Los Angeles Lakers
Amerikalı basketbol takımı Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Los Angeles Lakers, Los Angeles, Kaliforniya merkezli bir Amerikan profesyonel basketbol takımıdır. NBA'de Batı Konferansı'na bağlı Pasifik Grubu'nda mücadele etmektedir. İç saha karşılaşmalarını Crypto.com Arena’da oynamaktadır.[1] Lakers şu anda birçok yorumcuya göre tarihin en başarılı takımlarından birisi konumunda yer almaktadır. 2020 yılındaki kazanılan son şampiyonluk itibarıyla Lakers'ın toplam 17 NBA şampiyonluğu bulunmaktadır. 2013 yılında yayınlanan Forbes dergisinin bir sayısına göre 1 milyar dolarlık tahmini değeriyle NBA'in en değerli ikinci takımıdır.[2]
| Los Angeles Lakers | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Konferans | Batı Konferansı | ||
| Grup | Pasifik Grubu | ||
| Kuruluşu | 1946 | ||
| Tarihçe | Detroit Gems (1946-1947) Minneapolis Lakers (1947-1960) Los Angeles Lakers (1960-günümüze) | ||
| Salon | Crypto.com Arena | ||
| Şehir | Los Angeles, Kaliforniya | ||
| Renkler | Mor, Altuni, Beyaz | ||
| Sahibi | Jeanie Buss | ||
| Genel menajer | Rob Pelinka | ||
| Baş antrenör | JJ Redick | ||
| D-Lig takımı | South Bay Lakers | ||
| Lig şampiyonlukları | 17 NBL: 1 (1948) BAA/NBA: 17 (1949, 1950, 1952, 1953, 1954, 1972, 1980, 1982, 1985, 1987, 1988, 2000, 2001, 2002, 2009, 2010, 2020) | ||
| Konferans şampiyonlukları | 32 (1949, 1950, 1952, 1953, 1954, 1959, 1962, 1963, 1965, 1966, 1968, 1969, 1970, 1972, 1973, 1980, 1982, 1983, 1984, 1985, 1987, 1988, 1989, 1991, 2000, 2001, 2002, 2004, 2008, 2009, 2010, 2020) | ||
| Grup şampiyonlukları | 34 NBL: 1 (1948) NBA: 33 (1950, 1951, 1953, 1954, 1962, 1963, 1965, 1966, 1969, 1971, 1972, 1973, 1974, 1977, 1980, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 2000, 2001, 2004, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2020) | ||
| Emekli edilmiş numaralar | 13 (8, 13, 16, 22, 24, 25, 32, 33, 34, 42, 44, 52, 99) | ||
| Resmî site | nba.com | ||
| |||
Lakers aslen Detroit'te başlayan Detroit Gems takımının el değiştirmesiyle kuruldu. Sadece bir sene Detroit'te kalan Gems (1946-1947), 1947 yılında Ben Berger ve Morris Chalfen tarafından 15.000$ karşılığında satın alındı. Minneapolis şehrine taşınan takım Minneapolis Lakers adını aldı.[3] İlk başlarda Millî Basketbol Ligi'nde mücadele eden Lakers 1948 yılında NBL şampiyonu oldu. Ayrıca takımın Pivot'u George Mikan'da bu dönemde draft edildi ve Mikan NBA'in resmi sitesi tarafından ligin ilk süperstarı olarak gösterildi.[4] 1949 yılında oluşturulan NBA'den sonra takım Minneapolis adında 6 yılda 5 şampiyonluk yaşadı. 1950'lerin sonunda yaşanan ekonomik sıkıntılar ve Mikan'ın emekli olmasıyla beraber takım 1960-61 sezonu başında Los Angeles şehrine taşındı.
Hall of Famerlar Elgin Baylor ve Jerry West liderliğinde, Los Angeles 1960'lı yıllarda 6 kez NBA Finalleri'ne yükseldi, ancak ikisini başka takımlara 4'ünü ise uzun süreli bir ezeli rekabete girecekleri Boston Celtics'e kaybettiler. 1968 yılında Lakers dört kez MVP seçilmiş Pivot Wilt Chamberlain'i, kadrosuna kattı ve 1969 ile 1970 Finalleri'nde kaybettikten sonra onlar yeni baş antrenör Bill Sharman önderliğinde 1972 yılında NBA şampiyonu oldular. Bu takımın Los Angeles adında tarihinde kazandığı birinci şampiyonluk oldu. West ve Chamberlain emekli olduktan sonra takım bir başka MVP seçilmiş Pivot, Kareem Abdul-Jabbar'ı kadroya kattı, ancak 1970'lerin sonları Lakers için başarısız denecek sonuçlarla geçti. 1980'lerde Lakers Magic Johnson liderliğinde temel olarak fast break hücumuna dayalı "Showtime" lakaplı bir sistem üzerinden basketbol oynuyordu. Takım bu hücum sistemi ile 1985 yılında Celtics'e karşı kazanılan şampiyonlukta dahil olmak üzere dokuz yıllık sürede beş şampiyonluk yaşadı. Bu ekip içindeki en önemli parçalar Hall of Fame seçilen Johnson, Abdul-Jabbar ve James Worthy ve Hall of Fame koç Pat Riley'di. Abdul-Jabbar ve Johnson'ın emekli oluşundan sonra, takım 1996 yılında Shaquille O'Neal ve Kobe Bryant'ı almadan önce 1990'ların başlarında hep orta sıra takımı olarak mücadele etti. O'Neal, Bryant ve bir başka Hall of Fame koç Phil Jackson liderliğinde Los Angeles 2000-2002 yılları arasında üst üste üç şampiyonluk kazandı. Takım böylece tarihinde ikinci three peat'ı gerçekleştirmiş oldu. 2004 ve 2008 NBA Finalleri'ni kaybettikten sonra Lakers, Kobe Bryant önderliğinde sırasıyla 2009'da Orlando Magic'i, 2010'da Boston'u mağlup ederek iki şampiyonluk daha kazandı.
Rekorlar bazında Lakers 1971-72 sezonunda yakaladığı 33 maçlık galibiyet serisi NBA tarihinin en uzun galibiyet serisidir.[5] Tarihi boyunca 16 Hall of Fame seçilmiş oyuncu ve koç Los Angeles'ta forma giydi, bunların 4 tanesi baş antrenördür. Dört Lakers'lı Kareem Abdul-Jabbar, Magic Johnson, Shaquille O'Neal ve Kobe Bryant toplam 8 kez NBA En Değerli Oyuncu Ödülü kazandı.[6]
Takım tarihi
Özetle
Bakış açısı
1947-1948 & 1948-1954: Kuruluş ve George Mikan ile Minneapolis hanedanlığı
Lakers ilk olarak 1946 yılında Detroit'te kurulan Detroit Gems takımının el değiştirmesiyle kuruldu. Sadece bir sene 1946-47 sezonunda Detroit'te kalan Gems, 1947 yılında Minnesotalı bir yatırımcı grubu olan Ben Berger ve Morris Chalfen tarafından 15.000$ karşılığında satın alındı.[7] Minneapolis spor yazarı Sid Hartman iki tarafın anlaşmasının perde arkasında önemli rol oynadı.[8] Daha sonra ekip takma adını "10.000 Göller Ülkesi" olarak belirledi.[3][9] Hartman ayrıca takımın baş antrenörlük konusunda St. Thomas Kolejini çalıştıran John Kundla'yı koçluğa getirmesinde önemli rol oynadı.[10]
Lakers o dönemde forvet Jim Pollard, oyun kurucu Herm Schaefer ve pivot George Mikan gibi NBL'nin dominant oyuncularını kadrosuna kattı.[11] Nitekim takım ilk sezonunda 43-17'lik bir derece elde ederek lig lideri oldu.[12]
1948'de Lakers, NBL'den Basketball Association of America'ya (BAA) geçti ve Mikan, maç başına 28,3 sayı ortalamasıyla BAA rekoru kırdı. 1949 BAA Finallerinde Washington Capitols'u 4-2 yenerek şampiyon oldular. Sezonun ardından BAA ve NBL birleşerek National Basketball Association'ı (NBA) oluşturdu.[13] Yeni kurulan ligde Lakers, sezonu 51-17 tamamladı ve üst üste üçüncü profesyonel şampiyonluğunu kazandı.[14] 1950-51 sezonunda Mikan, maç başına 28,4 sayı attı ve Lakers, sezonu 44-24 tamamladı.[15] Sezon içinde Fort Wayne Pistons'a karşı 19-18 kaybedilen maç, NBA tarihinin en düşük skorlu maçı olarak ünlendi.[16] Play-offlarda Indianapolis Olympians'ı üç maçta da yendiler, ancak bir sonraki turda Rochester Royals'a kaybettiler.[17]
1951-52 sezonunda Lakers, 40 maç kazanarak kendi grubunu ikinci sırada tamamladı.[18] NBA Finallerinde New York Knicks ile karşılaştılar ve yedi maç sonunda kazandılar.[19] 1952-53 sezonunda Mikan, maç başına 14,4 ribaund ortalamasıyla NBA'de ribaund kralı oldu ve 1953 NBA All-Star Maçı'nın MVP'si seçildi.[15] Normal sezonu 48-22 tamamlayan Lakers, Batı playofflarında Fort Wayne Pistons'ı yenerek NBA Finallerine yükseldi.[19] Ardından New York Knicks'i yenerek üst üste ikinci şampiyonluklarını kazandılar.[20] Lakers'ın yıldızı George Mikan, 1953-54 sezonu boyunca diz problemleri yaşamasına rağmen yine de maç başına 18 sayı ortalamasıyla oynadı.[21] 1952'de seçilen Clyde Lovellette, takımın Batı Konferansını kazanmasına yardımcı oldu.[21] Syracuse Nationals'ı yedi maçta da yenerek üst üste üçüncü, yedi sezonda altıncı şampiyonluğunu kazandı.[20]
1954-1958: Mikan sonrası sıkıntılı dönem
Mikan'ın 1954 sezonunda emekli olmasının ardından Lakers zorlandı ama yine de 40 maç kazanmayı başardı. Play-offların ilk turunda Rochester Royals'ı yenmelerine rağmen, yarı finalde Fort Wayne Pistons'a yenildiler.[22] Sonraki iki sezonda kötü bir performans sergilemelerine rağmen, her yıl play-offlara kaldılar. Mikan, 1955-56 sezonunun son yarısı için geri döndü, ancak başarılı olamadı ve sezon sonunda emekli oldu.[23] Lovellette'in maç başına 20,6 sayı ve 13,5 ribaundluk performansıyla 1956-57 NBA sezonunda Konferans Finallerine yükseldiler. Lakers, 1957-58 sezonunda tarihinin en kötü sezonlarından birini geçirdi ve ligde 19 maçın altında bir galibiyet aldı. Önceki iki sezon takımın genel menajerliğini yapan Mikan, Kundla'nın yerine baş antrenör oldu, ancak Ocak ayında takım 9-30 durumdayken kovuldu ve Kundla yeniden baş antrenör oldu.[24]
Lakers, 1958 NBA Seçmeleri'nde ilk sırayı aldı ve bu hakkı Elgin Baylor'u seçmek için kullandı. NBA Yılın Çaylağı ve 1959 NBA All-Star Maçı'nın ortak MVP'si seçilen Baylor, 24,9 sayı ve 15.0 ribaund ortalamaları ile Lakers'ın 33-39'luk derecesine rağmen kendi grubunda ikinci sıraya yükselmesine yardımcı oldu. Grup finallerinde Hawks'ı altı maçta yendikten sonra NBA Finallerine geri döndüler, ancak Celtics tarafından süpürüldüler ve iki takımın uzun süren rekabeti başladı.[25]
1958-1968: Los Angeles'a taşınma ve Celtics rekabeti
![[icon]](#/media/Dosya:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
1968-1973: Wilt Chamberlain dönemi
| Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
1973-1979: "Showtime"ın İnşası
| Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
1979-1991: "Showtime"
| Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
1991-1996: Başarısız geçen sezonlar
| Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
1996-2004: O'Neal ve Bryant hanedanlığı
Shaquille O'Neal (solda) ve Kobe Bryant (sağda), Lakers'ın üst üste üç NBA şampiyonluğu kazanmasına yardımcı oldu. Sahada birlikte iyi oynamalarına rağmen, ikili soyunma odasında zaman zaman hırçın bir ilişki yaşadı.[26][27]
| Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
2004-2016: Kobe Bryant dönemi
2004-2007: Yeniden yapılanma
2004 sezonunda O'Neal'ın Miami Heat'e Lamar Odom, Brian Grant, Caron Butler ve bir birinci tur draft hakkı karşılığında takas edilmesiyle takım yeniden yapılanma sürecine girdi.[28] Bryant ve O'Neal geçmişte tartışmışlardı[29] ve medya, takas için motive edici faktörlerden biri olarak aralarındaki kavgayı gösterdi.[30] Jackson baş antrenör olarak geri dönmedi ve takımın 2003-04 sezonu hakkında Bryant'ı ağır bir şekilde eleştirdiği ve onu “eğitilemez” olarak nitelendirdiği bir kitap yazdı.[31][32] Lakers ön bürosu, kitabın “birçok yanlışlık” içerdiğini söyledi.[33]
Ayrıca Lakers, 2004-05 sezonundan önce Rick Fox ve Gary Payton'ı, Chris Mihm, Marcus Banks ve Chucky Atkins karşılığında Boston'a takas etti.[34] Oyun süresini kaybetmekten dolayı hayal kırıklığına uğrayan Derek Fisher sözleşmesini feshetti ve Warriors'la anlaştı.[34] Takım Jackson'ın yerine Rudy Tomjanovich'i işe aldı.[34] 2004-05 sezonunun ilk yarısını kaçırdıktan sonra Malone, 13 Şubat 2005'te emekli olduğunu açıkladı.[35] Tomjanovich, sağlık sorunları nedeniyle istifa etmeden önce takımı 22-19'luk bir dereceye taşıdı. Yardımcı antrenör Frank Hamblen, sezonun geri kalanında Tomjanovich'in yerine geçici baş antrenör olarak atandı.[36] Bryant, ayak bileğinden sakatlandı ve Odom da omuz sakatlığı geçirdi. Lakers sezonu 34-48 bitirerek tarihinde sadece beşinci kez ve 1994'ten beri ilk kez playoffları kaçırdı.
2005 NBA Seçmeleri'nde Lakers, onuncu sıradan Andrew Bynum'ı seçti.[37] Takım ayrıca Caron Butler ve Chucky Atkins'i, Kwame Brown ve Laron Profit karşılığında Washington'a takas etti.[38] Jackson, Rudy Tomjanovich'in bir önceki sezonun ortasında istifa etmesinin ardından takımın koçluğuna geri döndü.[39] 22 Ocak 2006'da Bryant, Toronto Raptors'a karşı 81 sayı atarak, NBA tarihinin en yüksek ikinci sayısını kaydetti.[40] Sezonu 45-37 tamamlayan takım, bir sezon aradan sonra playofflara kaldı.[41] Lakers, ilk turda 3-1'lik üstünlük sağladıktan sonra, Phoenix geri dönerek seriyi yedi maçta aldı.[42]
Ertesi sezon Lakers, ilk 39 maçının 26'sını kazandı,[43] ancak son 43 maçının 27'sini kaybetti ve sezonu 42-40 tamamladı.[43] lk turda Phoenix tarafından tekrar elendiler. Takımın playofflarda ilerleyememesinden dolayı hayal kırıklığına uğrayan Bryant, sezon dışında takas edilmeyi talep etti. Buss, başlangıçta bir takas aramayı kabul etti, ancak daha sonra Bryant'ın fikrini değiştirmeye çalıştı.
2007-2011: Bryant ve Gasol ile gelen şampiyonluklar
Derek Fisher'ı yeniden kadrosuna katan Lakers, 2007-08 sezonuna 25-11'lik bir dereceyle başladı, ancak o sırada saha içi isabet yüzdesinde lig lideri olan pivotları Andrew Bynum, Ocak ayının ortasında dizinden sakatlanarak sezonu kapattı.[44] Lakers, şampiyonluk yarışına geri dönmesi için çok önemli bir transfer olan altı kez All-Star seçilen uzun forvet Pau Gasol'u Şubat ayı başında Memphis Grizzlies'ten takasla kadrosuna kattı ve sezonu 22-5'lik bir dereceyle tamamladı. Lakers'ın 57-25'lik derecesi onlara Batı Konferansı'nda ilk sırayı kazandırdı.[45] Bryant, NBA En Değerli Oyuncu Ödülü'nü kazandı ve 2000 yılında O'Neal'dan bu yana ödülü kazanan ilk Lakers oyuncusu oldu.[46][47] Playofflarda Nuggets'ı dört maçta, Jazz'ı altı maçta ve son şampiyon Spurs'ü beş maçta yendiler, ancak NBA Finallerinde Boston Celtics'e altı maçta kaybettiler.[48]
Lakers, 2008-09 sezonunu 65-17'lik dereceyle Batı Konferansı'nın zirvesinde tamamladı.[49] Playofflarda Jazz'ı beş maçta, Rockets'ı yedi maçta ve Nuggets'ı altı maçta yenerek Batı Konferansı şampiyonu oldular. Ardından NBA finallerinde Orlando Magic'i beş maçta da yenerek 15. NBA şampiyonluğunu kazandılar.[50] Bryant kariyerinde ilk kez NBA Finalleri MVP'si seçildi.[51]
Lakers, kadrosuna Trevor Ariza'nın yerine Ron Artest'i kattı[52] ve 2009-10 sezonunu üst üste üçüncü kez Batı Konferansı'nın en iyi derecesiyle tamamladı. Lakers, 13 Ocak 2010'da Dallas Mavericks'i 100-95 yenerek NBA tarihinde 3.000 normal sezon maçı kazanan ilk takım oldu.[53]
2016-2018: Bryant sonrası dönem
| Bu alt başlığın genişletilmesi gerekiyor. Sayfayı düzenleyerek yardımcı olabilirsiniz. |
2018-günümüz: LeBron James dönemi
2018-2019: LeBron James'in gelişi
9 Temmuz 2018'de Lakers, LeBron James ile dört yıllık 154 milyon dolarlık bir sözleşme imzaladı.[54][55] LeBron, Ball ve Ingram, sakatlıkları nedeniyle sezonu erken kapattılar. 7 Şubat 2019'da Zubac, Michael Beasley ile birlikte Mike Muscala karşılığında Los Angeles Clippers'a takaslandı.[56]
9 Nisan 2019'da Johnson, takımın basketbol operasyonları başkanlığından istifa etti[57] ve iki gün sonra Lakers, takımın üst üste altıncı kez play-offlara kalamamasının ardından baş antrenör Walton ile yollarını ayırdı.[58]
2019-2025: James ve Davis dönemi
13 Mayıs'ta Frank Vogel, Lakers'ın baş antrenörlüğüne getirildi.[59] Lakers, 2019 NBA Seçmeleri'nde dördüncü sıradan seçme hakkını kazandı.[60] Lakers, 6 Temmuz'da, Ball, Ingram, Hart ve 2019 Seçmeleri'ndeki dördüncü sıra hakkı dâhil olmak üzere üç birinci tur draft hakkı karşılığında New Orleans Pelicans'tan Anthony Davis'i transfer etti.[61] Bu takas, Lakers'ın genç çekirdeğini sona erdirdi; oyuncu grubundan sadece Kuzma kaldı.
Oyuncular
Özetle
Bakış açısı
Güncel kadro
Los Angeles Lakers kadrosu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Oyuncular | Antrenörler | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(GL) On assignment to G League affiliate
Kadro • Faaliyetler | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Emekli formalar
| Los Angeles Lakers emekliye ayrılan numaralar | |||
| Numara | Oyuncu | Yıllar | |
|---|---|---|---|
| 8 | Kobe Bryant | 1996-2016 | |
| 13 | Wilt Chamberlain | 1968-73 | |
| 16 | Pau Gasol | 2008-2014 | |
| 22 | Elgin Baylor | 1958-71 | |
| 24 | Kobe Bryant | 1996-2016 | |
| 25 | Gail Goodrich | 1965-68, 1970-76 | |
| 32 | Magic Johnson | 1979-91, 1996 | |
| 33 | Kareem Abdul-Jabbar | 1975-89 | |
| 34 | Shaquille O'Neal | 1996-2004 | |
| 42 | James Worthy | 1982-94 | |
| 44 | Jerry West | 1960-74 | |
Formalar
İç saha 
Deplasman 
Alternatif
Kaynakça
Dış bağlantılar
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.