G-funk

G-funk ya da Gangsta funk, 1990'lı yılların başında West Coast gangsta rap'ten doğan bir müzik türüdür. G-funk çok katmanlı ve melodik synthesizer'lar, yavaş hipnotik yivler, derin bir bas, arka planda kadın vokalleri, geniş p-funk örneklemeleri ve yüksek portamento klavyeler içermektedir.

G-funk
Müzikal kökenleri	West Coast hip hop, P-Funk, Funk, R&B
Kültürel kökenleri	1990'ların başları; Los Angeles, Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri

Önceleri funk örnekleri kullanan rap sanatçılarının (EPMD ya da The Bomb Squad gibi) aksine, G-funk şarkı başına daha az ve değiştirilmemiş örnekler kullanır.^[1] Müzik teorisyeni Adam Krims, G-funk'ı şu şekilde tanımlamaktadır: "West Coast rap'in canlı enstrümantasyona dağılma eğiliminde, ağırlıklı olarak bas ve klavye ile en az sayıda (bazen hiç) örnekler kullanan ve geleneksel harmonik progresyonlar ile harmoniler içeren bir türü."^[2]

Hangi sanatçının "G-funk'ın babası" olarak kabul edilmesi gerektiğine dair çeşitli görüşler vardır. Genellikle Dr. Dre'nin bu sound'u geliştirdiğine inanılmaktadır.^[3] Synthesizer ile Parliament-Funkadelic tarzı yivlerin ilk ipuçları Dr. Dre'nin de bir üyesi olduğu N.W.A grubunun 1991 çıkışlı Efil4zaggin albümündeki "Alwayz Into Somethin'" parçasında göze çarpmaktadır. Dr. Dre'nin ilk gerçek G-funk şarkısı adını aynı isimdeki filmin soundtrack'inden alan ve Snoop Dogg'u dünyaya tanıtan 1992 çıkışlı "Deep Cover" şarkısı oldu. Dre'nin ilk solo albümü The Chronic, 1992'de yayımlandığında son derece başarılı oldu ve G-funk'ı hip hop'ın başarılı bir alt türü hâline getirdi.^[4]

Kimileri Dr. Dre'nin, Above the Law grubunun ilk albümü Black Mafia Life'yı dinledikten sonra bu sound'u geliştirdiğini iddia etmektedir.^{[kaynak belirtilmeli]}

Kaynakça

1. Brown, Ethan (22 Ekim 2005). "Straight Outta Hollis". Queens Reigns Supreme: Fat Cat, 50 Cent, and the Rise of the Hip Hop Hustler (İngilizce). Anchor. ISBN 1-4000-9523-9. [Unlike] popular hip-hop producers like the Bomb Squad, Dre instead utilized a single sample to drive a song.
2. Krims, Adam (2000). Rap Music and the Poetics of Meaning (İngilizce). Cambridge: Cambridge University Press. s. 74. ISBN 0521634474. 28 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2008.
3. Stephen Thomas Erlewine, "Dr. Dre (Andre Young", in Vladimir Bogdanov et al., All Music Guide to Rock, 3rd ed., Backbeat Books, p. 324. ISBN 0-87930-653-X. "Dre pioneered gangsta rap and his own variation of the sound, G-Funk .... [H]e reworked George Clinton's elastic funk into the self-styled G-Funk, a slow-rolling variation that relied more on sound than content."
4. Stephen Thomas Erlewine. "Dr. Dre" 1 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Allmusic. 2008-12-02 tarihinde erişilmiştir.