Désirs by Ibn 'Arabi The Tarjuman al-Ashwaq translated into French with introduction and notes. Includes Ibn 'Arabi's full commentary. Translated by Maurice Gloton. Albin Michel, Paris, 1996
- El lenguaje de las alusiones - amor, compasión y belleza en el sufismo de Ibn 'Arabi Pablo Beneito. This book includes three chapters related to essays which appear in English on this website, on The Divine love of Beauty, and The Servant of the Loving One - reflections on the Divine Names al-Jamil and al-Wadud, and on The Presence of Superlative Compassion (Rahamût). Altogether there are seven chapters. Editora Regional de Murcia, 2005
Yabancı Dillerde İbn Arabî ve Okulu
- Masataka Takeshita: Ibn 'Arabi's Theory of the Perfect Man and Its Place in the History of Islamic Thought, Tokyo: Institute for the Study of Languages and Cultures of Asia and Africa, Tokyo University of Foreign Studies, 1987
- William C. Chittick: Ibn 'Arabi's Imaginal Worlds: Creativity of Imagination and the Problem of Religious Diversity
- The Sufi Path of Knowledge: Ibn al-'Arabi's Metaphysics of Imagination
- Ibn 'Arabi - Heir to the Prophets.
- Imaginal Worlds.
- The Self-Disclosure of God
- Stephen Hirtenstein: The Unlimited Mercifier: The Spiritual Life and Thought of Ibn 'Arabi
- Prayer and Contemplation: The Principles of Spiritual Life according to Ibn 'Arabi.
- Henry Corbin: Creative Imagination of the Sufism of Ibn 'Arabi
- Alone with the Alone: Creative Imagination in the Sufism of Ibn 'Arabi.
- Claude Addas: Looking for the Red Sulphur: The Story of the Life of Ibn 'Arabi (İbn Arabi: Kibrit-i Ahmer'in Peşinde adıyla Türkçeye çevrildi)
- The Voyage of No Return
- Michel Chodkiewicz: An Ocean without Shore -Ibn 'Arabi, The Book and the Law.
- The Seal of the Saints
- The Spiritual Writings of Amir Abd al-Kader
- Peter Coates: Ibn 'Arabi and Modern Thought - The History of Taking Metaphysics Seriously
- Alexander D. Knysh: Ibn 'Arabi in the later Islamic Tradition
- Titus Burckhardt: Mystical Astrology According to Ibn 'Arabi
- Universal Man by Abd al-Karim al-Jili translated with commentary
- Michael Sells: Mystical Languages of Unsaying
- Ronald L. Nettler: Sufi Metaphysics and Qur'anic Prophets: Ibn 'Arabi's thought and method in the Fusûs al-Hikam
- Toshihiko Izutsu: Sufism and Taoism (Fusus'daki Anahtar Kavramlar ve Lao Tzu'da Anahtar Kavramlar adıyla Türkçeye iki cilt olarak tercümesi yapıldı)
- Caner K. Dağlı: The Ringstones of Wisdom (Fusús al-hikam)translation, introduction & glosses by Caner K. Dagli.
- E. A. Afifi: Ibn Arabi: Life and Works,[15]
- Mohamed Haj Yousef: Ibn 'Arabi – Time and Cosmology - İbn Arabî'nin zamanın kozmos ve yaratıcıyla ilişkisini ele aldığı eseri.
- Pablo Beneito: La taberna de las luces, İbn Arabî, Şusterî ve diğer sufilerin İspanyolcaya çevirilen şiirlerini içeren seçki. Editora Regional de Murcia, 2004
Eserlerinden Alıntılar, Tez ve Makaleler
- Muhyiddin İbn Arabi-Eserleri ve hakkındaki makaleler19 Aralık 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Muhyiddin ibn Arabi'nin Eserlerinden Bölümler8 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ÇAKMAKOĞLU, M. Mustafa (2005), Muhyiddin İbnü'l-Arabi'ye Göre Dil-Hakikat İlişkisi Marifetin İfadesi (Doktora Tezi)
- An Analysis of Ibn al-'Arabi's al-Insan al-Kamil (Yüksek Lisans Tezi)26 Aralık 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Selections from Ibn Arabi's "Meccan Revelations" (al-Futuhat al-Makkiyya)
- William Chittick-Ibn Arabi Ekolünde Sadreddin Konevî'nin Rolü14 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Carl W. Ernst, Controversies over Ibn Al-Arabi's Fusus3 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- On Whoso knoweth himself knoweth his Lord
- Ibn al-'Arabi, by William C. Chittick
Popüler kültürde yeri
2014-2019 yılları arasında TRT 1'de yayınlanan Diriliş Ertuğrul dizisinde İbnü'l-Arabî karakterini Osman Soykut canlandırmıştır.
Ayrıca bakınız
Dipnotlar
Kaynakça
Dış bağlantılar ve diğer İnternet sayfaları
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.