Remove ads
Lavrasya (Laurasia), süperkıta Pangea'nın parçalanmasından sonra kuzeyde kalan kısım. Pangea öncesi 510 milyon yıl ile 280 milyon yıl ve Pangea sonrası 250 milyon yıl ile 55 milyon yıl önce var olmuştur. Günümüzde Kuzey Yarımküre'de bulunan Kuzey Amerika, Avrupa, 300 milyon yıl önce Lavrasya ve Gondvana çarpışarak Pangea'yı oluşturmuştur. 250 milyon yıl önce Pangea parçalanmaya başlayınca kuzeyde Lavrasya ve Gondvana kıtaları olmuştur. Ayrıca aralarında bugünkü Atlas Okyanusu görülmeye başlamıştır. 142 milyon yıl önce Lavrasya ve Gondvana da parçalanarak bugünkü kara parçaları oluşmuştur.
 | Bu maddedeki bilgilerin doğrulanabilmesi için ek kaynaklar gerekli. (Mayıs 2023) |
Remove ads
Lavrentiya, Kuzey Amerika'nın Paleozoyik çekirdeği ve şimdi Avrupa'nın bir bölümünü oluşturan kıta parçaları, Kaledonya orojeninde Baltık ve Avalonia ile çarpıştı. Böylece 430-420 milyon yıl önce Lavrasya'nın şeklini verir.
Eski Karbonifer Lavrasya ve Gondvana Pangea'da kuruldu. Sibirya ve Kazakistan Lavrasya'nın şeklini vermek için Permiyen'de Baltık ile çarpıştılar. Böylece Doğu ve Güneydoğu Asya'yı oluşturan bir sürü kıta bloğu daha sonra Lavrasya'ya katıldı.[1]
Avusturyalı jeolog Eduard Suess 1904-1909 yılları arasındaki konuşmalarda Güney Yarım Küre'deki kıtaların bir zamanlar Gondvana adı verilen daha büyük bir kıtada birleşmesini önerdi. 1915'te Alman meteroloji uzmanı Alfred Wegener Pangea adında bir süper kıta'nın varoluşunu önerdi.[2]
1937'de Güney Afrikalı jeolog Alexander du Toit Pangea'nın Tethys Okyanusu ile ayrılmış, iki yarım kürede Lavrasya ve Güney Yarım kürede Gondvana olmak üzere iki kara parçasına bölünmesini önerdi.[2]
Lavrasya, 1988'de İsviçreli jeolog Peter Ziegler tarafından Kuzey Kaledonya sınırı boyunca Lavrentiya ve Baltık arasında birleşme olarak tanımlanmıştır. 'Eski kırmızı kıta' Lavrasya'nın merkez topraklarında Silürya-Karbonifer yatakları için genellikle kullanılan resmi olmayan bir adıdır.[3]
Bazı önceki süper kıtalar 1990'larda önerildi ve tartışıldı ve sonra Lavrasya, Baltık ve Sibirya arasındaki önceki bağlandılar dahil edildi. Görünüşte bu orijinal bağlantılar bir muhtemelen iki Wilson döngüsünde hayatta kaldı ama aralıklı süreleri ve tekrarlayan uyumları tartışıldı.
Remove ads
Lavrentiya ve Baltık ilk olarak, bilinen tüm Arkeolojik kıta bloklarını kapsayacak şekilde 2,100-1,800 milyon yıl önce arasında toplanan süper kıta Kolombiya'nın bir parçası olarak ilk Lavrasya olarak bilinen bir kıta kütlesi oluşturdu.[4]
Bunu bir araya getirmeden Lavrentiya'daki Trans-Hudson orojeni Grönland'daki Nagssugtoqidian orojeni, Baltık'daki Kola-Karelian ve merkez Rusya ve Pachelma orojenleri ve Sibirya'daki Akitkan orojeni günümüzde bir araya gelenlerdir.[5]
Fazladan Proterozoik kabuk, özellikle Lavrentiya, Grönland, Baltık marjı boyunca 1,800-1,300 milyon yıl önce toplandı.
Lavrentiya ve Baltık, güney Grönland ve labrodon ve Baltık Denizi'nin kutup sınırına bitişik bağlantılı bir kıta kütlesi oluşturdu. Kolombiya'nın dağılması Lavrentiya'nın batı kenarı ve Baltık'ın kuzey kenarı dahil olmak üzere 1600 milyon yıl önce başladı ve 1,300-1,200 milyon yıl önce Mackenzie ve Sudbury da dahil olmak üzere mafikli kanal yığınlarının yerleştiği bir dönem olarak tamamlandı.
İzler büyük magmatik eyaletler tarafından ayrıldı bu dönemde kıta birleşmeleri için kanıt sağlar.[6]
- Baltık, Ukrayna, Güney Sibirya, Kuzey Lavrentiya ve batı Afrika'daki 1,750 milyon yıl önce geniş magmatizması bu kraterlerin birbirlerine bağlı olduğunu göstermektedir.
- Sibirya, Lavrentiya ve Baltık'tan oluşan 1,630-1,640 milyon yıl öncesinin yaşındaki bir kıta, güney Sibirya'daki batı Grönland'daki Melville koyu kanalına bağlanabilen sınır olarak önerilmektedir ve Nuna-Kolombiya süper kıtasının dağılması sırasında büyük bir magmatik eyalet 1,380 milyon yıl önce Lavrentiya, Baltık Sibirya, Kongo ve Batı Afrika'yı birbirine bağlar.
Rodinya
Plaka tektonik yeniden yapılandırmasının rekanstrüksiyonlarının büyük çoğunluğunda Lavrentiya Kuzey Amerika Craton, Kuzey Amerika'nın eski jeolojik çekirdeğini oluşturan büyük bir kıta kratonudur. Süper kıta ile adlandırılan Rodinyo Kıtası'nın çekirdeğini oluşturdu ama Rodinya'nın diğer çeşitli kıtaların tam uyumu tartışılmalıdır. Amazon, Baltık'ın Tornquist marjı boyunca demirliyken bazı yeni yapılandırmalarda, Baltık onun İskandinav ve Kaledonid marjı boyunca Grönland'a bağlandı.[7] Avustralya ve Doğu Antarktika, Lavrentiya'nın batı sınırında bulunuyordu. Sibirya yakın mesafe ama yeni yapılandırmalarda Lavrentiya,Kuzey marjı biraz mesafede yer aldı.[8] Bazı Rus coğrafyacıların yeniden yapılandırmalarında, Sibirya'nın Güney marjı Lavrentiya'nın Kuzey marjı ile birleşti ve bu iki kıta şu anda 3.000 km (1.900 mil) uzunluğundaki Orta Asya kıvrımı boyunca en geç 570 milyon sene önce ayrıldı ve bu kıvrımların izleri hala bulunabilir. Kuzey Kanada'daki Franklin Dike Swarm ve Sibirya'daki Alden Shield.[9]
Proto-Pasifik acıldı ve Rodinya, Neoproterozoik çağ sırasında Avustralya-Antarktika Lavrentiya'nın Batı kenarından yükselirken, Rodinya'nın geri kalanı saat yönünde dönerken güneye sürüklendi. Dünya sonradan buzullaşma dizisi geçirdi. The Varanger 1 milyon sene önce 650 bilinen adıyla Kartopu Dünya ve Rapitan ve İce brook buzullaşmaları (milyon sene önce 610-590 yılları) hem Lavrentiya ve Baltık, Güney Kutbu Doğu Baltık'da bulunan 30°S,'nin güneyinde bulunuyordu ve bu dönemden itibaren Buzul Yatakları Lavrentiya ve Baltık'da bulundu ancak Sibirya'da bulunmadı.[7]
Manto Yükselmesi Lavrentiya ve Baltık'ı milyon sene önce yaklaşık 600-650 yıllarında ayırmaya zorladı ve aralarında Lepetus Okyanusu açıldı. Lavrentiya daha sonra hızlı bir şekilde kuzeyden Ekvatora doğru hareket etmeye başladı ve burada Proto-Pasifik'te soğuk bir noktaya saplandı. Baltık, Güney enlemlerinde Gondvana yakınlarında Ordovician (Ordovisyen) de kaldı.
Panotya
Bir dizi kıta bloğu Asya'nın bi kısmını oluşturan Cathaysian blokları, Kuzey Çin ve Güney Çin Kimmerian blokları Sibumasu, Qiangtang, Lhasa, Afganistan, İran ve Türkiye Hint-Avustralya marjına bağlıydı. Güneybatı Avrupa da bulunan İngiltere ve Kuzey Amerika da bulunan Florida blokları hala Gondvana'nın Afrika ve Güney Amerika'nın marjına bağlıydı. Kuzey'deki bu sürüklenme Tethis üzerinden Avrupa'dan Çin'e yayılan Hunic bloklarını içeriyordu. Panotya gec Kambriyen döneminde Lavrentiya, Baltık, Sibirya ve Gondvana bloklarından ayrıldı.[10]
Laurasia
Lavrentiya,Baltık'tan 3.000 km (1.900 mil) genişliğindeki Lapetus Okyanusu ile ayrılan Paleozoyik dönem boyunca Ekvatorun yakınında neredeyse sabit kaldı[1].Geç Kambriyen'de,Lapetus Okyanusundaki orta okyanus sırtı büyük bir havzanın açılmasıyla sonuçlandı ve bunun sonucunda Gondvana altında kaldı.[11]
Ordovisiyen sırasında, bu havzalar Gondvana'dan Avalonia, Carolinia ve Armorica - ayıran yeni bir okyanus olan Rheic Okyanusun'a dönüştü. Avalonia erken Ordovisiyen de Gondvana'dan çekildi ve Ordovisiyen-Silüriyen sınırı(480-420 milyon yıl önce)yakınında Baltık ile çarpıştı.Baltık-Avalonia daha sonra döndürüldü ve kuzeye Laventiya' ya doğru itildi. Bu kıtalar arasındaki çarpışma Lapetus Okyanusu'nu kapattı ve Euramerica veya eski kırmızı kıta olarak da bilinen Lavrasya'yı ortaya çıkardı,daha sonra birkaç büyük Arktik kıta bloğu da dahil olmak üzere 37.000.000 km(14.000.000)' yi kapladı.[12][13]
Kaledonya orojenezi tamamlandığında Lavrasya tarafından şunlar ortaya çıktı:[14]
- Doğu marjı Barents Shelf ve Moskova Platformu
- Batı marjı Lavrentiya blokları vardı, daha sonra Antler orojenisinden etkilenen:
- Kuzey marjı, Lavrentiya ve Arktik Kraton arasındaki çarpışma işaretlenmiş Innuitian-Lomonosov orojenesi olmuştur.
- Güney marjı.Gondvana ve Lavrentiya arasındaki Okyanus tabanının kuzeye yöneldiği Pasifik tarzı bir aktif marjdı ve kıta parçasılarına doğru itildi.
359-416 milyon yıl önce Devoniyen sırasında Lavrasya,Ekvatorun yakınında sabit kalan Lavrentiya etrafında döndü. Lavrentiya sıcak, sığ denizleri aşan en büyük trilobitler de dahil olmak üzere çeşitli bir Benthos toplulukları gelişti. Eski kırmızı kumtaşı kıta Kuzey Lavrentiya genelinde ve Avalonia ve Baltık içinde Devoniyen'deki balıklardan, Grönland'dan bilinen en eski fosillerle birlikte gelişti. Lavrentiya'da Kıtalararası Kemer, brachiopodları iki bölgeye ayırdı, bunlardan biri Appalaşyanların batısındaki büyük bir yerleşimle sınırlıydı. Orta Devoniyen tarafından, bu iki il birleştirilmiş ve Rheic Okyanusunun kapanması nihayet Lavrasya genelinde faunları birleştirmiştir. Devoniyen-Karbonifer sınırından yüksek plankton verimliliği, Lavrentiya havzalarında siyah şeyler bırakan anoksik olaylarla sonuçlandı.
Remove ads
Lapetus Okyanusu'nun çökmesi, Geç Devoniyen'de Laurussia ve Gondvana arasındaki ilk temasla sonuçlandı. Tam çarpışmada ya da erken Karbonifer'de Hercynian/Variscan orojenisi ile sona erdi (340 Mya). Variscan orojenisi Rheic Okyanusu'nu (Avalonia ve Armorica arasında) ve Proto Tethys Okyanusu'nu (Armorica ve Gondvana arasında) kapattı. Böylece süper kıta Pangaea'yı oluşturdu. Variscan orojenisi karmaşıktır. İlgili mikro kıtalar arasında kesin zamanlama ve çarpışmaların sırası yıllardır tartışılmaktadır.
Pangae, Asya blokları hariç Permiyen tarafından tamamen toplandı. Süper kıta, Pangaean megamonsoon'un ortaya çıktığı Triassic ve Jurassic döneminde Ekvator üzerinde merkezlendi. Şiddetli yağışlar yüksek yeraltı suları oluşturmuştur. Bunun sonucunda turba oluşumu ve kapsamlı kömür yatakları ortaya çıkmıştır.
Kambriyen ve Erken Ordovisiyen dönemlerinde, geniş Okyanuslar bütün kıtaları ayırdığında, sadece Pelajik deniz organizmaları, örneğin; plakton gibi organizmalar açık okyanusta serbestçe hareket edebildi. Bu nedenle kıtalar arasındaki okyanus boşluklarında deniz dibinde yaşayanların ve deniz dışı türlerin fosillerine kolayca erişilebilir. Geç Ordovisiyen tarafından, okyanuslar arasındaki boşlukları kapatmak için kıtalar birbirlerine doğru itelerken, benthoslar (brakiyopadlar ve trilobitler) kıtalar arasında yayılırken, ostrokadlar ve balıklar izole kalabilir. Devoniyen ve Pangea sırasında Laurussia'nın oluşmasıyla, hem Laurussia hem de Gondvana'daki balık türleri kıtalar arasında göç etmeye başladı ve Devonian'da benzer türlerin sona ermesinden önce Variscan bariyerinin geri kalanının iki tarafında bulundu.
En eski ağaç fosilleri Laurussia'daki Orta Devoniyen pteridophyte Gilboa ormanındandır. (Bugün New York, Amerika Birleşik Devletleri). Geç Karbonifer'de Laurussia, Ekvator üzerinde merkezlendi ve genellikle kömür ormanı olarak adlandırılan tropikal yağmur ormanları ile kaplandı. Permiyen tarafından, iklim kurak hale geldi ve yağmur ormanları çöktü, likoksitlerin(dev yosunlar) yerini ağaççıklar aldı. Kuru iklimde likoksitlerin zararlı bir faunası oluştu - halkalı solucanlar, yumuşakçalar ve eklembacaklılar gelişti ve çeşitlendi. Omurgalıların yanında - böcek öldürücü ve balık öldürücü amfibiler ve erken amniyotlar (karada yaşayan sürüngenler) gibi canlılar gelişti.
Remove ads
Karbonifer-Permiyen Sibirya, Kazakistan ve Baltica sırasında, Laurasia'yı oluşturmak için Uralian orojenisinde çarpıştılar. Palaezoik-mezozoik geçiş, Dünya'nın tektonik plakalarının yeniden düzenlenmesi Pangea'nın dağılmasıyla ve yeniden toplanmasıyla gerçekleşti. Çıkarılmış manto levhalarının ayrılmasından kaynaklı yeniden yapılanma, kabuğa ulaştıklarında büyük magmatik bölgeler üreten manto tüylerinin yükselmesine sebep oldu. Bu tektonik aktivite Permiyen-Triyas yok olma olayı ile sonuçlanmıştır. Avrasya genelinde onuncu stresler geniş bir havza sistemine dönüştü (Urengoy, Doğu Uralian-Turgay ve Khudosey). Batı Sibirya havzası, Pechora havzası ve Güney Çin'deki rift havzaları.
Laurasia ve Gondvana eşit büyüklükteydi, ancak farklı jeolojik geçmişleri vardı. Gondvana Pangea'nın oluşumundan önce toplandı, ancak Laurasia'nın montajı, süper kıtanın oluşumu sırasında ve sonrasında gerçekleşti. Bu farklılıklar sonucunda, farklı havzalar oluşmuş ve tortullar taşınmıştır. Doğu Antarktika, Pangea içindeki en yüksek yerdi ve Doğu Gondvana boyunca taşınan çökeltiler üretti. Fakat bu çökeltiler hiçbir zaman Laurasia'ya ulaşamadı. Paleozoik döneminde Laurasia'nın %30-40'ı, Gondvana'nın sadece %10-20'si sığ deniz suyuyla kaplıydı.
Uralian orogeny ve Laurasia 300, 280 ve 240 Mya'nın oluşumu. Görünüm 25 ° K, 35 ° E merkezli.
Remove ads
Pangea Laurasia'nın montajı sırasında kıta blokları Gondvana'nın kuzey kenarını kırdıkça büyüdü; önlerindekiler eski kapanış okyanusları tarafından ve arkalarındakiler yeni açılan okyanuslar tarafından çekildi. Rodinia'nın Neoproterozoik- Erken Paleozoik parçalanması sırasında Prototethys Okyanusu'nun açılması Asya bloklarını ayırdı. Tarim, Qaidam, Alex, Kuzey Çin ve Güney Çin Gondvana'nın kuzey kıyılarından (modern koordinatları Avustralya'nın kuzeyi) ve aynı okyanusun kapatılması onları 500-460 Mya kıyıları boyunca yeniden birleştirdi ve Gondvana en geniş ölçüye ulaştı.
Rodinia'nın parçalanması sonucunda uzun ömürlü Paleo-Asya Okyanusu açıldı. Bu okyanus kuzeyde Baltica ve Sibirya ile güneyde Tarim ve Kuzey Çin arasında kalır. Bu okyanus kapanmasın diye Dünya'daki en büyük orojen olan Orta Asya Orojenik Kuşağı'nda korunur.
Kuzey Çin, Güney Çin, Çinhindi ve Tarim, Silüryon-Devoniyen sırasında Gondvana'yı bıraktı; Palaeo-Tethys onlardan sonra açıldı. Sibumasu, Qiantang ve diğer Cimmerian kıtasal parçaları Erken Permiyen'de koptu. Lhasa, Batı Burma, Sikuleh, güneybatı Sumatra, Batı Sulawesi ve Borneo'nun parçaları Geç Triyas-Geç Jurasik döneminde koptu.
Karbonifer ve permiyen döneminde Baltica ilk Kazakistan ve Sibirya ile, sonra Kuzey Çin, Moğolistan ve Sibirya ile çarpıştı. Orta Karbonifer tarafından, Güney Çin ile Kuzey Çin çiçek değişimine izin verecek kadar uzun bir süre kontak halindeydi. Cimmerian blokları Gondvana'dan Geç Karbonifer dönemde ayrıldı.
Erken Permiyen'de, Neo-Tethys Okyanusu, Cimmerian terralarının (Sibumasu, Qiantang,Lhasa) arkasında açıldı ve geç Karbonifer'de Palaeo-Tethys Okyanusu önünde kapandı. Palaeo-Tethys Okyanusu'nun doğu kolu açıldı. Sibirya Laurussia'ya eklendi ve Laurussia Gondvana ile çarpıştı.
Doğu Palaeo-Tethys 250-230 Mya kapandığında, bir dizi Asya bloğu - Sibumasu, Çinhindi, Güney Çin, Qiantang ve Lhasa - ayrı bir güney Asya kıtası oluşturdu. Bu kıta 240-220 Mya kuzey kıtasına çarptı- Kuzey Çin, Qinling, Qilian, Qaidam, Alex ve Tarim - Orta Çin orojeni boyunca Doğu Asya kıtasını oluşturmak için Kuzey kıtasının kuzey kenarları Baltica ve Sibirya ile çarpıştı .310-250 Ma Doğu Asya kıtasının oluşumu büyük ölçüde Pangea'ya işaretlendi. Bu zamana kadar batı Pangea'nın parçalanması başlamıştı.
Asya bloklarının Gondvana'dan Laurasia'ya 450, 350, 300 ve 200 Mya'ya yolculuk. Görünüm 0 ° S, 105 ° E merkezli.
Remove ads
Pangea Tethys Denizyolu açıldığında ikiye bölündü, Geç Jurassic'de Gondvana ve Laurasia arasında iki grup tribosfenik memeli oluştu ve kara kütlelerinde ayrı ayrı gelişti: Laurasia'da Boreosphenida (keseli ve plasentalar) ve Gondvana'da Australosphenida (monotremler ve soyu tükenmiş akrabalar). Fosil kayıtlarında, böyle bir kara köprüsünün yeri ve süresi bilinmese de, Trans-Tethys kara köprüsünün varlığını göstermektedir.
Çam ağaçları erken mezozoikte evrimleşmiştir. c.250 Mya ve çam cinsi Erken Kretase'de Laurasia'dan kaynaklanmıştır c.130 Mya daha hızlı büyüyen çiçekli bitkilerle rekabet halindedir. Soğuk ve kurak iklimlere adapte olmuş çamlar, büyüme mevsimi kısadır veya orman yangını yaygındır: bu evrim çamın menzilini 31 derece ile 50 derece kuzey arasında sınırlandırmış ve iki türe ayırmıştır: Stresli ortamlara uyarlanmış Strobus ve yanına meyilli Pinus, Kretase çamları Laurasia'da Kuzey Amerika'dan Doğu Asya'ya kadar kurulmuştur.
Triyas'tan Erken Jurassic'e, Pangea'nın dağılmasından önce archosaurlar (kuşlar dahil timsahlar ve dinozorlar) küresel bir dağılıma sahipti. Bu kozmopolitizm Gondvana parçalanırken ve Laurasia toplanırken sona erdi. Geç Jurassic'te pterosaur çeşitliliği maksimumdur - Erken Kretase ve plaka tektoniği uçan sürüngenlerin dağılımını etkilemedi. Timsahlar Erken Kretase döneminde çeşitlendi, ama Laurasian ve Gondvana popülasyonlarına ayrıldı. Modern timsahlar öncekilerden evrimleşti. Üç dinozor grubunun dağılımı - therepodlar, saurapodlar ve ornithischionlar - timsahlarınkine benziyordu. Doğu Asya Psittakorlar (boynuzlu dinozorlar) ve Ankylosauridae (kulüp kuyruklu, zırhlı dinozorlar) gibi endemik türler izole kaldı.
Eosen'in başlarındaki küresel ısınma Kuzey Kutup Dairesi'nin kuzeyindeki timsahlar ve amfibiler Pan-Arctic faunasını oluşturdu. Erken Paleojen'de kara köprüleri kıtaları birbirine bağlayarak kara hayvanlarının aralarında göç etmesini sağladı. Batık alanlar kıtaları böldü: Turgai Denizi, Avrupa ve Asya'yı Orta Jurassic'ten Oligosen'e ayırdı ve deniz ya da boğaz kurudukça büyük bir faunal değişim gerçekleşti. Avrupa'da gerçekleşen bu yok olma olayı Grande Coupure olarak biliniyor.
Laurasia'da Coraciiformes (yalıçapkını da içeren bir kuş sırası) gelişti. Bu grup çoğunlukla tropikal bir dağılıma sahipti, bunun sebebi Geç Eosen'de Artik'ten kaynaklanır c.35 Mya, Laurasia'da ve güneyde Ekvator boyunca çeşitlilik artmıştır.
Triyas-Erken Jurassic (200 Mya civarı) Orta Atlas Okyanusu'nun açılışından önce büyük yarık havzaları oluştu. Örneğin; Newark havzası gibi. Bu havza doğu Kuzey Amerika arasındadır. Bugün Meksika Körfezi'nden Nova Scotia'ya, Afrika ve Avrupa'dan, Fas'tan Grönland'a kadar.
C.83 Mya'nın başlması Kuzey Atlantik'te, Avrasya Tabağı'nın tepesinde olan bir kıta parçası Rockall Platosu ve Kuzey Amerika arasında başladı. 53 Mya Grönland, Labrador Denizi - Baffin Koyu Yarık tarafından Kuzey Amerika'dan ayrılan bir levha haline gelmişti. 33 yaşına geldiğinde Mya'nın Labrador Denizi'nde yayılması durmuştu ve Orta Atlantik Sırtı'na taşındı. Kuzey Atlas Okyanusu'nun açılması, Laurasia'yı etkili bir şekilde ikiye böldü.
Kuzey Atlas Okyanusu 90, 50 ve 30 Mya'nın açılışı.
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads