Jacobus Henricus van 't Hoff

Jacobus Henricus van 't Hoff (d. 30 Ağustos 1852, Rotterdam – ö. 1 Mart 1911, Berlin), Nobel Kimya Ödülü sahibi Hollandalı kimyacı.

Jacobus Henricus van 't Hoff
Jacobus Henricus van 't Hoff, 1904
Doğum	30 Ağustos 1852 Rotterdam, Hollanda
Ölüm	1 Mart 1911 (58 yaşında) Steglitz, Berlin, Alman İmparatorluğu
Milliyet	Hollandalı
Eğitim	Delft Teknik Üniversitesi Leiden Üniversitesi Bonn Üniversitesi Paris Üniversitesi Utrecht Üniversitesi
Ödüller	Davy Medal (1893) ForMemRS (1897)[1] Nobel Kimya Ödülü (1901)
Kariyeri
Dalı	Fiziksel kimya, Organik kimya
Çalıştığı kurumlar	Amsterdam Üniversitesi Berlin Üniversitesi
Doktora danışmanı	Eduard Mulder
Doktora öğrencileri	Ernst Cohen

En önemli çalışma konuları arasında; kimyasal kinetik, kimyasal denge, ozmotik basınç ve kristalografi bulunur. Van 't Hoff, bugün anladığımız anlamdaki fiziksel kimya disiplininin temellerini oluşturmuştur. Fransız kimyacılar Antoine Lavoisier ve Louis Pasteur ile Alman kimyacı Friedrich Wöhler ile birlikte tüm zamanların en büyük kimyacısı olarak kabul edilir.

Genç yaşlarından itibaren bilim ve doğayla ilgilendi. Babasının karşı çıkmasına rağmen, önce Delft Teknik Üniversitesi'nde sonra da Leiden Üniversitesi'nde kimya okumaya gitti. 1874'te Utrecht Üniversitesi'nden doktora derecesini aldı. 1878'de Johanna Francina Mees ile evlendi. İki kız, iki de erkek çocukları oldu.

Kimyasal kinetik alanındaki çalışmalarını 1884'te Études de Dynamique chimique adı altında yayımladı. Bu eserinde, bir reaksiyonun derecesini tayin etmede grafik kullanımına ilişkin yeni bir metot tanımlıyor ve kimyasal dengeye termodinamik yasalarını uyguluyordu. 1886'da, seyreltik çözeltilerle gazlar arasındaki benzerliği kanıtladı. 1895'e dek, Svante Arrhenius'un elektrolitlerin disosyasyonu teorisi üzerinde çalıştı. 1896'da Berlin'de Prusya Bilimler Akademisi profesörü oldu. 1897'de Alman kimyacı Wilhelm Ostwald ile birlikte Zeitschrift für physikalische Chemie adlı bilimsel dergiyi kurdular.

Van 't Hoff, kimya bölümü başkanı olmadan önce Amsterdam Üniversitesi'nde 18 yıl boyunca kimya, mineraloji ve jeoloji profesörü olarak görev yaptı. Çözeltiler üzerine yaptığı çalışmalar sonucu 1901 yılında Nobel Kimya Ödülü'ne layık görüldü.

58 yaşında, Berlin yakınlarındaki Steglitz'de öldü.

Kaynakça

1. "Fellows of the Royal Society". Londra: Royal Society. 16 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Aralık 2015.