Ernest Bevin

Ernest Bevin (9 Mart 1881 - 14 Nisan 1951), 20. yüzyılın ilk yarısında İngiltere'nin en güçlü sendika önderlerinden biri ve devlet adamı. II. Dünya Savaşı sırasında çalışma ve sosyal işler bakanlığı yapmış, savaştan hemen sonra dışişleri bakanı olmuştur.

Ernest Bevin
Birleşik Krallık Dışişleri Bakanı
Görev süresi 27 Temmuz 1945 - 9 Mart 1951
Başbakan	Clement Attlee
Yerine geldiği	Anthony Eden
Yerine gelen	Herbert Morrison
Kişisel bilgiler
Doğum	9 Mart 1881 Winsford, Somerset, İngiltere
Ölüm	14 Nisan 1951 (70 yaşında) Londra, İngiltere
Partisi	İşçi Partisi
Mesleği	İşçi, Sendikacı, Siyasetçi
Dini	Baptist

Ailesinin yoksulluğu nedeniyle, 11 yaşında okuldan ayrıldı; bir dizi işe girip çıktıktan sonra Bristol'da maden suyu taşıma hattında düzenli bir iş buldu. 1905'te Bristol Çalışma Hakkı Komitesi'nin ücretsiz sekreteri oldu; 1910'da da aynı kentte Dok İşçileri Sendikası'na bağlı olarak arabacıları örgütledi. I. Dünya Savaşı'nın sonuna gelindiğinde sendikanın genel sekreter yardımcılığını yürütüyordu, ama bu görev ancak Mayıs 1920'de resmilik kazandı. Mayıs 1921'de birkaç sendikayı Taşımacılık ve Genel İşçi Sendikası'nın çatısı altında birleştirdi. Dünyanın en büyük sendikası durumuna getirdiği bu kurumun 1940'a değin genel sekreterliğini yürüttü.1925'ten sonra İşçi Sendikaları Kongresi'nin (TUC) genel kurul üyesi, 1937'de de başkanı oldu. 3-12 Mayıs 1926'daki genel grevin örgütlenmesinde, daha sonra da grevin çözüme kavuşturulmasında çok önemli rol oynadı.

Büyük Bunalım yıllarının başlangıcında, İşçi Partisi'nin ikinci hükûmeti (1929-1931) olan Ramsay MacDonald hükûmetini işsizliği önlemek için radikal önlemler almadığı gerekçesiyle eleştirdi; MacDonald'ın ulusal koalisyonunu da (1931-1933) desteklemeyi reddetti.1930'lar boyunca, Nazi Almanyası'nın ve Faşist İtalya'nın gittikçe artan tehditlerini etkisiz bırakmaya yönelik sert bir dış politikayı savundu, İngiltere'nin yeniden silahlanmasından yana tutum aldı. Winston Churchill Mayıs 1940'ta savaş dönemi koalisyon hükûmetini kurunca, çalışma ve sosyal işler bakanlığına getirildi ve Savaş Kabinesi'ne alındı.

26 Temmuz 1945'te Clement Attlee'nin kurduğu, İşçi Partisi hükûmetinde dışişleri bakanı oldu. SSCB konusundaki iyimserliğini hızla yitirdi; 1945 sonbaharında Balkanlar'daki Sovyet destekli yeni devletlerin tanınmasına karşı çıktı. Batı Avrupa'nın ekonomik ve savunma gücünü yeniden inşa etme çabalarını kolaylaştırmak amacıyla Birleşik Krallık, Fransa, Belçika, Hollanda ve Lüksemburg arasında 17 Mart 1948'de imzalanan Brüksel Antlaşması'nın gerçekleşmesine ve Avrupa Ekonomik İşbirliği Örgütü'nün (OECC) kurulmasına (16 Mayıs 1948) katkıda bulundu. Bu antlaşmaları, 4 Nisan 1949'da NATO Antlaşması'nın imzalanması izledi. Federal bir Yahudi-Arap devleti kurulması ya da Filistin'in bir başka biçimde paylaşılması yönündeki tasarıları (1947-1948) 1948 Arap-İsrail Savaşı'nın başlamasıyla son buldu. İngiltere 6 Ocak 1950'de ABD'nin tutumuna karşın Çin'i tanıdı. 70. doğum gününde sağlık nedenleriyle istifa etmek zorunda kalmadan önce, Güney ve Güneydoğu Asya'nın ekonomik kalkınmasına yönelik Colombo Planı'nı hazırladı. Ömrünün son beş haftasında mühürdar unvanını taşıdı.

Kaynakça

Siyasi görevi
Önce gelen: Anthony Eden	Birleşik Krallık Dışişleri Bakanı 1945–1951	Sonra gelen: Herbert Morrison